Κρίσιμες οι επόμενες ώρες για τον “Σωτήρη”
Πολύωρες, υπεράνθρωπες και συγκινητικές ήταν οι προσπάθειες των διασωστών να κρατήσουν στη ζωή τη φάλαινα που βρέθηκε να δίνει μάχη επιβίωσης στις ακτές του Αλίμου. Ότι κι αν έκαναν οι άνθρωποι, ωστόσο, πλέον, η τύχη του πανέμορφου θηλαστικού κρέμεται από μια κλωστή αφού αργά το βράδυ της Παρασκευής την οδήγησαν στα ανοιχτά με την ελπίδα να καταφέρει να επιβιώσει.
Όπως έγινε γνωστό οι διασώστες δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα περισσότερο και με δεδομένο πως είχαν εξαντλήσει όλα τα «όπλα» που είχαν στην φαρέτρα τους οδήγησαν τη φάλαινα στα ανοιχτά, περίπου 2 μίλια μακριά από την ακτή, χωρίς να υπάρχει δίπλα της ανθρώπινη παρουσία και πλέον περιμένουν να δουν πώς θα αντιδράσει. Η απόφαση αυτή πάρθηκε επειδή το θηλαστικό έδειξε να ανταποκρίνεται στη φαρμακευτική αγωγή και έπλεε ικανοποιητικά.
Τι περιμένουν, πλέον, να δουν οι ειδικοί; Αν συνεχίσει το ταξίδι της στα βαθιά σημαίνει πως ανέκτησε δυνάμεις και έχει ελπίδες να καταφέρει μόνη της. Αν επιστρέψει προς τις ακτές θα σημαίνει πως οι ελπίδες για να επιβιώσει θα έχουν μειωθεί δραματικά. Το τι τελικά θα γίνει θα φανεί μέσα στις επόμενες ώρες.
Σύμφωνα με πληροφορίες οι κινήσεις του «Σωτήρη» (όπως συμβολικά τον ονόμασαν) θα παρακολουθούνται διακριτικά και από απόσταση και μόνο σε μεγάλη ανάγκη θα υπάρξει ανθρώπινη παρέμβαση.
Από την λεπτομερή κλινική εξέταση που διενεργήθηκε χθες νωρίς διαπιστώθηκε ότι η φάλαινα «ζιφιός» φέρει σοβαρή κάκωση στην κάτω σιαγόνα (ρύγχος) και πολλαπλά επιφανειακά τραύματα στο δέρμα. Έγινε αιμοληψία για τη διενέργεια αιματολογικών, βιοχημικών και ιολογικών εξετάσεων για τη διερεύνηση και πιθανών άλλων παθολογικών καταστάσεων. Από τα πρώτα αποτελέσματα των εξετάσεων διαπιστώθηκε ότι η φάλαινα παρουσίαζε σοβαρή αφυδάτωση, λευκοπενία και αναιμία.
«Δεν πρόκειται για φάλαινα φυσητήρα, αλλά για Ζιφιό. Ένα από τα εντυπωσιακά κητώδη που ζει στη χώρα μας» αποκάλυψε στην EΡT ο Αλέξανδρος Φραντζής, Επιστημονικός Διευθυντής του Ινστιτούτου Κητολογικών Ερευνών «Πέλαγος».
Ο ζιφιός είναι ο καλύτερος… «δύτης» του κόσμου, αφού με μια ανάσα μπορεί να φτάνει σε βάθη μέχρι τα 3.000 μέτρα και να παραμείνει εκεί για 90 λεπτά, προκειμένου να θραφεί με μεσοπελαγικά ή βαθυπελαγικά καλαμάρια, που στη χώρα μας αποτελούν και την αποκλειστική τροφή του.
Αυτό που το ξεχωρίζει από τις φάλαινες – και το καθιστούν πιο συγγενές είδος του δελφινιού – είναι το γεγονός ότι έχει δόντια. Το μέγεθός του φτάνει τα 5,5 μέτρα, ζει έως 40 χρόνια, και στις ελληνικές θάλασσες ο πληθυσμός τους ανέρχεται σε λίγες εκατοντάδες. Είναι μοναχικά κήτη, αλλά συχνά διαμορφώνουν μικρά κοπάδια, από 3 έως 7 μέλη.
Οι θάλασσες της χώρας μας αποτελούν τη μία από τις τέσσερις παγκοσμίως σπουδαιότερες περιοχές για την επιβίωση αυτού του ιδιαίτερου και αξιοθαύμαστου θηλαστικού. Ο ζιφιός ζει στη λεγόμενη ελληνική τάφρο, συνήθως σε βάθη 500 μέτρων – η οποία έχει ανακηρυχθεί περιοχή υψηλής σπουδαιότητας παγκοσμίως για αυτό το κητώδες – συνήθως εκεί που υπάρχουν μεγάλοι υποβρύχιοι γκρεμοί, διότι εκεί συγκεντρώνεται και το θήραμά τους, τα καλαμάρια. Συνολικά, στον κόσμο υπάρχουν 25 είδη ζιφιών, στη Μεσόγειο όμως μόνο το συγκεκριμένο.