Κραυγή αγανάκτησης από πυρόπληκτο της Βόρειας Εύβοιας: “Ένα χρόνο μετά και ακόμα δεν έχουν κάνει τίποτα”

Την αγανάκτησή τους εκφράζουν οι πυρόπληκτοι στην Βόρεια Εύβοια και καταγγέλλουν πως έχουν αφεθεί στο έλεος του Θεού. Μάλιστα ένας από τους πυρόπληκτους ο Γιώργος Μπλουκίδης, απέστειλε επιστολή διαμαρτυρίας προς όλους τους αρμόδιους παράγοντες.

Η επιστολή διαμαρτυρίας είναι μία «κραυγή» αγανάκτησης προς τους αρμόδιους που έχουν χρέος να αποκαταστήσουν τις ζημιές από την φωτιά περσινού Αυγούστου στη Βόρεια Εύβοια.

«Σχεδόν ένα ολόκληρο χρόνο μετά την πυρκαγιά του Αυγούστου που κατέστρεψε, εκτός όλων των άλλων, ένα ολόκληρο τουριστικό κτηριακό συγκρότημα, ακόμη διεκδικώ την προσοχή των αρμοδίων», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κάτοικος Λίμνης.

Ολόκληρη η επιστολή του:

Πολιτισμένοι άνθρωποι πηγαινοέρχονται στο χωριό μου, με σκοπό να με σκοτώσουν! Σχεδόν ένα ολόκληρο χρόνο μετά την πυρκαγιά του Αυγούστου που κατέστρεψε, εκτός όλων των άλλων, ένα ολόκληρο τουριστικό κτηριακό συγκρότημα, ακόμη διεκδικώ την προσοχή των αρμοδίων.

Η πραγματική κρίση, είναι αυτή που έρχεται μετά τα συμβάντα. Και αυτή η κρίση, στην περίπτωση μου, δεν προκλήθηκε από τη φυσική καταστροφή, ούτε από την ανικανότητα του κράτους να προασπίσει τα Συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των πολίτων, αυτά της ασφάλειας και της προστασίας της περιουσία αλλά προκλήθηκε από την ανεξήγητα μνησίκακη και ποταπή στάση των αρμοδίων. Έκανα κάτι, και πρέπει γι’ αυτό να τιμωρηθώ; Έχω για κάποιους λόγους στοχοποιηθεί;

Ή μήπως να υποθέσω, ότι κάποιοι έχουν ενοχληθεί από την ύπαρξη της μονάδας μου;
Ακολουθώντας όλες τις προβλεπόμενες θεσμικές διαδικασίες, απευθύνθηκα κατά σειρά, στον Δήμαρχο Μαντουδίου -Λίμνης -Αγ. Άννας, στον Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας, στον Αντιπεριφερειάρχη Εύβοιας, στον Αντιπεριφερειάρχη Τουρισμού, στην Ένωση Ξενοδόχων Εύβοιας, στην Ομοσπονδία Τουριστικών Καταλυμάτων Στερεάς Ελλάδας, στο Επιμελητήριο, στους Βουλευτές του νομού όλων των κομμάτων, στον Υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, στον Υφυπουργό παρά τω Πρωθυπουργώ αρμόδιο για θέματα Κρατικής Αρωγής, στον πρόεδρο της Επιτροπής Ανασυγκρότησης, στον Πρόεδρο της Βουλής και στον ίδιο τον Κο Πρωθυπουργό. Σε όλους, είτε προφορικά είτε γραπτά, εξήγησα ενδελεχώς το πρόβλημα που προέκυψε.

Ταυτόχρονα, πρότεινα και λύσεις, οι οποίες, ούτε βαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, ούτε ανέφικτες είναι, καθώς έχουν ήδη νομοθετηθεί, αλλά περιέργως με αποκλείουν. Μέχρι σήμερα καμιά απάντηση δεν έχω λάβει.

Ούτε καν, για λόγους ευγένειας και σεβασμού. Συστηματικά δε, έχω αποκλειστεί από όλες τις συζητήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί, όλο αυτό το διάστημα σε διάφορες περιοχές της Β. Ευβοίας!! Ακόμη και στις μεταξύ αρμοδίων συναντήσεις, ουδείς αναφέρεται και/ή ενδιαφέρεται για το θέμα μου.

Τελευταία δε, διαρρέουν κάποιοι παράγοντες, ότι έχω χρηματοδοτηθεί αδρά από ασφαλιστικές εταιρείες, από την Ε.Ε και το ΕΣΠΑ, ή ότι οι ζημιές που έχω υποστεί, έχουν αποκατασταθεί και κανένα πρόβλημα δεν υπάρχει!! Ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα έχουν. Η ωμή αλήθεια είναι, ότι το μόνο που έχω εισπράξει είναι περιφρόνηση από όλους εκείνους τους παράγοντες της πολιτείας που έχουν το χρέος να αποκαταστήσουν και να αποζημιώσουν τις ζημιές.

