Λιάγκες και ΕΣΡ: Η χυδαιότητα που συνηθίζουμε…

Για “Σαπίλα στην TV” κάνει λόγο το πρωτοσέλιδο της “δημοκρατίας”, με αφορμή την έκρηξη χυδαιότητας από τον τηλεοπτικό παρουσιαστή Γιώργο Λιάγκα, ο οποίος έλαβε στο κινητό του τηλέφωνο και περιέγραψε on air φωτογραφίες και βίντεο με τον βιασμό της 12χρονης του Κολωνού. “Διακριτικά”, είναι αλήθεια, με το …δέον “δέος” του ευαίσθητου ανθρώπου που βγαίνει από τα ρούχα του. Ένα γαργαλιστικό σώου που απευθύνθηκε στα πιο χαμερπή “αισθήματα” του τηλεοπτικού (του) κοινού.

Εντονότατες οι αντιδράσεις στα social media και το εν γένει διαδίκτυο, ούτε λέξη, όμως, από τους αρμόδιους θεσμούς και την “επίσημη” δημοσιογραφία. Ούτε, φυσικά, από τον πολιτικό κόσμο-με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Ο Λιάγκας, βεβαίως, είναι γνωστός “συλλέκτης μομφών”, ακόμα και κάποιων κυρώσεων.

Το 2019, το ΕΣΡ του είχε επιβάλλει ποινή αναστολής (για πέντε ημέρες) της εκπομπής του -τότε στον Σκάϊ- και πρόστιμο 150.000 ευρώ στον σταθμό. Εάν εισπράχθηκε ή όχι αυτό το πρόστιμο, δεν μάθαμε ποτέ, αλλά ας υποθέσουμε πως όλα εξελίχθηκαν κατά το γράμμα του νόμου.

Σε εκείνη την περίπτωση ο Λιάγκας είχε “τιμωρηθεί” επειδή είχε διακωμωδήσει την σεξουαλική παρενόχληση φοιτήτριας στη βιβλιοθήκη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από έναν φοιτητή που εκσπερμάτισε στην πλάτη της. Ο παρουσιαστής είχε ψελλίσει μια ψιθυριστή συγγνώμη, επανήλθε, ωστόσο, δριμύτερος στα τηλεοπτικά του καθήκοντα και στα παχυλά τηλεοπτικά του συμβόλαια.

Πρώτα, όμως, βγαίνει η ψυχή και μετά το …χούϊ. Και το χούϊ του Λιάγκα είναι να περνάει μέσα από τις κλειδαρότρυπες και να ψηλαφεί το μαλακό υπογάστριο μιας μερίδας της κοινωνίας που συνθλίβεται, υποτίθεται, συναισθηματικά από το ανήκουστο (όπως ο βιασμός ενός παιδιού), αλλά συνεχίζει να ψάχνει “θησαυρούς απόγνωσης” στα τηλεοπτικά σκουπίδια. Ο παρουσιαστής είναι πολύ ικανός στο να σερβίρει αυτά τα σκουπίδια ως λαχταριστά εδέσματα. Κι’ όταν διαπράττει φρικαλεότητες και χυδαιότητες βρίσκει τρόπους να τις προσπερνάει. Με κάποιο πρόστιμο και με περίσσευμα ανοχής από τους θεσμούς και το (τηλε)θεάμον κοινό.

‘Αλλωστε, για να μην τον αδικούμε εντελώς, δεν είναι μόνος. Έχει μεγάλη παρέα στην βαρβαρότητα της μικρής οθόνης που βαφτίζει ψυχαγωγία το χυδαίο, το σεξιστικό, το ρατσιστικό, το ομοφοβικό. Και, την ίδια ώρα, αποστρέφεται την πραγματική ενημέρωση και τις πολιτικές εκπομπές, με το επιχείρημα πως δεν ενδιαφέρουν τον κόσμο…

Το ΕΣΡ, με πρόεδρο τον πρώην δικαστή Αθανάσιο Κουτρουμάνο, εξέδωσε στις 10 Οκτωβρίου μία σύσταση προς τους τηλεοπτικούς σταθμούς για τον σεβασμό της ανήλικης, με αφορμή το γεγονός ότι οι τηλεοπτικές κάμερες είχαν εγκατασταθεί έξω από το σπίτι της. Έκτοτε, έχουν συμβεί τρομακτικά πράγματα. Από την διοχέτευση του υλικού της δικογραφίας με εκτενείς περιγραφές, τον επαναλαμβανόμενο, καθημερινά, βιασμό της 12χρονης από τηλεοπτικές εκπομπές, και, χθες, με το εμετικό σώου του Λιάγκα.

Φαντάζομαι πως θα αισχύνονται εκείνοι (και στην τότε Ν.Δ, αλλά, κυρίως, από τον ΣΥΡΙΖΑ) που συναινετικά είχαν επιλέξει την σύνθεση του ΕΣΡ που από εγγυητής της θεσμικής σοβαρότητας στο τηλεοπτικό τοπίο έχει καταντήσει παρατηρητής της υπερχειλίζουσας χυδαιότητας.

Τελικά, τίποτε δεν αλλάζει. Κι’ ο (κάθε) Λιάγκας, στηριζόμενος στον μιθριδατισμό μας, γίνεται… μάγκας.