Βουλή: Η θέση Τσίπρα – Οι διαχωριστικές γραμμές και οι συγκλίσεις Ανδρουλάκη με το νέο στρατιωτικό δόγμα

Η σημερινή συζήτηση στη Βουλή διεξάγεται σε ένα εντελώς διαφορετικό πεδίο από αυτό που είχε διαμορφωθεί μέχρι και την περασμένη εβδομάδα. Οι ραγδαίες εξελίξεις φέρνουν στο προσκήνιο τα πεδία σύγκλισης αλλά και αποκλίσεων μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων. Στο επίκεντρο η στοχοποίηση της χώρας με την στρατιωτική εμπλοκή της μέσω της αποστολής πολεμικού υλικού και λειτουργίας της ως πολεμικού ορμητηρίου και από την άλλη πλευρά οι επιπτώσεις στην οικονομία από την ενεργειακή κρίση που έρχονται να ρίξουν ακόμη πιο βαριά σκιά στην καθημερινότητα των πολιτών.

Του Σωτήρη Μπολάκη

Οι περιστάσεις απαιτούν υπευθυνότητα και δεν αναμένεται μια σύγκρουση μεταξύ Μητσοτάκη και Τσίπρα σαν αυτές που είχαμε συνηθίσει μεταξύ των δυοι ανδρών μέχρι και πριν μόλις μια εβδομάδα. Οι εξωτερικοί κίνδυνοι και οι απειλε΄ς έχουν αποκτήσει διαφορετική βαρύτητα πλέον δεδομένης της πολεμικής σύγκρουσης στην Ουκρανία.

Το Μέγαρο Μαξίμου βρήκε έναν  πρόθυμο εσωτερικό σύμμαχο στην πρωτοβουλία του κ. Μητσοτάκη να γίνει από τους προωθημένους εταίρους των συμμαχιών στέλνοντας πολεμικό υλικό στην Ουκρανία.

Το ΚΙΝΑΛ τάχθηκε ουσιαστικά υπερ της αποστολής των c-130 στην Ουκρανία με τα καλάσνικοφ και τις ρουκέτες αποκρυσταλλώνοντας  ουσιαστικά τι εννοεί ο κ. Ανδρουλάκης όταν μιλά για τη σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία την οποία επιδιώκει να εκπροσωπεί και στη χώρα μας.

Από την άλλη πλευρά ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται να επιμένει από θέσεις αρχών να τάσσεται υπερ της στρατιωτικής ουδετερότητας ωθούμενος και από τις παραδόσεις της Αριστεράς αλλά και από τον ρεαλισμό της γειτνίασης της χώρας με έναν «επιτήδειο ουδέτερο» σύμμαχο στο ΝΑΤΟ, την Τουρκία.

Ουσιαστικά το ΚΙΝΑΛ συγκλίνει στο νέο δόγμα Μητσοτάκη για το προκεχωρημένο φυλάκιο που θέλει να θεωρεί την Ελλάδα μετατρέποντας τη χώρα σε ΝΑΤΟϊκό χώρο ως κύριο στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής της χώρας.

Απώλεια ισχύος

Ο Αλέξης Τσίπρας αντίθετα αναμένεται σήμερα να δώσει συνέχεια στην αντιπαράθεσή του με αυτή την επιλογή του Πρωθυπουργού εκφράζοντας ανοιχτά τη διαφωνία του με την αποστολή του πολεμικού υλικού αλλά και κατακεραυνώνοντας την κυβέρνηση για την απώλεια σημαντικού εδάφους από την ελληνική διπλωματία. Η εγκατάλειψη του δόγματος της ήπιας ισχύος και της εξωτερικής πολιτικής που θέλει τη χώρα πυλώνα σταθερότητας και σε ρόλο διαμεσολαβητή για την ειρήνη στην περιοχή εκτιμάται ότι θα κοστίσει στη χώρα.

Εξάλλου ήδη η Ρωσία έχει προειδοποιήσει τις χώρες που έστειλαν πολεμικό υλικό και οπλισμό ότι βρίσκονται πλέον στο στόχαστρο της ρωσικής στρατιωτικής μηχανής.

Πέρα όμως από την στρατιωτική εμπλοκή μεγάλο μέρος της κριτικής του Αλέξη Τσίπρας στον κ. Μητσοτάκη αναμένεται να εστιαστεί και στην απώλεια διπλωματικής ισχύος που συντελείται με ευθύνη ακριβώς αυτής της στάσης του Πρωθυπουργού.

