Νέο “χτύπημα” από New York Times: “Φουντώνει η σάπια πραγματικότητα για το Ελληνικό Watergate”- Τι αναφέρει η αμερικανική εφημερίδα

Νέα ηχηρή παρέμβαση από τους New York Times κατά του πρωθυπουργού για το σκάνδαλο των υποκλοπών, λίγες μόνο ημέρες από την προηγούμενη, κάτι που αποτελεί πρόσθετη ένδειξη πως ενώ η κυβέρνηση και τα εγχώρια ΜΜΕ προσπαθούν να ελέγξουν τις συνέπειες της υπόθεσης, αυτή απασχολεί τον διεθνή Τύπο.

Το άρθρο με τίτλο “Η σήψη στην καρδιά της Ελλάδας την οποία πλέον μπορεί καθένας να την δει”, υπογράφει ο Αλεξάντερ Κλαπ και αναφέρεται σε μια “σκοτεινή πραγματικότητα που φουντώνει στην Ελλάδα”, κάνοντας λόγο για “Ελληνικό Watergate”. Επισημαίνει εξάλλου την αντίφαση όσων αποκαλύπτονται με τις παρακολουθήσεις Ανδρουλάκη, Κουκάκη και χιλιάδων άλλων πολιτών με όσα διακήρρυτε από το Κογκρέσο, τον Μάϊο, ο πρωθυπουργός σχετικά με τις δημοκρατικές αξίες και την ύβρι της αλαζονείας…

Συγκεκριμένα γράφει:

«Είμαι δεσμευμένος», είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε ένα ακροατήριο βιομηχάνων και επιχειρηματιών (ΣΕΒ) τον Απρίλιο του 2018, σε «μια κυβέρνηση των πραγματικά καλύτερων, των αρίστων ». Υπό την ηγεσία του, όπως είπε, οι παθογένειες του παρελθόντος – νεποτισμός, διαφθορά – δεν θα ήταν πλέον ανεκτές. Η Ελλάδα, όπως ανακοίνωσε την ημέρα που έγινε πρωθυπουργός τον Ιούλιο του 2019, θα μπορούσε να «σηκώσει ξανά το κεφάλι της με υπερηφάνεια».

Τρία χρόνια αργότερα, πολλοί ξένοι έχουν πειστεί για το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα της κυβέρνησής του. Η Microsoft, η Pfizer και η JP Morgan Chase έχουν δημιουργήσει γραφεία στη χώρα, ένα βελτιωμένο πρόγραμμα βίζας έχει παρακινήσει χιλιάδες ψηφιακούς νομάδες να μετεγκατασταθούν στην Αθήνα και μια αδιάκοπη τουριστική ώθηση — «Θα θέλεις να μείνεις για πάντα!” — προσέλκυσε έναν αριθμό ρεκόρ Αμερικανών στο Αιγαίο αυτό το καλοκαίρι. Ακόμη και η εποπτεία της οικονομίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση πλησιάζει στο τέλος της. Μετά από μια δεκαετία δυσκολιών, η χώρα φαίνεται ότι έχει υποστεί μια εκπληκτική μεταμόρφωση.

Όμως στην Ελλάδα, μια πιο σκοτεινή πραγματικότητα φουντώνει. Η διαφθορά και οι συγκρούσεις συμφερόντων που δεσμεύτηκε να ξεριζώσει ο κ. Μητσοτάκης όχι μόνο εξακολουθούν να υπάρχουν αλλά και, από πολλές απόψεις , φαίνεται ότι έχουν αυξηθεί και εμβαθύνει. Το ελληνικό κράτος όχι μόνο δεν έχει αναθεωρηθεί, αλλά έχει λάβει μόνο μια καλλωπιστική αναμόρφωση, ένα λίφτινγκ βιτρίνας. Τις τελευταίες εβδομάδες, ένα σκάνδαλο υποκλοπών αποκάλυψε με εντυπωσιακό τρόπο την υποκείμενη σήψη. Με το όνομα Greece’s Watergate, έχει αποκαλύψει την κατάσταση κάτω από την αστραφτερή επιφάνεια. Το « Ελλάδα 2.0 » που υποσχέθηκε ο κ. Μητσοτάκης, όπως αποδεικνύεται, είναι ακριβώς το ίδιο, σημειώνουν οι New York Times.

