Κιβωτός εφιάλτης για παιδιά: Ανατριχιαστικές περιγραφές στην έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη – Καλείται για κατάθεση ο πατήρ Αντώνιος

Αξιόποινες πράξεις εναντίον παιδιών που μπορούν να λυγίσουν και τον πιο ψύχραιμο ερευνητή και ακροατή περιλαμβάνονται στην πολυσέλιδη έκθεση του Συνήγορου του Πολίτη για την Κιβωτό του Κόσμου. Αμείλικτα ερωτήματα δεν απαντήθηκαν ποτέ όπως: Γιατί τα παιδιά μετακινούνταν τακτικότατα και χωρίς σοβαρό λόγο από τη μία δομή στην άλλη; ή πώς, ενώ τα παιδιά είχαν σχεδόν συνεχώς μώλωπες από χτυπήματα, σε πολλά εμφανή σημεία του σώματος, δεν έγινε μία συντονισμένη ενέργεια από το προσωπικό για να διαπιστωθεί τι συμβαίνει;

Για πολλά, αν όχι για το σύνολο των παιδιών, η παραμονή μέσα στις δομές ισοδυναμούσε με έναν εφιάλτη διαρκείας. Οι αρχές αναμένεται να λάβουν κατάθεση από τον επικεφαλής της «Κιβωτού του Κόσμου», πατέρα Αντώνιο Παπανικολάου, χωρίς να προσδιορίζεται προς το παρόν η ιδιότητα με την οποία θα τη δώσει. Δηλαδή, ως οιονεί κατηγορούμενος ή μάρτυρας, ανάλογα με τα στοιχεία που έχουν στην κατοχή τους οι ανακριτικές αρχές.

Ο 18χρονος πρώην τρόφιμος σε δομή της ΜΚΟ και ο 16χρονος μάρτυρας, που κατέληξαν στην Υποδιεύθυνση Προστασίας Ανηλίκων, φέρεται να τον εμπλέκουν σε συγκεκριμένα αδικήματα που περιέγραψαν στους αστυνομικούς. Στην κατάθεσή του ο 18χρονος κάνει λόγο για υψηλόβαθμο στέλεχος που τον έχει κακοποιήσει σεξουαλικά, κάτι το οποίο επιβεβαιώνει με τη μαρτυρία του και ο 16χρονος. Πληροφορίες αναφέρουν ότι το ίδιο πρόσωπο επιθυμούσε και σε πολλές περιπτώσεις κατάφερνε να έχει τα παιδιά υπό τον απόλυτο έλεγχό του. Κάποια εξ αυτών αναλάμβαναν και το καθήκον να του φορούν τα… παπούτσια. Ηταν, δηλαδή, σαν να είχε μετατρέψει παιδιά σε προσωπικούς του μπάτλερ.

Την ίδια ώρα, εργαζόμενος τη δομής φέρεται να γνώριζε τι συνέβαινε, ενώ έχει δει με τα μάτια του και περιγράφει κάποια από τα αδικήματα.

Όσον αφορά στις σοβαρές καταγγελίες για ξυλοδαρμούς και κακοποιητικές συμπεριφορές, στο μικροσκόπιο μπαίνουν τρεις εργαζόμενοι της Κιβωτού του Κόσμου. Πρόκειται για άτομα που φέρονται να ανήκουν στο στενό περιβάλλον του στελέχους της ΜΚΟ που ελέγχεται για τις σεξουαλικές κακοποιήσεις. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι το στέλεχος είχε τους τρεις αυτούς εργαζομένους σαν οικογένειά του.

• Και οι τρεις είχαν υπάρξει ως παιδιά φιλοξενούμενοι της Κιβωτού, μέχρι που μετά από πολλά χρόνια αποφασίστηκε να παραμείνουν στις δομές ως εργαζόμενοι.

Αυτοί οι τρεις εργαζόμενοι φαίνεται ότι αναλάμβαναν να χειριστούν δύσκολες καταστάσεις που προέκυπταν εντός των δομών, όσον αφορά σε συμπεριφορές που κρίνονταν ότι ήταν εκτός κανόνων της ΜΚΟ ή παραβατικές.

