Νέο ΕΣΥ: Αναμένοντας τις εφαμοστικές εγκυκλίους – Μιλούν στο libre υποστηρικτές και πολέμιοι του νέου νόμου
Μία εβδομάδα μετά την ψήφιση του νόμου για τη Δευτεροβάθμια Περίθαλψη, τηρείται στάση αναμονής από την πλευρά των υγειονομικών για τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση θα οριστικοποιήσει και θα εφαρμόσει τις διατάξεις του. Ο αρχικός θόρυβος και αναβρασμός των υγειονομικών έδινε την εντύπωση ότι σχεδόν ομόφωνα τοποθετούνται κατά -του υπό ψήφιση νομοσχεδίου αρχικά και- του νέου νόμου.
Ωστόσο πολλές ομάδες γιατρών διαχωρίζουν τη θέση τους από τους πολέμιους του νέου προς εφαρμογή νόμου, διακρίνοντας θετικά από την εφαρμογή των άρθρων 7 και 10, και το ίδιο συμβαίνει και με συλλόγους ασθενών.
Από την πλευρά των αντίθετων με το νομοσχέδιο, τηρείται στάση αναμονής, καθώς όπως δήλωσε στο libre, η Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Πατρών και Πρόεδρος ΕΝΙ- ΕΟΠΥΥ, Άννα Μαστοράκου, «Αναμένουμε, λοιπόν, τις επόμενες ημέρες, να δούμε πώς θα διαμορφωθούν οι υπουργικές αποφάσεις που θα εξειδικεύσουν την εφαρμογή του νόμου. Εάν υπάρχουν ανεκπλήρωτες ανάγκες στο ΕΣΥ και μπορούν να εξειδικευτούν, σίγουρα θα υπάρξει συζήτηση όσον αφορά στις ακριτικές περιοχές ή σε κάποιες άλλες άγονες περιοχές της χώρας. Για αυτές τις περιοχές μπορεί να συζητηθεί ένα πλαίσιο λειτουργικότητας του ΕΣΥ με την ενεργοποίηση των άρθρων του νόμου ή σε συγκεκριμένες ειδικότητες, όπου δεν υπάρχει ενδιαφέρον και η αντίστοιχη προσέλευση γιατρών στο ΕΣΥ. Αλλά επί της αρχής, δεν μπορεί να γίνει συζήτηση για όλες τις περιοχές, δεν μπορεί να γίνει συζήτηση για τις αστικές περιοχές που έχουν σημαντική κάλυψη».
Από την πλευρά του ο Γ.Γρ. της ΟΕΝΓΕ, Πάνος Παπανικολάου, δηλώνει, στο libre, ότι «θα περιμένουμε να γίνουν πρώτα συζητήσεις αλλά είναι σίγουρο ότι θα δώσουμε τη μάχη της μη εφαρμογής! Σχετικά με τη διάταξη του περασμένου Απριλίου για τα απογευματινά χειρουργεία που ακόμα δεν έχει γίνει πράξη, μπορεί η κυβέρνηση να πιέσει να εφαρμοστεί πλέον και έστω τα μισά χειρουργεία να γίνονται πληρωμένα το απόγευμα από την τσέπη του ασθενή, επειδή δεν θα μπορεί να εξυπηρετεί τους ασθενείς αλλιώς μέσα στο δημόσιο νοσοκομείο.
Από τη μεριά μας, πιστεύουμε ότι έχουμε τη δύναμη να επιβάλουμε ή την κατάργηση του ψηφισμένου νόμου ή τη μη εφαρμογή του. Είναι ντροπή και όνειδος για τους συναδέλφους γιατρούς που είναι βουλευτές και ψήφισαν αυτό το νόμο, ενώ σύσσωμος ο ιατρικός κόσμος της χώρας απέρριψε το ν/σ εξαρχής!».
Από την άλλη πλευρά, σημαντικός αριθμός των γιατρών του ΕΣΥ στηρίζει το νέο νόμο για τη Δευτεροβάθμια Περίθαλψη, βλέποντας στα επίμαχα άρθρα που τους αφορούν “μία κάποια λύση” στα βαλτωμένα οικονομικά του ΕΣΥ και στις μίζερες αμοιβές των γιατρών που δεν αντιστοιχούν στις υπηρεσίες που παρέχουν, στην υποστελέχωση των δημόσιων νοσοκομείων, ενώ δεν παύουν να διατηρούν τις επιφυλάξεις τους για το εάν όντως η εφαρμογή του νόμου θα είναι αντίστοιχη των δεσμεύσεων. Το libre μίλησε με έμπειρο γιατρό, διευθυντή στο ΕΣΥ, ο οποίος αναφέρθηκε αναλυτικά στους λόγους που ο νέος νόμος μπορεί να αποτελέσει έναν λόγο παραμονής του στο ΕΣΥ:
«Σίγουρα, υπάρχουν ενδοιασμοί αν όσα σχεδιάζονται και υπόσχονται να γίνουν με την εφαρμογή του νόμου θα τηρηθούν και θα εφαρμοστούν στην πράξη, ωστόσο υπάρχουν διατάξεις που κινούνται σε σωστή κατεύθυνση για τους γιατρούς του ΕΣΥ, με δεδομένο ότι δεν διατίθενται τα κονδύλια που θα έπρεπε για τη δημόσια Υγεία.
