Ανάλυση: Απομονωμένη Ρωσία ή απομονωμένες και Ευρώπη-Δύση;

Στο άρθρο του για το Ουκρανικό ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, σημειώνει ότι η γεωπολιτική επέστρεψε και θα συμπληρώσω πως επέστρεψε με βίαιο τρόπο. Γιατί βία είναι η καταδικαστέα εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία εντάσσεται σ’ αυτό το πλαίσιο βάζοντας δύσκολα στην υπνηλία των ΗΠΑ και την ουρά τους την ΕΕ.

Του Σπύρου Σιδέρη

Δυστυχώς για τις ΗΠΑ και την ΕΕ, δεν είναι μόνοι τους στον κόσμο αν και θα το ήθελαν πολύ να συμβαίνει αυτό, αναγκάζοντας με την οικονομία και στο όνομα της Δημοκρατίας, να συμμορφωθούν με τους κανόνες που έχουν θεσπίσει σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία υπό την ηγεσία τους, όλες τις άλλες χώρες.

• Μια ηγεσία διττή και ως προς τους όρους του παγκόσμιου εμπορίου αλλά και των όρων της παγκόσμιας ασφάλειας. Όλα όμως υπό το πρίσμα των δυτικών συμφερόντων.

Η υπεροψία και ο εγωκεντρισμός του δυτικού μπλοκ, δεν αφήνει στους ηγέτες της, που είναι διαχειριστές οικονομικών συμφερόντων παρά πολιτικοί, να δουν ξεκάθαρα ότι δεν είναι μόνοι τους στον κόσμο.

Ακόμα και τώρα, σε μια στιγμή δύσκολη για την ασφάλεια της Ευρώπης καθώς οι μακρινοί πόλεμοι σε «αδιάφορες» περιοχές του κόσμου μεταφέρθηκαν στην γηραιά ήπειρο, η ενότητα που ευαγγελίζονται αφορά μόνο το δικό τους κλειστό κλαμπ.

• Χώρες όπως η Κίνα, τα ΗΑΕ, η Ινδία, η Γεωργία, το Πακιστάν, η Αρμενία, κι άλλες αφρικανικές και ασιατικές χώρες δεν συμμετέχουν στις κυρώσεις που επέλεξε η Δύση έναντι της Ρωσίας, ούτε καταδίκασαν την εισβολή της στην Ουκρανία. Δεν έκλεισαν τον εναέριο χώρο τους, δεν σταμάτησαν τις επαφές ή τις συναλλαγές με την Ρωσική Ομοσπονδία, δεν εναντιώθηκαν. Μιλάμε για το 70% τουλάχιστον του παγκόσμιου πληθυσμού, που είτε συμπαραστέκεται στη Μόσχα-οι πιο λίγοι-, είτε δεν παίρνει θέση, είτε αδιαφορεί.

Στην παγκόσμια κοινή γνώμη, είτε αρέσει, είτε δεν αρέσει, δεν είναι η Ρωσία ή η Κίνα το πρόβλημα στην παγκόσμια ασφάλεια, αλλά οι ΗΠΑ και οι κολλητοί της, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία και κάποιες ευρωπαϊκές χώρες.

Αν διαφεύγει σ’ εμάς αυτή η λεπτομέρεια, δεν θα έπρεπε να διαφεύγει από τους δυτικούς ηγέτες.

Οι πολιτικές αστάθειας που έχουν προκληθεί σε Λατινική και Κεντρική Αμερική, στην κεντρική και νότια Ασία, στη Μέση Ανατολή και στην Βόρεια και Κεντρική Αφρική, έχουν ονοματεπώνυμο κι αυτά δεν ξεχνιούνται, από τους «ιθαγενείς».

• Δυστυχώς δεν είναι απομονωμένη η Ρωσία τόσο όσο πιστεύουμε ή θέλουν να πιστεύουμε. Αντίστοιχα με τις πολιτικές της είναι απομονωμένη και η Δύση κι εύχομαι να μην φανεί στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, όπου θα συζητηθεί η καταδίκη της ρωσικής εισβολής.

Η καταδικαστέα, απόλυτα και χωρίς καμιά δεύτερη σκέψη προς αυτό, ρωσική εισβολή, μαζί με την εκατόμβη των νεκρών που θρηνούμε ήδη και δεν ξέρουμε που θα φτάσουν οι απώλειες, ίσως είναι μια ευκαιρία για μια συνολική αναθεώρηση των όρων για την παγκόσμια ασφάλεια, αλλά συμπεριλαμβάνοντας όλους κι όχι πάλι μια συζήτηση μεταξύ των διαμορφούμενων πόλων επιρροής που πάνε να δημιουργηθούν.

Καιρός να κατέβουμε από τα ροζ συννεφάκια και να δουλέψει όλος ο πλανήτης για αυτόν τον κόσμο που φαντάστηκε ο Τζον Λένον με το “Imagine” και νομίζω καθένας από μας.