Οικουμενικό Πατριαρχείο: Ο νέος Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας

Την απόφαση να εγγράψει στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας τον μοναχό Γεράσιμο Μικραγιαννανίτη πήρε η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Μάλιστα όρισε να εορτάζεται στις 7 Δεκεμβρίου.

Ο μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης, ο οποίος είχε γεννηθεί στις 5 Σεπτεμβρίου 1905 και είχε αφήσει την τελευταία του πνοή στις 7 Δεκεμβρίου 1991, ήταν υμνογράφος που έζησε στο Άγιον Όρος.

Όπως αναφέρεται μεταξύ άλλων στην ανακοίνωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, «εἰσηγήσει τῆς Κανονικῆς Ἐπιτροπῆς, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος ἐνέγραψεν εἰς τό Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην Ἱερεμίαν Α’ καί τόν μοναχόν Γεράσιμον Μικραγιαννανίτην, τόν Ὑμνογράφον, ὁρίζουσα τήν ἐτήσιον μνήμην αὐτῶν εἰς τάς 13 Ἰανουαρίου καί 7 Δεκεμβρίου, ἀντιστοίχως».

Ο μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης γεννήθηκε στην Δρόβιανη της επαρχίας Δέλβινου Βορείου Ηπείρου. Έμαθε τα πρώτα του γράμματα στο δημοτικό σχολείο της γενέτειράς του.

Αφού τελείωσε το δημοτικό σχολείο, ο έφηβος πλέον Αναστάσιος έμελλε να εγκαταλείψει το περιβάλλον του χωριού. Ήδη ο πατέρας του είχε εγκατασταθεί στον Πειραιά, όπου εργαζόταν. Και ο ίδιος έπρεπε να τον ακολουθήσει για να εργαστεί κοντά του. Έτσι, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την μητέρα και τον μικρότερο αδελφό του. Αρχικά εγκαταστάθηκε στον Πειραιά, κοντά στον πατέρα και την θεία του. Στην συνέχεια μετακόμισαν στην Αθήνα. Στη νέα του διαμονή συνέχισε τις σπουδές του στο γυμνάσιο.

Ο ζήλος του για τα γράμματα ήταν εντυπωσιακός. Μετά το Γυμνάσιο συνέχισε τις σπουδές του σε κάποια ανώτερη σχολή ελληνικής παιδείας. Στην Αθήνα φρόντισε και για την πνευματική του ζωή και εκκλησιαζόταν τακτικά.

Η ζωή του στο Άγιον Όρος

Στο Άγιον Όρος εγκαταβιώνει ως δόκιμος στην σκήτη της Αγίας Άννης. Συγκεκριμένα στην Μικρά Αγία Άννα, στο κελί του Τιμίου Προδρόμου, έχοντας ως γέροντα τον Μικρασιάτη ιερομόναχο Μελέτιο Ιωαννίδη.

Στις 20 Οκτωβρίου του 1924 κατά την διάρκεια της αγρυπνίας στη μνήμη του αγίου Γερασίμου Κεφαλληνίας έγινε η μοναχική κουρά του παίρνοντας το όνομα του αγίου.

Ο μοναχός Γεράσιμος, προσαρμοσμένος πλήρως στη νέα του ζωή, αποτέλεσε πρότυπο υπακοής, ταπεινώσεως και κάθε αρετής. Παράλληλα με την τέλεση των καθημερινών μοναχικών ακολουθιών και τη μελέτη, οι δύο μοναχοί της καλύβης, γέροντας και υποτακτικός, εργάζονταν για την επιβίωσή τους ως άνθρωποι.

Μετά την παρέλευση λίγων ετών ο γέροντας Μελέτιος έφυγε οριστικά για την Αθήνα, αφήνοντας μόνο του τον Γεράσιμο.

Κάτω από την καλύβη του Τιμίου Προδρόμου βρίσκεται η καλύβη Κοιμήσεως της Θεοτόκου όπου εγκαταβιούσε ο ασκητής Γέροντας Αβιμέλεχ (1965). Το 1946 υποτάχθηκε σ’ αυτόν ο μετέπειτα ιερομόναχος Διονύσιος. Με τον Διονύσιο συνδέθηκε ο Γεράσιμος και αργότερα, το 1966, ενώθηκαν σε μία συνοδεία. Ο μοναχός Γεράσιμος έγινε κτήτορας του ναού των αγίων Πατέρων Διονυσίου του ρήτορος και Μητροφάνους. Το 1956 στο σπήλαιο όπου ασκήτευσαν οι δύο όσιοι έκτισε μικρό ναΐδριο και το 1960 το συμπλήρωσε με την λιτή.

Κατά τη διάρκεια της ζωής του, διετέλεσε βιβλιοθηκάριος και τυπικάρης του Κυριακού της σκήτης Αγίας Άννης. Το πλούσιο υμνογραφικό έργο του υπολογίζεται σε περισσότερες από 2000 ιερές ακολουθίες ενώ τον είχε τιμήσει με αργυρό μετάλλιο η Ακαδημία Αθηνών στις 28 Δεκεμβρίου 1968.