• Από την επίσκεψη Δένδια στη Μόσχα και το περήφανο άδειασμα της ελληνικής διπλωματίας για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις μέχρι την αναφορά Λαβρόφ στη τουρκική δημοκρατία βόρειας Κύπρου και εσχάτως στο κλείσιμο των στενών για όλα τα πολεμικά πλοία με την εφαρμογή της συνθήκης του Μοντρέ η Τουρκία δείχνει να καταλαμβάνει πολύτιμο έδαφος διπλωματικό έδαφος από εκεί που ήταν σχετικά απομονωμένη εξαιτίας του δικού της αναθεωρητισμού και να αναλαμβάνει ένα άτυπο ρόλο διαμεσολαβητή μεταξύ Ουάσιγκτον και Κρεμλίνου.

Ο Αλέξης Τσίπρας ουσιαστικά θα επιτεθεί στον κ. Μητσοτάκη γιατί και τη χώρα στοχοποιεί με την στάση του να βγει επιθετικότερος απέναντι στη Ρωσία ακόμη και από ισχυρότερους συμμάχους της Ελλάδας αλλά και έδαφος χάνει σε σχέση με τις κινήσεις της τουρκικής διπλωματίας.

Ούτε το Κυπριακό επικαιροποιήθηκε κατ’ αναλογία της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία ούτε όμως και ο κ. Μητσοτάκης άδραξε την ευκαιρία να ενισχύσει τον περιφερειακό ρόλο της χώρας στην πιο κρίσιμη στιγμή.

Μάλιστα αίσθηση προκάλεσε και η τοποθέτηση του πρώην υπουργού εξωτερικών Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος στο άρθρο του στο Βήμα της Κυριακής σημείωσε οτι «υπό την παρούσα συγκυρία θα είχε νομίζω ενδιαφέρον μια επικοινωνία Μητσοτάκη – Ερντογάν, με ελληνική πρωτοβουλία και θέμα όχι τα διμερή, αλλά τις εξελίξεις στην Ουκρανία, την ενότητα της ΝΑ πτέρυγας του ΝΑΤΟ και την αποφυγή μεταφοράς εντάσεων στην Αν. Μεσόγειο».

Επιπτώσεις

Υπο αυτό το πρίσμα μια παράλληλη συζήτηση που θα ανοίξει εξ αντικειμένου της συζήτησης που προκάλεσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στη Βουλή και για τις επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία.

Εδώ ο κ. Μητσοτάκης έχει ήδη βρει τοίχο στην αντιπολίτευση. Όλα τα κόμματα και κυρίως η αξιωματική αντιπολίτευση αναμένεται να ασκήσουν οξύτατη κριτική στην κυβέρνηση και προσωπικά στον κ. Μητσοτάκη για το γεγονός ότι η χώρα βλέπει τις κρίσεις να έρχονται εν μέσω άλλων κρίσεων και η κυβέρνηση να μη λαμβάνει εγκαίρως μέτρα για την ανάσχεση του κύματος ενεργειακής ασφυξίας και έκρηξης της ακρίβειας.

• Ο κ. Τσίπρας το έχει ήδη καταστήσει σαφές ότι το ενεργειακό πρόβλημα δεν κατέστη πρόβλημα τώρα για τη χώρα αλλά γιγαντώνεται για την Ελλάδα εξαιτίας των «εγκληματικών» επιλογών της κυβέρνησης και προσωπικά του κ. Μητσοτάκη. Από την απόφασή του να ιδιωτικοποιήσει τη ΔΕΗ πολύ πριν την παγκόσμια ενεργειακή κρίση – τα πρόδρομα σημάδια εξαιτίας και της ύφεσης στην παγκόσμια οικονομία από την πανδημία είχαν αρχίσει να αποτυπώνονται ακόμη και στις μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη – αλλά και της βίαιης απολιγνιτοποίησης με τον κυβέρνηση ουσιαστικά να κάνει δώρο στους εγχώριους παίχτες στη μεταφορά υγροποιημένου αερίου αυξάνοντας τις παραγγελίες από τις αμερικανικών συμφερόντων πηγές και δρόμους μεταφοράς ενέργειας.

Η σύγκρουση στο πεδίο αυτό αναμένεται σφοδρότερη μεταξύ των πολιτικών αρχηγών ακριβώς γιατί η κυβερνητική αδράνεια έχει κοστίσει και όπως όλα δείχνουν θα κοστίσει ακόμη πιο ακριβά και δυσβάσταχτα στους πολίτες οι οποίοι σύμφωνα με την αξιωματική αντιπολίτευση δεν πείθονται με αναφορές του Πρωθυπουργού, όπως εκείνη στο προεδρικό μέγαρο αμέσως μετά τη σύνοδο των 27 στις Βρυξέλλες οτι «το τίμημα της ελευθερίας, για το οποίο πρέπει να αγωνιστούμε, είναι πολύ υψηλό».