Κρίστιαν Λίντνερ: Ο νέος υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Σολτς προκαλεί πολλαπλό συναγερμό στην Αθήνα
Φοβού τον Κρίστιαν Λίντνερ και… δώρα σίγουρα δεν φέρνει. Τα ηνία της γερμανικής οικονομίας αναλαμβάνει ένας σκληροπυρηνικός συντηρητικός, που το κόμμα του (FDΡ) έχει ως σημαία την δημοσιονομική πειθαρχία. Η βρετανική εφημερίδα Guardian μάλιστα πρόσφατα τον συνέκρινε με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι μπροστά του ο κ. Σόιμπλε που μια πρόταση είχε πάνω στο τραπέζι για την Ελλάδα, την χρεοκοπία με έξοδο από το ευρώ, φαντάζει… πρόβατο.
Της Στεφανίας Μουρελάτου
“Ο κ. Σόιμπλε δεν κατάφερε να επιβληθεί στον καγκελάριο σε πολλά ζητήματα ευρωπαϊκής πολιτικής. Απλώς θυμηθείτε το τρίτο πακέτο βοήθειας για την Ελλάδα, το οποίο αρχικά δεν ήθελε να συζητήσει” δήλωνε χαρακτηριστικά ο κ. Λίντνερ το 2017.
Την ώρα που οι συζητήσεις για αναθεώρηση του Συμφώνου σταθερότητας είναι σε πλήρη εξέλιξη και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ευθέως έχει ταχθεί υπέρ της απομάκρυνσης από πολιτικές ασφυκτικής λιτότητας, βρίσκει μπροστά του τον Κρίστιαν Λίντνερ.
Η Ελλάδα κατέγραψε χρέος το 2020 στο 206% του AEΠ ή αλλιώς 341 δισεκατομμύρια ευρώ. Για το 2021 η εκτίμηση χρέους προσδιορίζεται στο 197% του AEΠ. Συνεπώς, επιστροφή μετά το τέλος της ρήτρας διαφυγής το 2023 στα κριτήρια του Μάαστριχτ, που ορίζουν το χρέος αυστηρά στο 60% του ΑΕΠ, ισοδυναμεί με στραγγαλισμό κάθε αναπτυξιακής πολιτικής.
Όχι μόνο για την Ελλάδα βέβαια, αλλά για σειρά οικονομιών του Νότου. Αυτό όμως ευαγγελίζεται ο νέος Γερμανός υπουργός οικονομικών, εκτός και αν το εντελώς διαφορετικό πολιτικό πρόσημο του νέου καγκελάριου Όλαφ Σόλτς, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην συμφωνία του γενναιόδωρου ευρωπαϊκού ταμείου ανάκαμψης, γύρει την πλάστιγγα. Όλα θα κριθούν εκ του αποτελέσματος.
Η νέα γερμανική κυβέρνηση θα έχει υπουργό εξωτερικών την συμπρόεδρο των Πρασίνων, Αναλένα Μπέρμποκ, με θέσεις σαφώς απομακρυσμένες από το χάιδεμα του Ερντογάν επι Μέρκελ.
Ήδη στο κείμενο συμφωνίας των τριών κομμάτων επισημαίνεται ότι λόγω της επιβράδυνσης στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν πρόκειται στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της ΕΕ με την Τουρκία να κλείσει κεφάλαιο ή να ανοίξει καινούργιο.
Γίνεται, δε, μια δειλή στην γερμανική κατοχή χωρίς όμως να αναφέρεται προοπτική αποζημιώσεων.