Bloomberg: Τι είναι τα “nepo-babies”;- Ο “νεποτισμός” στην ψυχαγωγία και στην πολιτική προκαλεί αντιδράσεις

Η ουσία της νεωτερικότητας είναι η αντικατάσταση του νεποτισμού με την αξιοκρατία . Ο προ-μοντέρνος κόσμος ήταν ένας από τους οικογενειακούς δεσμούς και τις προσωπικές χάρες. Βασιλιάδες και βασίλισσες κυβέρνησαν καθώς και βασίλεψαν. Οι οικογένειες έλεγχαν τον εμπορικό κόσμο.

Οι θέσεις δημόσιας υπηρεσίας παραδόθηκαν σε συγγενείς. Τα κολέγια του Όξμπριτζ απένειμαν αυτόματα υποτροφίες σε απογόνους ιδρυτών κολεγίων. Η λέξη «νεποτισμός» προέρχεται από τα λατινικά και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά για να περιγράψει την πρακτική της Καθολικής Εκκλησίας να επιτρέπει στους πάπες να διορίζουν τους ανιψιούς τους (που ήταν συχνά νόθα παιδιά) στο Κολέγιο των Καρδιναλίων.

Η πορεία της προόδου μπορεί να μετρηθεί με την κατάργηση του νεποτισμού. Η Εκκλησία απαλλάχθηκε από τη θέση του cardinalis nepos το 1692. Οι κρατικές γραφειοκρατίες εισήγαγαν την ανοιχτή εξέταση τον 19ο αιώνα. Τα κολέγια του Όξμπριτζ αντικατέστησαν τους «συγγενείς ιδρυτών» με υποτρόφους εξετάσεων. Η άνοδος των μεγάλων επιχειρήσεων στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα αντικατέστησε τους ιδιοκτήτες-διαχειριστές με επαγγελματίες επιχειρηματίες.
Ωστόσο, υπάρχουν δύο τομείς υψηλού προφίλ όπου ο νεποτισμός συνεχίζει να ευδοκιμεί — η ψυχαγωγία και η πολιτική. Το τεύχος της 19ης Δεκεμβρίου του περιοδικού της Νέας Υόρκης έκανε δημοφιλή τον όρο «μωρά nepo» για να περιγράψει τα παιδιά των σταρ του Χόλιγουντ που είναι και οι ίδιοι σταρ. «Έχει τα μάτια της μητέρας της — και ο πράκτορας» γράφει η λεζάντα του εξωφύλλου δίπλα στις φωτογραφίες οκτώ εξέχοντα μωρών nepo κομμένα σε βρεφικά σώματα σε λεκάνες.

Το Χόλιγουντ είχε πάντα πρόβλημα νεποτισμού. Η κινηματογραφική επιχείρηση ιδρύθηκε από πληθωρικούς νεποτιστές όπως ο Carl Laemmle, ο συνιδρυτής της Universal Pictures, ο οποίος ήταν γνωστός ως «Θείος Καρλ» επειδή έφερε τόσα πολλά μέλη της οικογένειας στο πλοίο. Και ηγετικές φυλές όπως οι Fairbanks, οι Houstons, οι Douglases, οι Barrymores και οι Redgraves έπαιρναν πρωταγωνιστικούς ρόλους από γενιά σε γενιά. Αλλά το πρόβλημα αναμφισβήτητα επιδεινώνεται και σίγουρα δεν βελτιώνεται. Μια φορά κι έναν καιρό στο Χόλιγουντ , μια ταινία του Χόλιγουντ που γιορτάζει το Χόλιγουντ, παρουσίαζε εννέα μωρά nepo. Ο O’Shea Jackson, Jr. έπαιξε τον πατέρα του, τον Ice Cube, στη βιογραφική ταινία Straight Outta Compton του 2015 . Ο συνεχώς αναπτυσσόμενος κλάδος των υπηρεσιών των πρακτόρων, δικηγόρων και των υπολοίπων κυριαρχείται επίσης από κορυφαίες οικογένειες.