Και συνεχίζουν περιγράφοντας την κατάσταση:

Για δεκαετίες τώρα, οι υποκλοπές τηλεφώνων είναι ένα απαίσιο χαρακτηριστικό του ελληνικού κράτους. Όμως, επί κ. Μητσοτάκη, η εθνική επιτήρηση (παρακολούθηση) έχει επεκταθεί σε μια εν πολλοίς ακαταλόγιστη γραφειοκρατία. Μία από τις πρώτες του πράξεις ως πρωθυπουργός ήταν να θέσει τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες υπό τον άμεσο έλεγχο του γραφείου του και στη συνέχεια να τοποθετήσει —μέσω νομικής τροποποίησης— ένα πρώην στέλεχος μιας παγκόσμιας εταιρείας ασφαλείας ως διευθυντή της. Έκτοτε, ο αριθμός των ελληνικών τηλεφώνων με bugged (κοριό) αυξάνεται σταθερά. Κατά μέσο όρο πέρυσι, 42 συσκευές εξουσιοδοτήθηκαν για υποκλοπές κάθε μέρα, συνολικά περισσότερα από 15.000 ελληνικά τηλέφωνα υπό κρατική επιτήρηση ανά πάσα στιγμή.

Είναι ένας συγκλονιστικός αριθμός. Ωστόσο, αυτή η μορφή υποκλοπής ήταν ωστόσο —τουλάχιστον θεωρητικά— νόμιμη. Η χρήση του Predator, η οποία έχει καταδικαστεί ρητά από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι κάτι εντελώς άλλο. Θα μπορούσαν οι ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών, που ήδη διεξάγουν μια τεράστια εκστρατεία παρακολούθησης, να έχουν αναθέσει ακόμη πιο παρεμβατικές υποκλοπές σε μια σκιώδη ιδιωτική εταιρεία; Θα μπορούσε η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη να βρίσκεται πίσω από το χακάρισμα;

Η εφημερίδα επισημαίνει πως προκύπτουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα.

“Στο γραφείο της Intellexa στην Αθήνα, για παράδειγμα, δεν έχει γίνει ακόμη επιδρομή και συνεχίζει να λειτουργεί. Γιατί; Στις αρχές Αυγούστου, ο επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών του κ. Μητσοτάκη και ο γενικός γραμματέας του παραιτήθηκαν. Ούτε η παραίτηση, το γραφείο του πρωθυπουργού και κυβερνητικός αξιωματούχος έσπευσαν να διευκρινίσουν, δεν είχαν καμία σχέση με τις επιθέσεις των Predator. Ο ένας είχε εμπλακεί σε « λανθασμένες ενέργειες », ενώ ο άλλος ήταν θύμα ενός « τοξικού κλίματος ». Ποιες ήταν αυτές οι ενέργειες και γιατί το περιβάλλον επιδεινώθηκε δεν έχει διευκρινιστεί.

Το πρόβλημα εδώ δεν είναι ότι η διαφθορά υπό τον κ. Μητσοτάκη είναι αναγκαστικά πιο ενδημική από ό,τι σε προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις — ή σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. (Οι ηγέτες της αντιπολίτευσης και οι δημοσιογράφοι έχουν γίνει στόχος spyware στη Γαλλία, την Ισπανία, την Ουγγαρία και την Πολωνία.) Είναι μάλλον η μη βιώσιμη αντίφαση μεταξύ της χώρας που ο κ. Μητσοτάκης επιμένει να προβάλει στο εξωτερικό — ένα αδιαμφισβήτητο δημοκρατικό κράτος του οποίου το σεβασμό για το κράτος δικαίου και οι φιλελεύθεροι καλόπιστοι θα πρέπει να ανταμείβονται με εταιρικές επενδύσεις και τουριστικά δολάρια — και εκείνου του οποίου πραγματικά προεδρεύει.

“Τον Μάιο, καθώς οι βίδες του κατασκοπευτικού σκανδάλου είχαν αρχίσει να γυρίζουν, ο κ. Μητσοτάκης πέταξε στην Ουάσιγκτον για να εκφωνήσει μια ομιλία στο Κογκρέσο σχετικά με τη σημασία της διατήρησης των δημοκρατικών αξιών και της καταπολέμησης της αυταρχικής υπερβολής. Για 40 λεπτά εξέθεσε την αναγκαιότητα της κοινωνικής εμπιστοσύνης και των ισχυρών θεσμών. «Οι αρχαίοι Έλληνες», είπε ανάμεσα σε χειροκροτήματα, «θεωρούσαν την αλαζονεία, τον εξτρεμισμό και την υπερβολή τις χειρότερες απειλές για τη δημοκρατία».

Το ερώτημα για τον κ. Μητσοτάκη είναι: Γιατί δεν νιώθει το ίδιο;”, επισημαίνει με νόημα ο αρθρογράφος της έγκυρης αμερικανικής εφημερίδα.ς