Ντράγκι: Η έκρηξη του πληθωρισμού δεν προκαλεί ακόμα υπερθέρμανση στην Ευρωζώνη

Ο Ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι δήλωσε ότι ο αυξανόμενος πληθωρισμός στην Ευρώπη δεν αντανακλά την πλεονάζουσα ζήτηση και ότι υπάρχει ακόμη πλεονάζουσα ικανότητα στην οικονομία της περιοχής.  

Ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας μίλησε την ημέρα που αξιωματούχοι με επικεφαλής τη διάδοχό του, Κριστίν Λαγκάρντ, πρόκειται να σταματήσουν τις αγορές ομολόγων και να επιβεβαιώσουν σχέδια για αυξήσεις επιτοκίων για να σταματήσουν οι αυξήσεις-ρεκόρ των τιμών καταναλωτή να βγουν εκτός ελέγχου.

«Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο αυξανόμενος πληθωρισμός δεν είναι εξ ολοκλήρου σημάδι υπερθέρμανσης, αλλά σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα μιας σειράς κλυδωνισμών στην προσφορά», είπε στην ετήσια υπουργική σύνοδο του ΟΟΣΑ στο Παρίσι την Τετάρτη. «Οι μισθοί πρέπει να ανακτήσουν την αγοραστική τους δύναμη, αλλά χωρίς να δημιουργήσουν μια σπείρα τιμής-μισθών που θα είχε ως αποτέλεσμα ακόμη υψηλότερα επιτόκια».

Υπερθέρμανση;

Ιταλοί αξιωματούχοι προετοιμάζονται για τον αντίκτυπο της νομισματικής σύσφιξης που πιέζουν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής από τη Βόρεια Ευρώπη. Κάποιοι εξέφρασαν τη δυνατότητα μετακίνησης του επιτοκίου μισής μονάδας που αντιστοιχεί στην πιο πρόσφατη αύξηση από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ. 

Την περασμένη εβδομάδα, ο διοικητής της Τράπεζας της Ιταλίας Ignazio Visco ζήτησε να προχωρήσει μια τέτοια πεζοπορία με «ορθολογικό» τρόπο ώστε να αποφευχθεί η απειλή της ακεραιότητας της ευρωζώνης. 

Ο Ντράγκι επεσήμανε ότι ενώ ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη ήταν 8,1% τον Μάιο, όταν εξαιρεθούν τα τρόφιμα και η ενέργεια «η αύξηση είναι μόνο το ήμισυ περίπου — ένα σημαντικό άλμα αλλά πολύ μικρότερο από ό,τι στις ΗΠΑ». Σημείωσε επίσης ότι η ανεργία είναι λίγο κάτω από το 7% και η κατανάλωση παραμένει κάτω από τα προ πανδημίας επίπεδα.

«Όλα αυτά είναι σημάδια ότι υπάρχει ακόμη πλεονάζουσα ικανότητα στην οικονομία», είπε ο Ντράγκι, ο οποίος δεν αύξησε ποτέ τα επιτόκια ο ίδιος κατά τη διάρκεια μιας οκταετούς θητείας ως επικεφαλής της ΕΚΤ, όπου κυριαρχούσαν διαδοχικές κρίσεις τόνωσης.