Άρχισαν τα… “όργανα” στο ΚΙΝΑΛ – Ηχηρή διαφοροποίηση Καρχιμάκη, παραφωνίες στην ΚΟ, επανεμφάνιση Διαμαντοπούλου
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει εδώ και αρκετό καιρό πετάξει το γάντι στο ΚΙΝΑΛ και τον ίδιο τον κ. Ανδρουλάκη για τη συγκρότηση του προοδευτικού μετώπου. Η απομόνωση της κυβέρνησης και της ΝΔ έχει καταγραφεί σε αρκετές περιπτώσεις έστω και συγκυριακά ή σε κορυφαίες θεσμικές διαδικασίες όπως στην πρόσφατη πρότασης μομφής. όμως πλέον η ανάγκη να εκφραστούν οι προοδευτικές δυνάμεις έχει αρχίσει να ακουμπά και τη Χαριλάου Τρικούπη.
Του Σωτήρη Μπολάκη
Η συζήτηση του πορίσματος της εξεταστικής επιτροπής για τη λίστα Πέτσα έστω κι αν από την πλευρά της κυβερνητικής πλειοψηφίας υποβαθμίστηκε σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην εμφανιστούν οι υπουργοί που ενεπλάκησαν στο μοίρασμα των χρημάτων για τις διαφημιστικές καμπάνιες της πανδημίας ωστόσο έφερε στην ολομέλεια όλα τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, συντηρώντας ουσιαστικά την απομόνωση της ΝΔ μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων.
Η -σύμφωνα με τις καταγγελίες της αντιπολίτευσης- διασπάθιση του δημοσίου χρήματος από την πλευρά του Μεγάρου Μαξίμου με αδιαφανή κριτήρια ήταν κοινή παραδοχή όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης και όλοι συμφώνησαν ότι προέκυψαν αναμφίβολα και πολιτικές ευθύνες υπουργών για το διαμοιρασμό των χρημάτων του δημόσιου ταμείου.
- Στο ΚΙΝΑΛ όμως το κλίμα φάνηκε να είναι κάπως αμήχανο. Κορυφώθηκε όταν ο Αλέξης Τσίπρας έδειξε να υπερασπίζεται την κυβέρνηση Καραμανλή για τα τριχίλιαρα στην Ηλεία μετά τις πυρκαγιές και αντιλαμβανόμενος την ανάγκη να απαλυνθούν οι πληγές των ανθρώπων μετά την τραγωδία του 2007 κατέρριψε τα σχόλια Λιβανού για την εποποιία της τότε κυβέρνησης της ΝΔ και απέδωσε την εποποιία στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Η Νάντια Γιαννακοπούλου ζήτησε το λόγο εσπευσμένα ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος παρακάμπτοντας τον επικεφαλής Μιχάλη Κατρίνη που θα έπαιρνε αμέσως μετά τον κ. Τσίπρα το λόγο. Η κα Γιαννακοπούλου ωστόσο έδειξε μια αγωνία να διατηρήσει ζωηρή την …”υπόθεση φλέρτ Τσίπρα – Καραμανλή ή ΣΥΡΙΖΑ – καραμανλικής πτέρυγας” (κάτι που είχε επισημάνει πλειστάκις στο παρελθόν και ο Ευάγγελος Βενιζέλος) στοχεύοντας στην αποδόμηση του προοδευτικού προφίλ που φιλοτεχνεί ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως η απάντηση ήταν …πληρωμένη από την πλευρά του Γιάννη Ραγκούση ο οποίος και το όνομα του πρώην πρωθυπουργού ανέφερε, αλλά και της υπενθύμισε ότι σήμερα έχουμε κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη για να την εκθέσει ότι εμφανίζεται ως υπερασπιστής της κυβέρνησης. Και μπορεί στην παρέμβαση της κα Γιαννακοπούλου ο επικεφαλής της ΚΟ Μιχάλης Κατρίνης να της παραχώρησε το λόγο, ωστόσο ο βουλευτής Ηλείας από το βήμα αμέσως προκάλεσε ποικίλα σχόλια γιατί σε μια αποστροφή της ομιλίας του αναφέρθηκε στην ερευνητική δημοσιογραφία την οποία αντιμετωπίζει εχθρικά η κυβέρνηση.
«Δε νοείται Δημοκρατία στην οποία η ερευνητική δημοσιογραφία αντιμετωπίζεται ως απειλή. Όπως δεν υπάρχει Δημοκρατία, όταν πνίγεται η φωνή όποιου ή όποιων διαφωνούν με την εκάστοτε εξουσία». Η φράση αυτή προκάλεσε πολλούς συνειρμούς και όλων το μυαλό πήγε στις διώξεις κατά του Κώστα Βαζεβάνη και της Γιάννας Παπαδάκου.
Ο ίδιος το διέψευσε και ξεκαθάρισε ότι σε καμία περίπτωση δεν ήθελε ή δεν θέλει να ταυτιστεί με τα συγκεκριμένα πρόσωπα και ιδίως με τον εκδότη του Documento.
