Ιταλικό σοκ μετά τον Όρμπαν και τη Σουηδία – Το πρόγραμμα της συμμαχίας ακροδεξιάς-δεξιάς υπό το νεοφασιστικό κόμμα της Μελόνι

Απανωτά σοκ στην Ευρώπη… Μετά τον Όρμπαν, του Pis στην Πολωνία και τη Σουηδία (η συντηρητική συμμαχία συμπεριλαμβάνει τους Σουηδούς Δημοκράτες (SD), ένα κόμμα που προέκυψε από το νεοναζιστικό κίνημα), η άκρα δεξιά σημειώνει νέα νίκη στην Ευρώπη, καθώς στην Ιταλία —για πρώτη φορά μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου— μεταφασιστικό κόμμα βρίσκεται προ των πυλών της εξουσίας. Η επικεφαλής της ιταλικής άκρας δεξιάς Τζόρτζια Μελόνι, η οποία δήλωνε στα νιάτα της θαυμάστρια του Μπενίτο Μουσολίνι, θέλει να γίνει η επόμενη πρωθυπουργός μετά τη νίκη της παράταξής της στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν χθες Κυριακή στην Ιταλία, προσπάθησε να καθησυχάσει τις ανησυχίες στη χώρα της και στο εξωτερικό τονίζοντας στις πρώτες τις δηλώσεις: «Θα κυβερνήσουμε για όλους τους Ιταλούς».

Η συμμαχία υπό τη Μελόνι αναμένεται να εξασφαλίσει απόλυτη πλειοψηφία των εδρών, τόσο στη Βουλή, όσο και στη Γερουσία κι ο πρόεδρος της Ιταλίας, Σέρτζιο Ματαρέλα, αναμένεται να δώσει στην Μελόνι την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, που θα μπορούσε να αναλάβει περί τα τέλη Οκτωβρίου, αν όλα πάνε καλά. Η παράταξη που ίδρυσε στα τέλη του 2012 η Τζόρτζια Μελόνι με συνοδοιπόρους της διαφωνούντες του μπερλουσκονισμού ξεπέρασε το Δημοκρατικό Κόμμα (PD) του Ενρίκο Λέτα, που δεν κατάφερε να φράξει τον δρόμο της ακροδεξιάς και πέφτει κάτω από το φράγμα του 20% των ψήφων, με φόντο τη συγκριτικά χαμηλή συμμετοχή του εκλογικού σώματος στη διαδικασία (64,07%, από 73,86% το 2018).

Παραμένοντας στην αντιπολίτευση, απέναντι σε όλες τις κυβερνήσεις που διαδέχθηκαν η μια την άλλη μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2018, το κόμμα Αδέλφια της Ιταλίας (Fratelli d’Italia, FdI) επιβλήθηκε ως η βασική εναλλακτική και είδε το ποσοστό του να απογειώνεται από το 4,3% πριν από τέσσερα χρόνια σχεδόν στο ένα τέταρτο των ψήφων σήμερα (περί το 26%), ή, με άλλα λόγια, μετατρέπεται στο πρώτο κόμμα του κοινοβουλίου της χερσονήσου.

«Οι Ιταλοί έστειλαν καθαρό μήνυμα υπέρ μιας κυβέρνησης της δεξιάς υπό την ηγεσία των Αδελφιών της Ιταλίας», είπε η κυρία Μελόνι επιβεβαιώνοντας τη φιλοδοξία της να γίνει η επόμενη πρωθυπουργός.

«Θα κυβερνήσουμε για όλους» τους Ιταλούς, υποσχέθηκε. «Θα το κάνουμε με σκοπό να ενώσουμε τον λαό, να προαγάγουμε αυτά που τον ενώνουν μάλλον παρά αυτά που τον χωρίζουν», πρόσθεσε σε σύντομη τοποθέτησή της καλώντας για «ενότητα» και κατευνασμό, αναγνωρίζοντας πως η προεκλογική εκστρατεία ήταν «βίαιη και επιθετική». Διαβεβαίωσε πως «δεν θα προδώσουμε την εμπιστοσύνη σας».

