Τι συμβαίνει στη “δεξιά πολυκατοικία”;

Ο όρος (του τίτλου) είναι εμπνεύσεως Γιώργου Καρατζαφέρη. Όταν το 2010 είχε κατηγορηθεί πως αντιπολιτεύεται τη Ν.Δ και ρέπει προς το ΠΑΣΟΚ, ο αρχηγός του ΛΑΟΣ είπε: «Πρέπει να καταλάβουν επιτέλους και να γνωρίζουν διαπαντός ότι εγώ είμαι “οικοπεδούχος” της δεξιάς πολυκατοικίας, και ως τέτοιος, είμαι αμετακίνητος. Εάν πιστεύει η Νέα Δημοκρατία ότι αλλάξαμε “χρώμα” πολυκατοικίας να μας το πει για να αποσύρουμε την υποστήριξη μας στους τέσσερις Περιφερειάρχες και στους πενήντα Δημάρχους της σε όλη την Ελλάδα».

του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ

Έκτοτε, ο μεν όρος κατοχυρώθηκε στην πολιτική αργκό, ο δε Γιώργος Καρατζαφέρης είδε τους πρωτοκλασάτους βουλευτές που είναι και δικά του πολιτικά δημιουργήματα να φεύγουν από το ημιυπόγειο της πολυκατοικίας και να φθάνουν -με τις σκάλες, ή με το ασανσέρ- στο ρετιρέ.

Τον θυμήθηκε τις προάλλες (στη συνέντευξή του στο Νίκο Χατζηνικολάου) o ίδιος ο πρωθυπουργός καταχωρίζοντας τον Νίκο Ανδρουλάκη στην “αριστερή πολυκατοικία”, στην προσπάθειά του να εντείνει τον ανταγωνισμό μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ.

Εσχάτως, ωστόσο, στην “δεξιά πολυκατοικία’ παρατηρείται έντονη κινητικότητα. Πέραν της ιδρύσεως νέων κομματικών σχηματισμών και κινήσεων (Δημιουργία, Εμφιετζόγλου, Ελεύθεροι Άνθρωποι κ.ά), η πιο σοβαρή, ίσως, εξέλιξη έχει να κάνει με το “My way” που σιγοτραγουδά ο ευρωβουλευτής Γιώργος Κύρτσος και τις συχνές παρεμβάσεις αντιπολιτευτικού οίστρου από τον αποπεμφθέντα από την Κ.Ο της Ν.Δ Κωνσταντίνου Μπογδάνου.

Ο τελευταίος τέθηκε εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας (άγνωστο ακόμα εάν αποπέμφθηκε και από το κόμμα) μετά το αντικομμουνιστικό διχαστικό σώου στη Βουλή που προκάλεσε την δημόσια παρέμβαση και καταδίκη του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια. Είναι γνωστό πως ο Μπογδάνος χρεώνει την αποπομπή του στον Δένδια, όπως επίσης το γεγονός ότι για ένα χρονικό διάστημα ήλπιζε (άλλοι λένε πως είχε εισπράξει και σχετικές διαβεβαιώσεις) ότι η τιμωρία του θα εκπνεύσει σε μεταγενέστερο χρόνο και πως θα βρεθεί ξανά στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. Από τη στιγμή που του διαμηνύθηκε πως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί επειδή κοστίζει στο κεντρώο προφίλ του κυβερνώντος κόμματος ο Μπογδάνος χάραξε νέα γραμμή. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως βρίσκεται ήδη σε συμφωνία με την Δημιουργία των Φαήλου Κρανιδιώτη και Θάνου Τζήμερου και πως μέχρι τις εκλογές έχει αναλάβει τον άτυπο ρόλο κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης της υπερδεξιάς.

Μιλώντας, μάλιστα, στον Realfm και τον Νίκο Χατζηνικολάου, ο Θάνος Τζήμερος άφησε ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο να προσχωρήσει ο βουλευτής της Α’ Αθηνών στη Δημιουργία. “Μιλάμε”, είπε, και συμπλήρωσε “να απαντήσει καλύτερα σε αυτό ο Κωνσταντίνος”!