Η κατάσταση δεν είναι καλύτερη στη Βρετανία. Είναι αδύνατο να πάρεις ένα ταμπλόιντ χωρίς να διαβάζεις για τις γελοιότητες των A-listers: οι Beckhams και οι Jaggers, η Iris and Raff Law, η Amber Le Bon, η Lily Collins. Η τραγουδίστρια Λίλι Άλεν είναι κόρη του ηθοποιού Κιθ Άλεν και της κινηματογραφικής παραγωγού Άλισον Όουεν. Η Kate Winslet μόλις εμφανίστηκε στο δράμα του Channel 4 “I Am Ruth” μαζί με την κόρη της Mia Threapleton. Η Liz Hurley πρόκειται να πρωταγωνιστήσει σε ένα θρίλερ που σκηνοθετεί ο 20χρονος γιος της Damian.

Η μόνη άλλη σημαντική βιομηχανία που μπορεί να ταιριάξει με την ψυχαγωγία είναι η πολιτική. Μπορείτε να βρείτε νεποτιστές παντού: ο πρωθυπουργός του Καναδά, Τζάστιν Τριντό, είναι γιος πρώην πρωθυπουργού και η ακροδεξιά πολιτική της Γαλλίας είναι μια οικογενειακή επιχείρηση της Λεπέν. Η αμερικανική πολιτική κυριαρχείται εδώ και καιρό από μια συλλογή δυναστείων με βάση την περιοχή: Roosevelts και Cuomos στη Νέα Υόρκη, Tafts στο Οχάιο, Kennedys στη Μασαχουσέτη, Stevensons στο Illinois, Browns στην Καλιφόρνια, DuPonts στο Delaware, La Follettes στο Wisconsin και Bushes στο Κονέκτικατ και το Τέξας.

Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι η δυναστική αρχή δυναμώνει: Ο Τζορτζ Μπους ήταν τελικά ο πρώτος γιος του προέδρου που έφτασε στον Λευκό Οίκο από το 1824. Τα επώνυμα δίνουν ένα προβάδισμα στα μέλη της οικογένειας — εξ ου και η εστίαση στους νεαρούς Μπους, Κλίντον και Τραμπ. Ζευγάρια διπλής σταδιοδρομίας, όπως οι Κλίντον και οι Τσένι, ενισχύουν ο ένας την καριέρα του άλλου και γεννούν πολιτικά παιδιά. Οι άνθρωποι του Κογκρέσου διευθύνουν την πολιτική ως οικογενειακή επιχείρηση, δίνοντας θέσεις εργασίας σε παιδιά φίλων σε αντάλλαγμα για τους φίλους τους που δίνουν δουλειά στα παιδιά τους.

Σύμφωνα με πρόσφατη καταμέτρηση , η Βουλή των Κοινοτήτων της Βρετανίας περιέχει 52 μωρά nepo, περίπου το 8% του συνόλου των μελών. Ο Λίντσεϊ Χόιλ, ο Πρόεδρος της Βουλής των Κοινοτήτων και κατά παράδοση μια μη πολιτική προσωπικότητα, είναι γιος του βουλευτή των Εργατικών Νταγκ Χόιλ και παρακολούθησε το πρώτο του συνέδριο του Εργατικού Κόμματος ως μωρό στα όπλα.

Ο νεποτισμός συνδέθηκε κατά κύριο λόγο με το Συντηρητικό Κόμμα: η φράση «Ο Μπομπ είναι ο θείος σου» προέρχεται από το γεγονός ότι ο Λόρδος Σάλσμπερι — Robert Gascoyne-Cecil — βοήθησε να γίνει ο ανιψιός του, Άρθουρ Μπάλφουρ, διάδοχός του ως πρωθυπουργός. Αυτή η παράδοση συνεχίζεται: 10 βουλευτές των Τόρις είναι παιδιά ή συγγενείς προηγούμενων βουλευτών. Το σημερινό Εργατικό Κόμμα είναι αναμφισβήτητα ένας ακόμη πιο ενθουσιώδης ασκητής του νεποτισμού. Η Hilary Benn και ο Neil Kinnock είναι παιδιά δύο γιγάντων των Εργατικών. Ο John Cryer, ο πρόεδρος του Κοινοβουλευτικού Εργατικού Κόμματος είναι απόγονος ενός διδύμου βουλευτών, είναι παντρεμένος με μια συνάδελφο του Εργατικού Κόμματος, την Ellie Reeves, και είναι κουνιάδος της σκιώδη καγκελαρίου του Οικονομικού, Rachel. Ριβς.