Ο φάκελος της υπόθεσης βρίσκεται στα χέρια του Εισαγγελέα Ανηλίκων που επιχειρεί να αποκτήσει εικόνα για το σύνολο των καταγγελιών στις δομές της Κιβωτού του Κόσμου.

Πάντως το τι αναφέρεται στην πολυσέλιδη έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη είναι τρομακτικό για μια οργάνωση που υποτίθεται βοηθούσε τα παιδιά.

Ειδικότερα μιλά για:

• Ανελέητους ξυλοδαρμούς σε παιδιά με ασήμαντη μορφή που έφτασαν σε βαθμό βασανιστηρίου. Δυνατά χτυπήματα με σιδερολοστούς στα καλάμια των ποδιών ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Η βία είχε γίνει, δυστυχώς, καθημερινότητα.
• Τιμωρίες για ψύλλου πήδημα. Προβλέπονταν παραμονή σε σκοτεινά δωμάτια, εξύβριση και υποτιμητικά σχόλια, διακοπή της επικοινωνίας με την οικογένεια του κάθε παιδιού.
• Βαριές, για παιδιά (αλλά και ενήλικες ακόμα) δουλειές. Παράδειγμα: Καταγράφηκε η συνήθεια (που εκπορευόταν από ψηλά) τα παιδιά στη Χίο να ξυπνούν πολύ νωρίς και να σπάνε πέτρες όπως έκαναν οι κρατούμενοι στη Μακρόνησο και στη Γυάρο!
• Διακοπή της φοίτησής τους από το σχολείο με τη δικαιολογία ότι δεν τα καταφέρνουν. “Θα σου βρούμε εμείς μια δουλειά για να ζήσεις” ήταν η μόνιμη επωδός.
• Ως θύτες σύμφωνα με τις καταγγελίες περιγράφονται κυρίως δύο άνθρωποι οι οποίοι, και εδώ έχουμε να κάνουμε μ’ ένα σοκαριστικό στοιχείο, ήταν παιδιά που είχαν μεγαλώσει στην Κιβωτό του Κόσμου και είχαν την απόλυτη εμπιστοσύνη της ηγεσίας του οργανισμού.

Ο 18χρονος, που βρήκε το κουράγιο και την απίστευτη δύναμη να καταθέσει, έχει περάσει πολλά. Εκβιαζόταν μάλιστα από το σύστημα ότι αν μιλήσει η τύχη των δικών του ανθρώπων (που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας) θα ήταν αβέβαιη.

Το χειρότερο; Έπεσε θύμα ξυλοδαρμού έξω, όταν πια είχε φύγει από τις δομές, από ανθρώπους που ήθελα να τον “προειδοποιήσουν”. Ευτυχώς έψαξε μέσα του και βρήκε το σθένος να συνεχίσει σε συνεργασία με τις αρχές.

Είναι χαρακτηριστικό, και πρέπει να αναφερθεί, ότι το τεράστιο βάρος της επιχείρησης αποκάλυψης, το ανέλαβαν παιδιά που έχουν περάσει πρόσφατα από τις δομές. Το θεώρησαν ως προσωπικό τους χρέος απέναντι στα παιδιά που διαβιούν σήμερα κάτω από αυτές τις τραγικές συνθήκες που περιγράφησαν πιο πάνω να βοηθήσουν έτσι ώστε το απόστημα να σπάσει.

• Αντιθέτως, η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων παρέμεινε αμέτοχη. Ήξεραν, έβλεπαν αλλά δεν θέλησαν, υπό τον φόβο της απόλυσης, να μιλήσουν.

Όταν, τέλος, μετά από μεθοδική δουλειά έξι μηνών από τις αρχές, έφτασαν η ώρα των κρίσιμων ερωτήσεων, οι απαντήσεις δεν έφτασαν ποτέ. Η Κιβωτός, σύμφωνα με πηγές που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση, δεν απάντησε ποτέ στα συγκεκριμένα ερωτήματα που υπέβαλε γραπτώς ο Συνήγορος.