Υπάρχουν γιατροί στο ΕΣΥ, που σίγουρα θα έφευγαν και θα συνεργάζονταν με ιδιωτικά νοσοκομεία, αν συνεχιζόταν η ίδια κατάσταση, και τώρα, με την εφαρμογή του νέου νόμου, μπορούν να παραμείνουν, να συνεχίσουν να προσφέρουν την εμπειρία τους στο ΕΣΥ και τον Έλληνα ασθενή και ταυτόχρονα να έχουν συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα, κάτι που βοηθάει και τους ίδιους οικονομικά αλλά και το δημόσιο νοσοκομείο, το οποίο δεν θα το εγκαταλείψουν σημαντικοί γιατροί του.
Επίσης, με τις υπάρχουσες συνθήκες, δεν υπάρχει προθυμία να υπηρετήσουν γιατροί στο ΕΣΥ στην περιφέρεια και τα νησιά. Μετά την πανδημία, η κατάσταση στα περισσότερα περιφερειακά δημόσια νοσοκομεία είναι λυπηρή και το ιατρικό προσωπικό είναι αποδεκατισμένο. Είναι σοβαρό κοινωνικό ζήτημα να λειτουργεί καλά το δημόσιο νοσοκομείο στην περιφέρεια.
Θα έπρεπε, επίσης, να αναβαθμιστούν οι εγκαταστάσεις των δημόσιων νοσοκομείων, κάτι που δεν προβλέπεται στο νέο νόμο. Στο εξωτερικό, μέσα στα δημόσια νοσοκομεία, υπάρχουν αναβαθμισμένες πτέρυγες που λειτουργούν σαν ιδιωτικό νοσοκομείο, στο οποίο κυρίως πηγαίνουν ασθενείς που έχουν ιδιωτική ασφάλιση και πληρώνουν αναβαθμισμένες υπηρεσίες υγείας. Για παράδειγμα, στη Βρετανία, υπάρχουν μέσα στο αγγλικό ΕΣΥ, αναβαθμισμένες ιδιωτικές πτέρυγες νοσηλείας.
Το θέμα των απογευματινών χειρουργείων φαίνεται δύσκολο να εφαρμοστεί στην πράξη. Γιατί να αποφασίσει ο ασθενής να πληρώσει για να εγχειριστεί στο Δημόσιο Νοσοκομείο, ενώ δεν είναι ιδιαίτερα ελκυστικές οι συνθήκες νοσηλείας; Και θα πληρώσει και θα βρίσκεται στον ίδιο χώρο, στο ίδιο δωμάτιο που θα νοσηλευόταν και εάν τον κάλυπτε μόνο η δημόσια ασφάλιση του. Αυτό θα μπορούσε να γίνει εάν υπήρχαν αναβαθμισμένες πτέρυγες νοσηλείας με ξενοδοχειακή υποδομή που να ανταγωνίζεται το ιδιωτικό νοσοκομείο, ώστε ασθενείς που μπορούν να πληρώσουν οι ίδιοι ή η ιδιωτική τους ασφάλεια να επιλέξουν να έρθουν σε ένα δημόσιο νοσοκομείο που έχει ένα καλά οργανωμένο χειρουργικό τμήμα. Έτσι, και το δημόσιο νοσοκομείο θα αυξήσει τα έσοδά του και οι έμπειροι γιατροί του ΕΣΥ θα μπορούν να έχουν καλύτερες αμοιβές που θα ανταποκρίνονται στη δουλειά που έχουν προσφέρει επί χρόνια και στην εμπειρία τους που είναι πολύτιμη.
Το να επιτρέπει ο νέος νόμος στο γιατρό του δημοσίου να δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα, για δύο απογεύματα την εβδομάδα, δεν θα φέρει καταστροφή στο δημόσιο σύστημα υγείας ούτε θα εγκαταλειφθεί ο ασθενής που προσφεύγει στο ΕΣΥ.
Το θέμα είναι να στηριχτούν οι κλινικές του ΕΣΥ, να προκηρύσσονται οι θέσεις των γιατρών που μένουν κενές, να υπάρχει πληρότητα σε γιατρούς και υγειονομικό προσωπικό. Είναι πολύ σημαντικό να δίνεται το κίνητρο στους γιατρούς του δημοσίου που δεν μπορεί να τους αμείψει το δημόσιο να αυξήσουν το εισόδημά τους και να παραμείνουν στον δημόσιο τομέα.
Είναι αλήθεια ότι η Υγεία κοστίζει, είναι ακριβό αγαθό και αυτό ισχύει για όλο τον πλανήτη όχι μόνο για την Ελλάδα. Οι τεχνολογίες εξελίσσονται ραγδαία, τα κόστη για επεμβάσεις με τεχνολογία αιχμής και εξελιγμένες θεραπείες ανεβαίνουν και αυτά πάρα πολύ, το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί επίσης και μαζί του και η νοσηρότητα, καθώς ο άνθρωπος ζει περισσότερα χρόνια στην τρίτη και τέταρτη ηλικία. Είναι γεγονός ότι γίνονται εξελιγμένες επεμβάσεις υψηλού κόστους σε άτομα ηλικίας 85, 90 και άνω, καθώς αντιλαμβανόμαστε ότι αξίζει σε κάθε άνθρωπο το αγαθό της υγείας και της διατήρησης της ζωής».