Γιατί κάτι από αυτά έχει σημασία; Η προφανής απάντηση είναι ότι η κοινωνική δικαιοσύνη έχει σημασία σε όλα τα κοινωνικά στρώματα: Τα επαγγέλματα στα οποία κυριαρχούν οι μυημένοι, ιδιαίτερα οι οικογενειακές δυναστείες, αξίζουν εξέταση. Αρκετά μωρά nepo αντέδρασαν στο περιοδικό της Νέας Υόρκης υποστηρίζοντας ότι οι ηθοποιοί πρέπει να περάσουν ένα ατελείωτο τεστ ερμηνείας: Μια οικογενειακή σύνδεση μπορεί να σας βάλει στο πόδι, αλλά δεν σας συντηρεί σε μια καριέρα ηθοποιού. Το ίδιο θα μπορούσε να ειπωθεί για την πολιτική, δεδομένου ότι οι πολιτικοί πρέπει να εμφανιστούν δημόσια.

Παρόλα αυτά, το να βάλεις το πόδι σου στην πόρτα κατατάσσεται ψηλά στη λίστα των προνομίων. Τι γίνεται με όλους τους «βουβούς, άδοξους Μίλτον» – όπως θα μπορούσε να ελεγε ο Τόμας Γκρέι – που δεν έριξαν μια ματιά γιατί τα παιδιά των προνομίων είχαν συλλάβει όλες τις ευκαιρίες; Και υπάρχουν πολλές εξέχουσες προσωπικότητες που οφείλουν την εξέχουσα θέση τους στις οικογενειακές σχέσεις και όχι στο έμφυτο ταλέντο. Θα ήταν ο Μπρούκλιν Μπέκαμ πρωταγωνιστής σε μια εκπομπή μαγειρικής αν οι γονείς του δεν ήταν ο Ντέιβιντ και η Βικτόρια Μπέκαμ; Και θα είχε φτάσει ο Τζορτζ Μπους στην προεδρία αν δεν ανήκε σε μια τόσο εξέχουσα δυναστεία;

Μια πιο ενδεικτική απάντηση είναι ότι η κοινωνική δικαιοσύνη έχει μεγαλύτερη σημασία στην ψυχαγωγία και την πολιτική από ό,τι σε άλλους τομείς της ζωής. Ειδικά το τελευταίο. Δεν μπορεί να είναι καλό για τη δημοκρατία, αν οι αντιπροσωπευτικές θέσεις καταλαμβάνονται από άτομα που ανήκουν σε μια στενή, προνομιούχα κάστα. Η δημοκρατία μαραίνεται αν δεν έχει βαθιές ρίζες στο έδαφος της κοινωνίας.

Όσον αφορά την ψυχαγωγία, τα κύρια φώτα του διαδραματίζουν σχεδόν δημόσιο ρόλο, επειδή μας λένε ιστορίες που βοηθούν να δώσουμε νόημα στη ζωή μας. Αναλαμβάνουν επίσης έναν ολοένα και πιο εξέχοντα ρόλο στη δημόσια ζωή εκφωνώντας μεγάλα δημόσια ζητήματα, συνήθως από αριστερή-φιλελεύθερη θέση. Ο κόσμος της πολιτικής και της ψυχαγωγίας συμπλέκονται όλο και περισσότερο: ο Μπόρις Τζόνσον έκανε τη φήμη του ως τηλεοπτικός καλλιτέχνης και δημοσιογράφος παρά στη Βουλή των Κοινοτήτων, ενώ ο Μπαράκ Ομπάμα παράγει τώρα προγράμματα για το Netflix. Ο πρίγκιπας Χάρι και η Μέγκαν Μαρκλ καταλαμβάνουν έναν περίεργο κόσμο ανάμεσα στην πολιτική και τη διασημότητα – και μεταξύ της δυναστείας παλαιού τύπου και της νέας.