Και επειδή κύριοι αρμόδιοι, αργά η γρήγορα οι εκλογές φτάνουν, βάλτε κατά νου, ότι οι πολίτες της Β. Εύβοιας δεν θα σας κρίνουν από τις προθέσεις σας, αλλά από τα αποτελέσματα που έχετε καταφέρει. Αν νομίζετε ότι έχετε φέρει αποτελέσματα, είστε όλοι γελασμένοι. Νομίζετε, ότι οι περατζάδες και οι φωτογραφίες, αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα σας; Μάλλον το αντίθετο!! Αναδεικνύουν πόσο κατώτεροι των περιστάσεων είστε.

Να έχετε υπ’ όψη σας, ότι δε θα ξεχάσουμε ποτέ… Αυτούς που μας στήριξαν στα δύσκολα. Αυτούς που μας εγκατέλειψαν στα δύσκολα. Και αυτούς που μας έριξαν στα δύσκολα.

Αυτή η περιφρονητική, απαξιωτική, αδιάφορη και τελικά ύποπτη στάση από όλους τους παραπάνω ανεξαιρέτως, έχει οδηγήσει εμένα και την οικογένεια μου, σε σοβαρά επαγγελματικά, οικονομικά, κοινωνικά, ψυχολογικά και οικογενειακά προβλήματα.

Η ιστορία αυτή, έχει ξεφύγει πλέον από τα όρια της καταστροφής ενός περιουσιακού στοιχείου η από την απώλεια της εργασίας μου και έχει μετατραπεί σε μια ασύμμετρη απειλή, εναντίον εμού και της οικογένειας μου. Γιατί, δεν μπορεί να εξηγηθεί, πώς είναι δυνατόν, να τηρείται αυτή η προσβλητική στάση!! Πως είναι δυνατόν κανένας εμπλεκόμενος φορέας, να μην δίνει καμιά σημασία!! Πως είναι δυνατό, να μη βλέπει κανείς αρμόδιος, περιδιαβαίνοντας πάνω-κάτω στον κεντρικό άξονα Χαλκίδας- Λίμνης, να κρέμεται ένα ερείπιο και κανείς τους, να μη συγκινείται!! Τόσο ασήμαντοι είμαστε ως πολίτες και επαγγελματίες;

Μήπως χρειάζεται να σας θυμίσω Κε Δήμαρχε, τι έχει προσφέρει η οικογένεια μου στην Λίμνη; Μήπως χρειάζεται να σας θυμίσω Κοι Βουλευτές, Κοι Υπουργοί και Κε Περιφερειάρχη, τι έχει προσφέρει η οικογένεια μου στο Νομό; Μήπως χρειάζεται να σας θυμίσω συνάδελφοι επαγγελματίες, πόσο έχει συμβάλλει η «ΒΑΤΕΡΗ» στην τοπική οικονομία και στην ανάπτυξη του τουρισμού στη περιοχή μας; Η μήπως χρειάζεται να θυμίσω την Διεθνή διάκριση που έχουμε πετύχει το 2020 σε Παγκόσμιο διαγωνισμό στην Αγγλία; Μάλλον όχι, τα γνωρίζετε όλα πολύ καλά.

Αυτό όμως που χρειάζεται να θυμίσω είναι, ότι επειδή η οικογένεια μου ήρθε σ αυτό το τόπο, ξεριζωμένη απ’ τη Μικρά Ασία, η Μετανάστευση είναι ριζωμένη ως τα τρίσβαθα της ψυχής μας! Αλλά αυτή τη φορά κύριοι αρμόδιοι, η μετανάστευση θα είναι από επιλογή μας κι όχι από καταναγκασμό!!! Όσο και αν μεθοδεύετε την εξόντωση μου, γιατί όλα δείχνουν ότι εκεί στοχεύετε, να γνωρίζετε ότι είμαι σπόρος και θα ξαναφυτρώσω!

Καλώ για τελευταία φορά, όλους τους πιο πάνω αρμόδιους, να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν, άλλωστε η συγνώμη του Πρωθυπουργού αποδεικνύει τις ευθύνες του συνόλου του κρατικού μηχανισμού, να σταματήσουν αυτή την εκδικητική και ιταμή τακτική και να αναλάβουν πρωτοβουλίες, όπως έχουν κάνει με μεγάλη άνεση και προθυμία και για άλλους πυρόπληκτους, πριν να είναι πολύ αργά.

Είναι καλό δε να γνωρίζουν όλοι, ότι θα αγωνιστώ με όλες μου τις δυνάμεις για να υπερασπιστώ την υπόληψη, την αξιοπρέπεια και την τιμή της οικογένειας μου και να διεκδικήσω απ’ αυτούς που με κατέστρεψαν, με οποιοδήποτε κόστος, όλα όσα δικαιούμαι.