Ηχηρή διαφοροποίηση
Στον απόηχο όλων αυτών ήρθε να προστεθεί σήμερα το άρθρο του Μιχάλη Καρχιμάκη στο ieidiseis. Ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, μέλος Πολιτικού Συμβουλίου του ΚΙΝΑΛ και ορμώμενος από το ΚΙΔΗΣΟ του Γιώργου Παπανδρέου επανάφερε στην επικαιρότητα το ερώτημα που είχε θέσει το libre στους υποψήφιους για την προεδρία του κόμματος για τη «Σωστή πλευρά της ιστορίας».
Στο άρθρο του ο κ. Καρχιμάκης παίρνει σαφείς αποστάσεις από τη γραμμή… των ίσων αποστάσεων που χρεώνεται οριζόντια από το πολιτικό σύστημα και ιδιαίτερα από τα δυο μεγαλύτερα κόμματα της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Καρχιμάκης όμως κάνει μια ηχηρή διαφοροποίηση η οποία και θα συζητηθεί στους κόλπους της κεντροαριστεράς και καλεί ουσιαστικά το κόμμα του να σταθεί στη σωστή πλευρά της ιστορίας.
- Με αφορμή την υπόθεση Λιβανού – Δούκα επικαιροποιεί τη διαχρονική «εμπορευματοποίηση της πολιτικής» από τη ΝΔ και τη Δεξιά και ζητά από τις προοδευτικές δυνάμεις «να είναι καθημερινά σκληρές και αμείλικτες…»
Αναμφίβολα πρόκειται για τοποθέτηση κόντρα στους ήπιους τόνους που έχει επιλέξει να πολιτευτεί ο Νίκος Ανδρουλάκης και συνολικά το ΠΑΣΟΚ απέναντι στο διπολισμό, αλλά η ηχηρή διαφοροποίησή του έγκειται στο γεγονός ότι συμπαρατάσσεται στη στρατηγική Τσίπρα για το προοδευτικό αντι- Δεξιό μέτωπο αν θέλει η Χαριλάου Τρικούπη να βρεθεί στη σωστή πλευρά της ιστορίας.
«Απαιτείται άμεσα ένα μέτωπο απέναντι στην πιο καταστροφική και ηθικά εκμαυλισμένη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης. Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει και το Κίνημα Αλλαγής και το ΠΑΣΟΚ οφείλουν να βρίσκονται στην σωστή πλευρά της ιστορίας»,γράφει.
Απάντηση στην Άννα
Το άρθρο Καρχιμάκη θα μπορούσε να εκληφθεί και ως απάντηση στην Άννα Διαμαντοπούλου η οποία αφού προτάθηκε από τον κ. Μητσοτάκη για την προεδρία του ΟΟΣΑ δείχνει σημάδια επαναδραστηριοποίησης στο πολιτικό σκηνικό και ιδιαίτερα μετά την επικράτηση Ανδρουλάκη στη Χαριλάου Τρικούπη. Η ζωηρή παρουσία της μάλιστα συμπίπτει και με τα σενάρια που διακινούνται είτε εντός είτε στις Βρυξέλλες για τεχνοκρατικές λύσεις και σε κάθε περίπτωση αναδεικνύεται ότι αυτή η έντονη και ασυνήθιστη ρευστοποίηση του πολιτικού σκηνικού με τις επιθέσεις της ΝΔ και του πρωθυπργού στο ΠΑΣΟΚ ή του κ. Βενιζέλου στον Κυριάκο Μητσοτάκη μόνο αποκομμένες δεν είναι από την παρασκηνιακή συζήτηση πολιτικών και οικονομικών παραγόντων για την αποφυγή πρόωρων εκλογών.
Η κα Διαμαντοπούλου στη συνέντευξή στην Όλγα Τρέμη αναφερόμενη στην αύξηση των ποσοσοτών του ΚΙΝΑΛ ξάφνιασε με την πιθανολόγηση ότι μπορεί να προκύψει ακόμη και μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ. Δυο ημέρες μετά κλήθηκε από το ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ να ερμηνεύσει την τοποθέτησή της αυτή και εκείνη έδειξε την πραγματική διάσταση των ορίων που θέτει και η ίδια για το χώρο της κεντροαριστεράς και της πορείας που θα επιθυμούσε να πάρει η χώρα.
«Να σταματήσουμε την εκλογολογία και τον «πολακισμό», είναι πάρα πολύ κακό για τη χώρα» είπε η κα Διαμαντοπούλου για να ξεκαθαρίσει ότι όχι μόνο δεν θα θεωρούσε θετικό σενάριο της συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝΑΛ, αλλά όπως συμπλήρωσε «δεν θέλω να το διανοηθώ. Είναι νωπό ακόμα το αίμα».
Ουσιαστικά η κα Διαμαντοπούλου στο ακριβώς αντίθετο μήκος κύματος δεν λέει απλά όχι στη συνεργασία μεταξύ των δυο κομμάτων, αλλά στέκεται και απέναντι και στο προοδευτικό μέτωπο και στις πρόωρες εκλογές.
Η θέση αυτή προσομοιάζει με τις θέσεις Ανδρουλάκη όμως παραμένει το ερώτημα αν μπορεί να συνεχίσει να κυβερνά η Δεξιά και αν το ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη θεωρεί αναγκαία την απομάκρυνση αυτή της κυβέρνησης ή βλέπει και εκείνο άλλες λύσεις για τη διακυβέρνηση της χώρας αλά Παπαδήμου.