Τα περισσότερα επαγγέλματα εντείνουν τον πόλεμο ενάντια στα οικογενειακά προνόμια υπό το πρίσμα των ανησυχιών για την τελματωμένη κοινωνική κινητικότητα και την ευρύτερη οικονομική στασιμότητα. Ένας αυξανόμενος αριθμός εταιρειών έχουν εισαγάγει τη «πρόσληψη βιογραφικών τυφλών» (με την οποία αφαιρούνται τα ονόματα των υποψηφίων, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια). Οι οικογενειακές εταιρείες αναγκάζουν τα μέλη της οικογένειας να περάσουν αξιοκρατικά τεστ, εάν θέλουν να έχουν πρακτικό ρόλο. (Ο John Elkann, το αφεντικό της ιταλικής Exor NV, βρίσκεται επί του παρόντος σε μια σκληρή δίκη για να μειώσει τον ρόλο των μελών της οικογένειας στη διαχείριση εταιρειών που σχετίζονται με τον Agnelli.) Τα κολέγια της Οξφόρδης και του Κέιμπριτζ φαίνεται να κάνουν τα πάντα για να μην δώσουν θέσεις στους παιδιά αποφοίτων.

Ο κόσμος της πολιτικής και της διασκέδασης υστερεί πολύ. Γίνεται κάποια συζήτηση για τη βελτίωση των προσλήψεων στη βρετανική πολιτική με τυφλά βιογραφικά, για παράδειγμα. Αλλά η διάθεση τόσο στην αμερικανική πολιτική όσο και στην παγκόσμια ψυχαγωγία είναι ανθεκτική στις αλλαγές. «Η τρέχουσα συζήτηση για τα μωρά nepo έχει σχεδιαστεί απλώς για να μειώνει, να υποτιμά και να πληγώνει», λέει η Jamie Lee Curtis, κόρη του βασιλιά του Χόλιγουντ, Tony Curtis και Janet Leigh. «Είμαστε πολλοί. Αφιερωμένο στην τέχνη μας. Περήφανοι για την καταγωγή μας. Ισχυρή πίστη στο δικαίωμά μας να υπάρχουμε». Σχεδόν μια στάση που οδηγεί σε μεταρρύθμιση που αλλάζει τη βιομηχανία. Η πολιτική των ΗΠΑ έχει επίσης πολλούς ανθρώπους που γεννήθηκαν στην τρίτη βάση και νομίζουν ότι έχουν τριπλασιαστεί.

Το πιο ισχυρό όπλο στο οπλοστάσιο του λαϊκισμού είναι η κατηγορία ότι ο κόσμος ελέγχεται από μια ελίτ που ασχολείται με τον εαυτό της, η οποία εφαρμόζει ένα σύνολο κανόνων για τον εαυτό του (φροντίστε πρώτα την οικογένειά σας!) και έναν άλλο στον υπόλοιπο κόσμο. Οι διασκεδαστές και οι πολιτικοί παίζουν μεγάλο ρόλο στη δημιουργία αυτής της εντύπωσης, εν μέρει επειδή απασχολούν τη δημόσια σκηνή και εν μέρει επειδή είναι, πράγματι, ένοχοι για τόσες πολλές από τις αμαρτίες για τις οποίες κατηγορούνται. Θα μπορούσαν επίσης να παίξουν έναν μεγάλο ρόλο στην ηρεμία της λαϊκιστικής μανίας, εάν έπαιρναν έναν πιο υπεύθυνο ρόλο στη βελτίωση της πρόσληψης και της προώθησης στα επαγγέλματά τους.

Πηγή: Bloomberg, του Άντριαν Γούλντριτζ