Σκουρλέτης: Η τοξική και αποτυχημένη πολιτική της κυβέρνησης επιβάλλει τις εκλογές

Η κυβέρνηση υπερμεγέθυνε με την πολιτική της το υπαρκτό διεθνές πρόβλημα της ακρίβειας, όντας δέσμια συμφερόντων, κυρίως στον χώρο της ενέργειας, και ιδεοληψιών. Με λάθος στρατηγική απέναντι στην ακρίβεια, αφού δεν μείωσε τους φόρους στα καύσιμα για να μειώσει τις πληθωριστικές πιέσεις, δημιούργησε μία πραγματικότητα που πιέζει να οδηγηθούμε σε εκλογές, επεσήμανε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, βουλευτής Επικρατείας, Πάνος Σκουρλέτης, μιλώντας στην εκπομπή «MEGA Σαββατοκύριακο», με τους δημοσιογράφους Ντίνο Σιωμόπουλο και Στέλλα Γκαντώνα.

Κάθε φορά που ακούω κάποιον από τη ΝΔ να μιλάει τις τελευταίες ημέρες, ολοένα και περισσότερο πείθομαι ότι πάμε σε εκλογές. Πηγαίνουμε σε εκλογές όχι επειδή έχουμε σύστημα απλής αναλογικής, ούτε επειδή είναι τοξικό το πολιτικό σύστημα, τοξική η αντιπολίτευση. Δεν είναι τοξικό το να μιλάς για την ακρίβεια. Δεν είναι τοξικό να μιλάς για τον νόμο του Χατζηδάκη, ο οποίος εισήγαγε τα απλήρωτα δεκάωρα και τις απλήρωτες υπερωρίες. Δεν είναι τοξικό να αντιπαλεύεις τον νόμο της κυρίας Κεραμέως, που έστειλε τόσες χιλιάδες νέα παιδιά, με την ειδική βάση εισαγωγής, εκτός πανεπιστημίων. Είναι η ίδια η πραγματικότητα που αναγκάζει την κυβέρνηση – μια πραγματικότητα που δημιούργησε η ίδια με την πολιτική της- να οδηγηθεί σε εκλογές. Αυτό συμβαίνει στις εκλογές.

Το ερώτημα είναι εάν έχουμε τη σωστή πολιτική για να απαντήσουμε σε ένα υπαρκτό διεθνές πρόβλημα, το οποίο, όμως, λόγω της κυβερνητικής πολιτικής υπερμεγεθύνεται. Είναι λάθος στρατηγική αντιμετώπιση η μη παρέμβαση στο σκέλος των ειδικών φόρων κατανάλωσης, αυτό λέμε. Με ρωτήσατε από πού θα υπάρξουν τα λεφτά. Το απάντησε ο κ. Σταϊκούρας προχτές στη Βουλή. Έχουμε, είπε, μια υπεραπόδοση των εσόδων, ιδιαίτερα από τον ΦΠΑ. Γιατί; Λόγω της ακρίβειας. Θα ήταν πολύ μικρότερος ο πληθωρισμός εάν εδώ και οκτώ, εννιά, έστω πέντε ή έξι μήνες είχαμε παρέμβει στο σκέλος της ηλεκτρικής ενέργειας ή των καυσίμων. Ο κ. Μητσοτάκης έχει μια λάθος προσέγγιση διότι είναι δέσμιος, πρώτα απ’ όλα, επιχειρηματικών συμφερόντων και αναφέρομαι στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας και ιδεοληψιών. Αυτό είναι ένα εκρηκτικό μείγμα το οποίο έχει διαλύσει την πολιτική της αντιμετώπισης της ακρίβειας.

Το μεγάλο προσόν της απλής αναλογικής είναι ότι μέσα από αυτήν προκύπτουν κυβερνήσεις που έχουν μεγαλύτερη κοινωνική βάση και σταθερότητα. Με μία προϋπόθεση, να υπάρχουν στέρεες προγραμματικές συγκλίσεις. Εδώ νομίζω ότι είναι αυτό το οποίο μπορεί να δώσει τη λύση στα πολιτικά προβλήματα. (…) Η δική μας απεύθυνση και πρόσκληση είναι προς το σύνολο των δυνάμεων της αριστερής και προοδευτικής αντιπολίτευσης. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα ώριμα πράγματα, να δεσμευτούμε προγραμματικά γι’ αυτά και όποιος θεωρεί ότι υπάρχει η ανάγκη για μια τέτοια προοπτική, προσέρχεται.

Ακόμη και σε αυτές τις δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, σε σχέση με τις αμέσως προηγούμενες ή, πολύ περισσότερο, σε σχέση με αυτές πριν από ένα χρόνο ή έξι μήνες, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ανέβει. Το παράδοξο με αυτές τις δημοσκοπήσεις, τις «φωτογραφίες της στιγμής», είναι ότι αποτυπώνουν το μεγάλο ποιοτικό εύρημα που λέει ότι το 85-86% της ελληνικής κοινωνίας δεν εμπιστεύεται τον τρόπο διαχείρισης από την κυβέρνηση του μείζονος προβλήματος της ακρίβειας.

Θυμόσαστε το 2015 τις εικόνες της ανθρωπιστικής κρίσης; Εσείς κάνατε τα ρεπορτάζ. Το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, η απάντηση στην ανθρωπιστική κρίση που είχε γεννήσει η πολιτική των μνημονιακών κυβερνήσεων ήταν ένα μέτρο για «πολιτικούς λόγους» ή ήταν η σωτηρία της πατρίδας;

Πρέπει κανείς να αποτιμά την εικόνα των δημοσιονομικών μεγεθών συγκρίνοντας το 2015 – 2019 με το 2010 έως το 2015 και να δει ποιες κατηγορίες υπέστησαν μεγάλη επιβάρυνση. Αυτό που ονομάζεται «πολύφερνη νύφη», τα μεσοστρώματα και η μεσαία τάξη, διαλύθηκε κυριολεκτικά από το 2010 έως το 2015. (…) Μιλάω στη βάση των πραγματικών μεγεθών. Γνωρίζω πόσες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έκλεισαν και ποτέ πια δεν αναπληρώθηκε ο αριθμός τους. Γνωρίζω τα μεσοστρώματα που ωθήθηκαν προς την κάτω πλευρά της κοινωνικής διαστρωμάτωσης. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Το 25% της απώλειας του ΑΕΠ δεν το έχασε η χώρα από το 2015 έως το 2019. Το έχασε από το 2010 έως το 2015.