ΗΠΑ – ΝΑΤΟ: Διστάζουν και προβληματίζονται στο αίτημα της Ουκρανίας για ένταξη

Ο Λευκός Οίκος, αλλά και το ΝΑΤΟ αντιμετωπίζουν με επιφυλακτικότητα και προβληματισμό, το αίτημα που υπέβαλε ο ουκρανός πρόεδρος για άμεση ένταξη της χώρας του, στο ΝΑΤΟ.

Σύμφωνα με το Politico, η κίνηση του Κιέβου «αποτέλεσε έκπληξη για την κυβέρνηση Μπάιντεν», όπως ανέφεραν δύο αξιωματούχοι με τους οποίους μίλησαν οι δημοσιογράφοι. Και η πρόεδρος του Κογκρέσου Νάνσι Πελόζι «αρνήθηκε να την υποστηρίξει ρητά, αλλά δήλωσε ότι υποστηρίζει μια εγγύηση ασφαλείας για το Κίεβο».

«Η Δύση φοβάται ότι η άμεση ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, η οποία απαιτεί την ομόφωνη έγκριση και των 30 κρατών μελών, θα οδηγήσει σε πόλεμο μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας», καταλήγει το Politico.

Νωρίτερα, ο Λευκός Οίκος δήλωσε ότι δεν είναι η καλύτερη στιγμή για να συζητηθεί η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, ενώ το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών επέκρινε την αίτηση της Ουκρανίας για ταχεία ένταξη στο ΝΑΤΟ.

Στη χτεσινή του παρέμβαση ο ΓΓ του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ ενώ καταδίκασε την προσάρτηση των τεσσάρων ουκρανικών περιοχών στη Ρωσία από τον Πούτιν, ουσιαστικά «μάσησε» τα λόγια του για το αίτημα ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, τονίζοντας πως η σχετική απόφαση πρέπει να ληφθεί ομόφωνα από τα κράτη-μέλη της Συμμαχίας.

Μετά την ομιλία του Πούτιν, όπου ανακοίνωσε την προσάρτηση τεσσάρων περιοχών της Ανατολικής Ουκρανίας, δημοσιοποιήθηκε βιντεοσκοπημένη ομιλία του Βολοντίμιρ Ζελένσκι όπου δήλωσε ότι η Ουκρανία υπέγραψε αίτηση ένταξης στο ΝΑΤΟ – χωρίς όμως σχέδιο δράσης για την ένταξη και με ταχείς ρυθμούς.

«Η Ουκρανία είναι πλέον de facto μέλος του ΝΑΤΟ και πρέπει να γίνει de jure μέλος του ΝΑΤΟ. Σήμερα η Ουκρανία υποβάλλει αίτηση για να το πράξει de jure. Σε ταχεία βάση», δήλωσε ο Ουκρανός πρόεδρος. Μια τέτοια απόφαση ωστόσο είναι γνωστό πως απαιτεί χρόνο αλλά και συναίνεση.

Η σημασία των εξελίξεων

Τι σημαίνουν όμως για τη συνέχεια οι τελευταίες εξελίξεις; Αρχικά, ότι ο πόλεμος θα συνεχιστεί και πιθανόν να κλιμακωθεί. Η Ρωσία, δεν ελέγχει το σύνολο των διοικητικών ορίων των τεσσάρων περιφερειών που προσαρτά – Ντονιέτσκ, Λουγκάνσκ, Ζαπορόζιε και Χερσώνα – ωστόσο, υπό τον έλεγχό της βρίσκονται περισσότερα από 90.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα εδάφους ή περίπου το 15% της συνολικής έκτασης της Ουκρανίας, περίπου όσο η Πορτογαλία ή η Ιορδανία.

Διακηρυγμένος στόχος, τόσο των ηγεσιών των αυτοαποκαλούμενων Λαϊκών Δημοκρατιών, όσο και της Ρωσίας, είναι ο πλήρης έλεγχος του Ντονμπάς, στα διοικητικά όρια που είχαν αυτές οι περιφέρειες της Άνοιξης του 2014, δηλαδή κατά τον χρόνο έναρξης του εμφυλίου πολέμου στην Ουκρανία.

Συνεπώς, μέχρι να συμβεί αυτό και για όσο το Κίεβο ελέγχει μέρος του Ντονιέτσκ, της Ζαπορόζια και της Χερσώνας – αφού ουσιαστικά το Λουγκάνσκ βρίσκεται πλήρως υπό ρωσικό έλεγχο – το αίμα θα συνεχίσει να ρέει.

”Τίποτα δεν θα είναι όπως πριν”

Υπάρχει όμως και μια ακόμη, σίγουρα πιο επικίνδυνη διάσταση: Η επίδραση στο διεθνές γεωπολιτικό πεδίο. Στην πρώτη αντίδρασή της στην ανακοίνωση των προσαρτήσεων, η ΕΕ, αφού επαναλαμβάνει ότι «δεν θα αναγνωρίσει ποτέ» τις «παράνομες» προσαρτήσεις, αναφέρει ότι «Ρωσία θέτει σε κίνδυνο την παγκόσμια ασφάλεια».

Η Μόσχα συμφωνεί στην διεθνή κλίμακα των εξελίξεων, αλλά με διαφορετική ανάγνωση: «Ο κόσμος έχει εισέλθει σε μια περίοδο επαναστατικών μετασχηματισμών. Δημιουργούνται νέα κέντρα για την ανάπτυξη (…) Έχουμε πολλούς που συμμερίζονται την οπτική μας σε όλο τον κόσμο και βλέπουμε την υποστήριξή τους. Σήμερα παλεύουμε για έναν ελεύθερο δρόμο για τη Ρωσία (…) Η κατάρρευση της δυτικής ηγεμονίας που έχει ξεκινήσει είναι μη αναστρέψιμη. Δεν θα είναι όπως πριν».