Παρατηρώντας, πάντως, κανείς τις τοποθετήσεις του πιο έμπειρου πολιτικά και του πιο καταρτισμένου ιδεολογικά Φαήλου Κρανιδιώτη (με σαφές και πολύ σκληρό αντιαριστερό στίγμα), ίσως υπάρχει ένα σχέδιο πίσω από το σχέδιο για είσοδο του μικρού αυτού κόμματος στη Βουλή υπό συνθήκες απλής αναλογικής. Φαίνεται, δηλαδή, πως η Δημιουργία -εφόσον εξασφαλίσει ποσοστό άνω του 3%- θα μπορούσε να (αυτο)προσφερθεί σε ένα σενάριο κυβέρνησης συνεργασίας υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Είναι εξαιρετικά αμφίβολο, όμως, εάν κάτι τέτοιο το θέλει ο ίδιος ο πρωθυπουργός αφού σε μια τέτοια περίπτωση θα διέλυε την εικόνα του κεντροδεξιού κόμματος και θα άφηνε ακάλυπτα τα κεντρώα “σύνορα” στο ΚΙΝΑΛ, ακόμα και στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος συγκροτεί, πάντως, σταδιακά ένα ultra right πρόσωπο και εντείνει την δραστηριότητά του στη Βουλή, κάτι που φάνηκε και από την ερώτηση προς τον υπουργό Εξωτερικών σχετικά με την μάλλον θολή αντίδραση του στις περίεργες δηλώσεις Ροζάκη σχετικά με υποχώρηση (σε κάποια φάση των διερευνητικών επαφών που δεν έχει προσδιοριστεί) από το αναφαίρετο και διακηρυγμένο δικαίωμα για επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια. Δεν είναι μόνο η πολιτική ρεβάνς του Μπογδάνου στον Δένδια που υπέγραψε ατύπως την διαγραφή του, είναι, ταυτόχρονα, η προσπάθεια δημιουργίας “χώρου” στο υπερδεξιό και “πατριωτικό” μέτωπο.

Αυτή η κινητικότητα στην “δεξιά” πολυκατοικία αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τις καθημερινές και έντονα αντιπολιτευτικές/αντικυβερνητικές παρεμβάσεις του ευρωβουλευτή Γιώργου Κύρτσου. Ο τελευταίος χτυπά την κυβέρνηση στον σκληρό πυρήνα των πολιτικών της (διαχείριση της πανδημίας, ενέργεια, ακρίβεια,οικονομία, εξωτερική πολιτική, μεταρρυθμίσεις κ.ά) με την δεξιοτεχνία του σχολιαστή και την απόσταση πολυτελείας από την εγχώρια πολιτική τριβή.

Πολλοί λένε πως είναι θέμα χρόνου -εφόσον συνεχίσει τον αντικυβερνητικό οίστρο του- η διαγραφή του ευρωβουλευτή, άρα και η ανεξαρτητοποίησή του για το υπόλοιπο της θητείας του στο Ευρωκοινοβούλιο (2024). Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου κατηγόρησε ευθέως τον Γιώργο Κύρτσο ότι υποκινείται από προσωπικές επιδιώξεις και σκοπιμότητες.

Προφανώς δεν εννοεί την βεβαιότητα πως δεν θα είναι για τρίτη φορά υποψήφιος για την Ευρωβουλή. Αυτό το γνωρίζει πρώτος ο ίδιος ο Κύρτσος. Πιθανότατα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος υπονοεί πως ο πρώην εκδότης και σύμβουλος του αειμνήστου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη βρίσκεται ήδη σε συνεννόηση για το επόμενο πολιτικό βήμα του που δεν μπορεί παρά να είναι εκτός Ν.Δ. Άλλωστε έχει σχετική προϋπηρεσία ως εκπρόσωπος Τύπου και υποψήφιος με τον ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη.

Εφόσον ο Κύρτσος αναζητήσει συνεργασία με κάποιο υπερδεξιό κόμμα, όπως π.χ εάν συμπλεύσει με τον Μπογδάνο στη Δημιουργία των Κρανιδιώτη-Τζήμερου, το πράγμα γίνεται σοβαρότερο. Η Ελληνική Λύση μάλλον αποκλείεται ως επόμενος πολιτικός σταθμός του ευρωβουλευτή, κυρίως επειδή ο Κυριάκος Βελόπουλος δεν έχει λόγους να κάνει μεταγραφές.

Όχι πως θα κριθεί από αυτά η κυριαρχία της κυβέρνησης, ωστόσο η αλληλουχία των εκλογικών αναμετρήσεων και ο χρόνος προσφυγής στις κάλπες έχουν την σημασία τους.

Στην κυβέρνηση κάποιοι θεωρούν πως τα παραπάνω ίσως αποδειχθούν ευεργετικά για τη Ν.Δ, υπό την έννοια ότι αφενός ενισχύεται το κεντρώο προφίλ της, αφετέρου δημιουργείται πιθανώς σιωπηρά ένα πολιτικό απόθεμα στα δεξιά που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Αυτό εάν δεν αποδώσει το δίλημμα “ακυβερνησία ή αυτοδυναμία” που θα θέσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης πριν την δεύτερη εκλογική αναμέτρηση.