Ενστικτώδης προοδευτική συσπείρωση – Η αναγωγή… Μελόνι στην ελληνική πολιτική σκηνή

Το πάθημα της κεντροαριστεράς στην Ιταλία να γίνει μάθημα για τις προοδευτικές δυνάμεις στην Ελλάδα. Σε αυτό το συμπέρασμα κατατείνουν οι αυθόρμητες τοποθετήσεις ΣΥΡΙΖΑ και Ανδρουλάκη για το αποτέλεσμα της ιταλικής κάλπης και τον μεγάλο δεξιό συνασπισμό με κορμό το νεοφασιστικό κόμμα Μελόνι.

Στην Κουμουνδούρου το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών ήταν μια ηχηρή επιβεβαίωση της δημοκρατικής ανάγκης να συγκροτηθεί το μέτωπο των προοδευτικών δυνάμεων, όπως ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας προτρέπει ψηφοφόρους και πολιτικές δυνάμεις του Κέντρου και της κεντροαριστεράς.

Του Σωτήρη Μπολάκη

Οι υπαρκτές διαφορές Αριστεράς – Κεντροαριστεράς και Κέντρου ήταν τελικά αγεφύρωτες για τις αντίστοιχες ιταλικές δυνάμεις οι οποίες ενώ έβλεπαν να επελαύνει η ακροδεξιά με τα κόμματα της κεντροδεξιάς να συμπράττουν μαζί της σε εκλογικό και πλέον και κυβερνητικό μέτωπο, παρ’ όλα αυτά δεν τις παραμέρισαν και η Μελόνι τώρα βρίσκεται ένα βήμα την πρωθυπουργία.

• Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ οι προοδευτικές ιταλικές δυνάμεις «φοβήθηκαν να απαντήσουν ουσιαστικά στο τεράστιο κύμα ακρίβειας και να λάβουν ουσιαστικά μέτρα για την προστασία των πολιτών».

Και η αλήθεια είναι ότι με βάση τα αποτελέσματα των ιταλικών εκλογών τα 3 κόμματα του κέντρου και της κεντροαριστεράς στην Ιταλία θα μπορούσαν να είναι εκείνα στην κυβέρνηση αν είχαν συγκροτήσει το δικό τους μέτωπο.

• Και αυτή είναι μια παρατήρηση που την κάνουν και στο ΣΥΡΙΖΑ -αλλά και ο ίδιος ο κ. Ανδρουλάκης- που έσπευσε νωρίς να επισημάνει αυτή την εκδοχή στηρίζοντας εμμέσως τις δυνάμεις της αριστεράς και του Κέντρου σε μια σύμπραξη.

Τόσο η τοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ όσο όμως και η εν θερμώ παρατήρηση του κ. Ανδρουλάκη ήταν ένας ακόμη αισθητός συγχρονισμός των δυο κομμάτων στο ζήτημα των συνεργασιών και της λογικής της σύμπραξης των προοδευτικών δυνάμεων.

Όπως σημείωνε έμπειρος στέλεχος της κεντροαριστεράς αν κάτι πρέπει να συγκρατηθεί σε επίπεδο ελληνικού ενδιαφέροντος είναι το αυθόρμητο στοιχείο αυτού του συγχρονισμού που μπορεί να εκληφθεί και ως μια φωτογραφία των διαθέσεων της στιγμής.

Άνοιγμα επιβίωσης

Η επόμενη ημέρα των ιταλικών εκλογών βρήκε τον Αλέξη Τσίπρα να συζητά με τους συνεργάτες του και την αντίστοιχη ομάδα εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ για τα ψηφοδέλτια στην τοπική αυτοδιοίκηση σε ένα χρόνο από τώρα.

•  Η στρατηγική των ανοιγμάτων δεν αλλάζει σε κανένα εκλογικό σενάριο ούτε και εκλογική αναμέτρηση, με την προετοιμασία για τις αυτοδιοικητικές κάλπες να είναι μια παράλληλη μήτρα για το ευρύτερο μέτωπο το οποίο φιλοδοξεί και έχει αρχίσει να χτίζει ο ΣΥΡΙΖΑ για τις εθνικές κάλπες προωθώντας ένα πλέγμα ανοιγμάτων ανοιγμάτων σε ένα ευρύ πεδίο πολιτικής διαστρωμάτωσης.

Σύμφωνα με πληροφορίες τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πολύχρωμα και πολυδιάστατα με μοναδικό κριτήριο την εντιμότητα και τη διαφάνεια για τα πρόσωπα που θα συνεργαστεί ή θα στηρίξει ανοιχτά σε επίπεδο Δήμων και Περιφέρειας.

• Η εικόνα του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι αποκαρδιωτική και πλέον η γραμμή του Συνεδρίου ήρθε η ώρα να γίνει πράξη με πραγματικά ανοίγματα σε πρόσωπα με αυτοδιοικητικό προφίλ , κοινωνική αναφορά, ακόμη και επιχειρηματική δραστηριότητα.

Η λογική του ανοίγματος στην κοινωνία έχει ήδη αρχίσει από την προσυνεδριακή περίοδο ωστόσο πλέον το ζήτημα για το ΣΥΡΙΖΑ αποκτά ταυτοτικό χαρακτήρα και αποτελεί ζήτημα επιβίωσης του δεύτερου μεγαλύτερου κόμματος όπως σχολίαζε στέλεχος του κόμματος που τρέχιε μέρος της καμπάνιας για την εξεύρεση συμμάχων.

Τη σφραγίδα σε αυτή τη στρατηγική αναμένεται να τη βάλει ο κ. Τσίπρας με την έγκριση της πολιτικής κατεύθυνσης να τη δίνουν το η Πολιτική Γραμματεία και η Κεντρική Επιτροπή στα μέσα του επόμενου μήνα.

Θέλουν κυβέρνηση συνεργασίας

Το ζήτημα των κυβερνητικών συνεργασιών κρατά ζεστό και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης πλέον βάσει και της δημοσκοπικής εικόνας.

• Στην δημοσκόπηση της ALCO για το OPEN ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία ήταν ότι το 49% των ερωτηθέντων προτιμούν χάριν της κυβερνητικής σταθερότητας μια κυβέρνηση σταθερότητας.

Το ποσοστό αυτό σίγουρα δεν μπορεί να περνά και δεν πέρασε όπως όλα δείχνουν απαρατήρητο από τα επικοινωνιακά επιτελεία και τους εκλογικούς αναλυτές των κομμάτων.