Μητσοτάκης για ομιλία Ζελένσκι στη Βουλή: Απέναντι στο αίμα και στην αυθαιρεσία κάθε δισταγμός είναι ένοχος

«Απέναντι στο αίμα και στην αυθαιρεσία κάθε δισταγμός είναι ένοχος». Αυτό δήλωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σε δήλωσή του μετά την ομιλία του προέδρου της Ουκρανίας Βολοντιμίρ Ζελένσκι στη Βουλή.

Ο πρωθυπουργός σημείωσε πως «η Αθήνα της Δημοκρατίας συμπαραστέκεται στο ελεύθερο Κίεβο, με τον δικό της, παράλληλο αγώνα, όπως κάνουν όλες οι πρωτεύουσες της ειρήνης. Για να μην απλωθεί το ψέμα της αυταρχικής προπαγάνδας. Για να εξηγηθούν οι λόγοι της νέας οικονομικής δοκιμασίας, που προκαλεί παντού η άδικη εισβολή. Και να ανακουφιστούν οι πολίτες με αποτελεσματικά μέτρα. Αλλά και με αλήθειες, ωστε με ενότητα, αντοχή και ευθύνη να κερδίσουμε μαζί και αυτό το στοίχημα».

Η δήλωση του πρωθυπουργού:

Η σημερινή συνεδρίαση της Βουλής των Ελλήνων υπήρξε, πράγματι, ιστορική. Γιατί, για πρώτη φορά τον 21ο αιώνα, φιλοξένησε τον ηγέτη ενός λαού που μάχεται για την πατρίδα του. Και, ταυτόχρονα, υπερασπίζεται τη νομιμότητα και τη Δημοκρατία σε ολόκληρη την Ευρώπη. Τη φωνή των πληγωμένων Ουκρανών που μένουν όρθιοι. Πολιορκημένοι, αλλά ελεύθεροι!

Με τρόπο καταλυτικό, ο Πρόεδρος Ζελένσκι μας μετέφερε τη θαρραλέα αντίσταση των συμπολιτών του απέναντι στην παραβίαση των πιο βασικών δικαιωμάτων τους. Από την άλλη πλευρά, περιέγραψε τη βαρβαρότητα του εισβολέα που αποδεκατίζει αμάχους, διαλύοντας τις ζωτικές υποδομές της χώρας. Ενώ στα λόγια του αντήχησε το σύνθημα εκατομμυρίων, που πολεμούν για τη ζωή, το σπίτι, την οικογένειά τους, και μαζί για τα όνειρα που είχαν σε ένα μέλλον ειρήνης και προόδου.

Ακούσαμε, επίσης, τη συγκινητική του έκκληση για συνδρομή και υποστήριξη. Στην οποία ανταποκρινόμαστε. Σήμερα στη σκοτεινιά, αλλά και αύριο στην ξαστεριά. Όταν θα είμαστε παρόντες στην ανοικοδόμηση της μαρτυρικής Μαριούπολης. Όχι μόνο γιατί η προστασία της εκεί Ομογένειας αποτελεί εθνικό καθήκον. Αλλά και γιατί η μάχη της Ουκρανίας μάς αφορά. Ο δεσποτισμός που καταπατά γειτονικά εδάφη και ο αναθεωρητισμός που καταργεί σύνορα πρέπει να ηττηθούν στα σύνορα της Ουκρανίας.

Ο Ελληνισμός, άλλωστε, ξέρει καλά από επιθέσεις και απειλές, ζώντας από καιρό τον ακρωτηριασμό της Κύπρου. Δεν θα μπορούσε, συνεπώς, να μην αντισταθεί στο μακελειό στην Ουκρανία, που δεν το επέλεξε ο πολιτισμένος κόσμος. Απέναντι στο οποίο, όμως, επιλέγει να αμυνθεί. Και το κάνει. Απομονώνοντας τον κατακτητή και θωρακίζοντας την ανοιχτή Δημοκρατία απ’ τον λαϊκισμό που σηκώνει κεφάλι για να γεφυρώσει τα άκρα και να αμφισβητήσει ξανά τη σταθερή λειτουργία της.

πηγή: Ethnos.gr