Δολοφονία Καραϊβάζ: Αιχμές κατά της ΕΛ.ΑΣ από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Ελευθερίας του Τύπου
Ως αντανάκλαση του επιπέδου της ελευθερίας του Τύπου στην Ελλάδα παρουσιάζει την δολοφονία του Γιώργου Καραϊβαζ, το το Ευρωπαϊκό Κέντρο Ελευθερίας του Τύπου και των Μέσων Ενημέρωσης (European Centre for Press and Media Freedom – ECPMF), που αφήνει σαφείς αιχμές κατά των ελληνικών αρχών που έναν χρόνο μετά, δεν έχουν βρει τον/τους δολοφόνους.
«Η δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ αποτελεί εμβληματική απόδειξη της υποχώρησης των συνθηκών ασφαλείας μέσα στις οποίες κινούνται οι δημοσιογράφοι στην Ελλάδα. Τα παραπάνω υπενθυμίζουν, ότι δεν πρέπει ποτέ να σταματήσει ο αγώνας για την προστασία όλων των εργαζομένων στα μέσα ενημέρωσης» σημειώνει μεταξύ άλλων το Ευρωπαϊκό Κέντρο Ελευθερίας του Τύπου και των Μέσων Ενημέρωσης.
Tomorrow will be exactly 1 year since the assassination of the Greek journalist Giorgos Karaivaz.
Karaivaz's murder is emblematic of the decline in journalist safety in Greece and reminds us why we must never stop working to protect all media workers.https://t.co/KEgLVDVs4c
— European Centre for Press & Media Freedom (@ECPMF) April 8, 2022
Έναν χρόνο μετά τη δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ, οι δημοσιογράφοι του Ευρωπαικού μηχανισμού Media Freedom Rapid Response (MFRR) τιμώντας σήμερα τη μνήμη του Γιώργου Καραϊβαζ, καλούν τις ελληνικές αρχές να προσαγάγουν στη δικαιοσύνη όλους τους δράστες της αποτρόπαιας δολοφονίας και ζητούν να υπάρξει μεγαλύτερη διαφάνεια σχετικά με την έρευνα.
«Το ανησυχητικό είναι ότι τον τελευταίο χρόνο οι ελληνικές αρχές δεν έχουν ανακοινώσει καμία σημαντική πρόοδο στην έρευνα. Παρά τη συλλογή σημαντικών δεδομένων, όπως πλάνα από κάμερες ασφαλείας και ιατροδικαστική ανάλυση, κανένας ύποπτος δεν έχει αναγνωριστεί και δεν έχει γίνει καμία σύλληψη» σημειώνει το δημοσίευμα.
Το Κέντρο υπογραμμίζει μεταξύ άλλων ότι η αβεβαιότητα και η έλλειψη ενημέρωσης από την αστυνομία αλλά και τις δικαστικές αρχές «έχουν ανατριχιαστικό αποτέλεσμα» στο έργο των υπόλοιπων δημοσιογράφων της χώρας και μάλιστα τονίζει ότι το γεγονός ότι ακόμη δεν έχει υπάρξει τιμωρία για μία τέτοια επίθεση, μεγαλώνει τον κίνδυνο να σκεφτούν και άλλοι να «δράσουν ώστε να φιμώσουν δημοσιογράφους, καθώς βλέπουν ότι οι επιθέσεις στον Τύπο δεν έχουν συνέπειες».