Η συμμαχία που σχημάτισε με το άλλο κόμμα της ιταλικής ακροδεξιάς, τη Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι, και με τη Φόρτσα Ιτάλια (FI), τη δεξιά παράταξη του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, συγκεντρώνει περί το 43% των ψήφων και αναμένεται να εξασφαλίσει απόλυτη πλειοψηφία των εδρών, τόσο στη Βουλή, όσο και στη Γερουσία.

• Η παράταξη που ίδρυσε στα τέλη του 2012 η Τζόρτζια Μελόνι με συνοδοιπόρους της διαφωνούντες του μπερλουσκονισμού ξεπέρασε το Δημοκρατικό Κόμμα (PD) του Ενρίκο Λέτα, που δεν κατάφερε να φράξει τον δρόμο της άκρας δεξιάς και πέφτει κάτω από το φράγμα του 20% των ψήφων, με φόντο τη συγκριτικά χαμηλή συμμετοχή του εκλογικού σώματος στη διαδικασία (64,07%, από 73,86% το 2018).

Η αντιπρόεδρος του PD Ντέμπορα Σερατσιάνι αναγνώρισε τη «νίκη της δεξιάς υπό την Τζόρτζια Μελόνι», κάνοντας λόγο για «βραδιά θλίψης για τη χώρα».

Ο πολιτικός σεισμός στην Ιταλία καταγράφεται δύο εβδομάδες έπειτα από εκείνον στη Σουηδία, όπου συντηρητική συμμαχία που συμπεριλαμβάνει τους Σουηδούς Δημοκράτες (SD), κόμμα που προέκυψε από το νεοναζιστικό κίνημα, σημείωσε εκλογική νίκη, έγινε η μεγαλύτερη δεξιά παράταξη στη σκανδιναβική χώρα. Το SD και το FdI ανήκουν στην ίδια πολιτική οικογένεια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

• Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κάνοντας παρέμβαση που εκλήφθηκε στη Ρώμη (με δυσαρέσκεια) ως προειδοποίηση, υπενθύμισε προ ημερών πως η ΕΕ διαθέτει «εργαλεία» για να τιμωρεί κράτη που καταπατούν το κράτος δικαίου και τις κοινές αξίες.

«Οι Ιταλοί παρέδωσαν μάθημα ταπεινότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία, με τη φωνή της κυρίας φον ντερ Λάιεν, προσπάθησε να τους υπαγορεύσει τι θα ψήφιζαν», σχολίασε δηκτικά ο γάλλος ευρωβουλευτής Ζορντάν Μπαρντελά, του Εθνικού Συναγερμού (RN) της Μαρίν Λεπέν. «Καμιά απειλή οποιουδήποτε είδους δεν μπορεί να σταματήσει δημοκρατία», πρόσθεσε υποστηρίζοντας πως οι Ευρωπαίοι «παίρνουν τη μοίρα τους στα χέρια τους».

Μαύρο πρόβατο στις Βρυξέλλες, ο ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν, όπως και ο πολωνός ομόλογός του Ματέους Μοραβιέτσκι, απηύθυνε τα «συγχαρητήριά του» στην κυρία Μελόνι.

Μέσω του πολιτικού συμβούλου του και βουλευτή Μπάλας Όρμπαν, πρόσθεσε: «σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, χρειαζόμαστε όσο ποτέ φίλους που έχουν κοινό όραμα και κοινή προσέγγιση για τις προκλήσεις στην Ευρώπη».

Η Τζόρτζια Μελόνι «έδειξε τον δρόμο» προς μια Ευρώπη «υπερήφανη», «ελεύθερη», αποτελούμενη από «κυρίαρχα κράτη», πανηγύρισε από την πλευρά του ο ηγέτης του ισπανικού ακροδεξιού κόμματος Vox, ο Σαντιάγο Αβασκάλ.

• Τα Αδέλφια της Ιταλίας, σύμφωνα με το ΑΠΕ, οφείλουν την επιτυχία τους στις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις των αντιπάλων τους, στον άνεμο της απόρριψης της πολιτικής τάξης που πνέει στη χερσόνησο και στο χάρισμα της επικεφαλής τους.

Η 45χρονη Ρωμαία, η οποία στα νιάτα της δήλωνε θαυμάστρια του Μπενίτο Μουσολίνι, κατάφερε να να αποδαιμονοποιήσει την εικόνα της ιδίας και της παράταξής της καθώς και να κεφαλαιοποιήσει τους φόβους και την οργή εκατομμυρίων Ιταλών μπροστά στην έκρηξη των τιμών και της ανεργίας, την απειλή ύφεσης και τις ανεπάρκειες των δημόσιων υπηρεσιών.

Η επόμενη ιταλική κυβέρνηση θα κληθεί να αντιμετωπίσει την κρίση που προκαλεί ο αλματωδώς αυξανόμενος πληθωρισμός, την ώρα που η Ιταλία έχει δημόσιο χρέος που φθάνει το 150% του ΑΕΠ της.

Στη χώρα όπου η κυβερνητική αστάθεια αποτελεί χρόνιο φαινόμενο, πολιτολόγοι ήδη δίνουν βραχύ προσδόκιμο ζωής στη συμμαχία που κέρδισε χθες, γάμο συμφέροντος ανάμεσα σε τρεις ηγέτες με ανταγωνιστικές φιλοδοξίες.

• Για την κυρία Μελόνι, «η πρόκληση θα είναι να μεταμορφώσει την εκλογική της επιτυχία στην ηγεσία μιας κυβέρνησης που μπορεί να έχει διάρκεια», αυτό «είναι ο μεγάλος άγνωστος» της νέας ιταλικής πολιτικής εξίσωσης, σύμφωνα με τον Λορέντζο Ντε Σίο, καθηγητή πολιτικών επιστημών στο πανεπιστήμιο Luiss της Ρώμης.

Η κυρία Μελόνι, χωρίς καμία κυβερνητική εμπειρία πέρα από το εφήμερο πέρασμά της από το υπουργείο Νεολαίας (2008-2011), θα έχει γεμάτα τα χέρια στην προσπάθειά της να χειριστεί τους συμμάχους της, πολύ πιο πεπειραμένους από εκείνη. Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι υπήρξε επανειλημμένα πρωθυπουργός, ο Ματέο Σαλβίνι υπουργός Εσωτερικών και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.

Στον φάκελο της Ουκρανίας, η ΕΕ και άλλοι σύμμαχοι της Ιταλίας, κράτους μέλος του NATO, θα βάλουν στο μικροσκόπιο την κατανομή των χαρτοφυλακίων μεταξύ των τριών κομμάτων. Καθώς μολονότι η κυρία Μελόνι δηλώνει πεισμένη υποστηρίκτρια της ατλαντικής συμμαχίας και τάσσεται υπέρ των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί στη Ρωσία, ο κ. Σαλβίνι είναι κατά.

Το πρόγραμμα

Μετά το σοκ που έφερε η νίκη της συμμαχίας της ακροδεξιάς με τη δεξιά στην Ιταλία, έρχεται στο προσκήνιο το πρόγραμμα που θα εφαρμόσει σε περίπτωση που σχηματιστεί κυβέρνηση.

Ευρωπαϊκή Ένωση, πολιτική για την οικογένεια, ενέργεια: ακολουθεί συνοπτικά το πρόγραμμα της συμμαχίας της άκρας δεξιάς και της δεξιάς που επικράτησε στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές στην Ιταλία.

Το πρόγραμμα αυτό προσυπέγραψαν οι δύο παρατάξεις της άκρας δεξιάς, τα Αδέλφια της Ιταλίας υπό την Τζόρτζια Μελόνι και η Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι, καθώς και η δεξιά παράταξη Φόρτσα Ιτάλια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Εξωτερική πολιτική

Τήρηση των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο του NATO.

Υποστήριξη της Ουκρανίας που είναι αντιμέτωπη με τη στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας και υποστήριξη κάθε διπλωματικής προσπάθειας για να εξευρεθεί λύση στη σύγκρουση.

Προσήλωση στη διαδικασία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, με προοπτική μια Ευρωπαϊκή Ένωση περισσότερο πολιτική και λιγότερο γραφειοκρατική.

Αναθεώρηση των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας.

Υπεράσπιση και προαγωγή των ιστορικών και πολιτιστικών ιουδαιοχριστιανικών ριζών και ταυτοτήτων στην Ευρώπη.

Οικονομία, κοινωνία

Πλήρης αξιοποίηση των πόρων του ευρωπαϊκού σχεδίου ανάκαμψης, υπέρβαση των τρεχουσών καθυστερήσεων στην εφαρμογή του προγράμματος.

Συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δυνάμει των ευρωπαϊκών κανόνων, για την αναθεώρηση του σχεδίου ανάκαμψης βάσει των νέων συνθηκών, αναγκών και προτεραιοτήτων.

Μείωση της φορολογικής πίεσης για τις οικογένειες, τις επιχειρήσεις και τους αυτοαπασχολούμενους.

Κατάργηση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.

Αναπροσαρμογή της κατώτερης σύνταξης, των κοινωνικών επιδομάτων και των επιδομάτων αναπηρίας.

Θεσμοί

Απευθείας εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας.

Συνέχιση της διαδικασίας για την αναγνώριση της αυτονομίας των περιφερειών.

Οικογένεια

Σχέδιο υποστήριξης και αύξησης της γεννητικότητας με δωρεάν βρεφονηπιακούς σταθμούς, δημιουργία βρεφονηπιακών σταθμών σε εταιρείες, βιβλιοθηκών και παιδότοπων.

Μείωση του ΦΠΑ στα προϊόντα για βρέφη και παιδιά.

Ασφάλεια, μετανάστευση

Αγώνας εναντίον κάθε μορφής αντισημιτισμού και ισλαμικού φονταμενταλισμού.

Αγώνας εναντίον της παράτυπης μετανάστευσης και διαχείριση των ροών των νόμιμων μεταναστών.

Προώθηση της κοινωνικής ένταξης και της ένταξης στην αγορά εργασίας των νόμιμων μεταναστών.

Υπεράσπιση των εθνικών και ευρωπαϊκών συνόρων.

Αποκλεισμός των πλεούμενων βάσει συμφωνίας με τις αρχές χωρών της βόρειας Αφρικής για να εμποδίζεται η εμπορία ανθρώπων και η διακίνηση παράτυπων μεταναστών.

Δημιουργία κέντρων υποδοχής μεταναστών και προσφύγων σε περιοχές εκτός Ευρώπης, που θα διαχειρίζεται η ΕΕ, για να εξετάζονται οι αιτήσεις χορήγησης ασύλου.

Ενέργεια, περιβάλλον

Βιώσιμη ενεργειακή μετάβαση.

Αύξηση της παραγωγής ηλεκτρισμού από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Διαφοροποίηση των πηγών ενεργειακού εφοδιασμού και εφαρμογή σχεδίου για την ενεργειακή αυτάρκεια.

Εξέταση του ενδεχομένου αξιοποίησης της πυρηνικής ενέργειας με ασφαλή τρόπο.

Τήρηση και επικαιροποίηση των διεθνών δεσμεύσεων της Ιταλίας στον αγώνα εναντίον της κλιματικής αλλαγής.

Τα επόμενα βήματα της πολιτικής διαδικασίας

Μετά τη νίκη της συμμαχίας παρατάξεων της άκρας δεξιάς και της δεξιάς υπό τη Τζόρτζια Μελόνι στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στην Ιταλία χθες Κυριακή θα σχηματιστεί νέα κυβέρνηση, όμως ο δρόμος ως εκεί δεν αποκλείεται να αποδεχθεί γεμάτος απότομες στροφές και μακρύς.

Στο παρελθόν, η διαδικασία διήρκεσε από τέσσερις ως δώδεκα εβδομάδες. Γενικά, όσο πιο καθαρό είναι το αποτέλεσμα τόσο πιο βραχεία είναι η διάρκεια των ζυμώσεων, ωστόσο ορισμένα βήματα είναι αδύνατο να επισπευστούν.

Είναι δεδομένο ότι η Ιταλία θα αντιπροσωπευτεί από τον παραιτηθέντα υπηρεσιακό πρωθυπουργό Μάριο Ντράγκι στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στην Πράγα την 7η Οκτωβρίου.

• Το υπουργείο Εσωτερικών αναμένεται να αναρτήσει στον ιστότοπό του τα επίσημα οριστικά αποτελέσματα της καταμέτρησης των ψήφων εντός της ημέρας.
• Τα νέα μέλη της Γερουσίας και της Βουλής πρέπει δυνάμει του Συντάγματος να συνεδριάσουν εντός 20 ημερών από τη διεξαγωγή των εκλογών, με άλλα λόγια τη 15η Οκτωβρίου το αργότερο.
• Αφού συγκροτηθούν σε σώμα και γίνουν οι πρώτες συνεδριάσεις της ολομέλειας, απαιτείται να εκλεγούν τα προεδρεία των δύο σωμάτων και κατόπιν θα αρχίσει η διαδικασία σχηματισμού κυβέρνησης.
• Η πολιτική παράδοση στην Ιταλία θέλει τον πρόεδρο της Δημοκρατίας να ξεκινά διαβουλεύσεις για την ονομασία του νέου ή της νέας επικεφαλής της κυβέρνησης με τους προέδρους των δύο σωμάτων του κοινοβουλίου, κατόπιν τους ηγέτες των μεγαλύτερων κομμάτων και με τους ηγέτες των κοινοβουλευτικών τους ομάδων.
• Αν το αποτέλεσμα είναι καθαρό, οι διαβουλεύσεις αυτές είναι σύντομες, διαρκούν το πολύ δύο ημέρες, όμως αν δεν είναι, μπορεί να κρατήσουν ως και μια εβδομάδα, έπειτα από την οποία ο αρχηγός του κράτους δίνει εντολή σχηματισμού νέας κυβέρνησης σε κάποια προσωπικότητα.
• Αυτή η τελευταία αναλαμβάνει την εντολή «με επιφύλαξη», αρχίζει διαπραγματεύσεις με συμμάχους για τους υπουργικούς θώκους και το κυβερνητικό πρόγραμμα. Έπειτα από αυτές τις διαπραγματεύσεις, αν αποδειχθούν επιτυχείς, ο υποψήφιος ή η υποψήφια παρουσιάζεται ενώπιον του προέδρου και «αίρει την επιφύλαξη».
• Κατόπιν ανακοινώνεται η σύνθεση της νέας κυβέρνησης και ορκίζεται ενώπιον του προέδρου της Δημοκρατίας αυθημερόν ή την επομένη το αργότερο. Έπειτα το σχήμα μεταβαίνει στο Παλάτσο Τσίτζι, στην έδρα της κυβέρνησης, για τη μεταβίβαση της εξουσίας από την προηγούμενη.

Στην πρόσφατη ιταλική ιστορία ξεχωρίζουν δύο ρεκόρ: ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι δεν χρειάστηκε παρά μόλις 24 ημέρες το 2008 για να μπει στο Παλάτσο Τσίτζι· ο Τζουζέπε Κόντε χρειάστηκε όχι λιγότερες από 89 ημέρες το 2018 για να διανύσει τη διαδρομή αυτή.