Παπανδρέου: Τον πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ δεν θα τον εκλέξουν ηγεσίες άλλων κομμάτων, συμφέροντα και κατεστημένα

«Χρειάζεται να δημιουργήσουμε μια ισχυρήδημοκρατική πολιτεία, με θεσμούς που να λειτουργούν δημοκρατικά. Υπάρχουν αντιστάσεις όμως, κάποιοι βολεύονται με τον πελατειασμό», τόνισε ο υποψήφιος πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ

«Τον Πρόεδρο του Κινήματος Αλλαγής, θα τον εκλέξουν οι δημοκράτες και προοδευτικοί πολίτες, οι φίλοι και τα μέλη του Κινήματός μας, όχι ο οποιοσδήποτε άλλος, όχι οι ηγεσίες άλλων κομμάτων, συμφέροντα και κατεστημένα», δήλωσε με αιχμή από την Καλαμάτα ο πρώην πρωθυπουργός και υποψήφιος για την ηγεσία του κόμματος, Γιώργος Παπανδρέου.

«Χρειάζεται να δημιουργήσουμε μια ισχυρή δημοκρατική πολιτεία, με θεσμούς που να λειτουργούν δημοκρατικά. Υπάρχουν αντιστάσεις όμως, κάποιοι βολεύονται με τον πελατειασμό. Δεν μπορεί να ρυθμίζουν οι ισχυροί και οι ημέτεροι τη μοίρα της Δημοκρατίας. Πρέπει να ρυθμίζει ο ελληνικός λαός και η εκλεγμένη κυβέρνηση που εκπροσωπεί τα πραγματικά συμφέροντα του», σημείωσε.

Ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρθηκε και στην ριζική αλλαγή που χρειάζεται η χώρα. «Δεν αφορά μόνον τη θεσμική ανασυγκρότηση, αλλά και την αντιμετώπιση των προβλημάτων, όπως και τον σχεδιασμό της μετάβασης σε ένα καλύτερο, αλλά και διαφορετικό μέλλον», υπογράμμισε.

Τα σημεία της ομιλίας του Γιώργου Παπανδρέου:

1. Χρειάζεται να δημιουργήσουμε μια ισχυρήδημοκρατική πολιτεία, με θεσμούς που να λειτουργούν δημοκρατικά. Υπάρχουν αντιστάσεις όμως, κάποιοι βολεύονται με τον πελατειασμό.

Δεν μπορεί να ρυθμίζουν οι ισχυροί και οι ημέτεροι τη μοίρα της Δημοκρατίας. Πρέπει να ρυθμίζει ο Ελληνικός λαός και η εκλεγμένη κυβέρνηση που εκπροσωπεί τα πραγματικά συμφέροντα του.

Και τον Πρόεδρο του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ, θα τον εκλέξουν οι δημοκράτες και προοδευτικοί πολίτες, οι φίλοι και τα μέλη του Κινήματός μας, όχι ο οποιοσδήποτε άλλος, όχι οι ηγεσίες άλλων κομμάτων, συμφέροντα και κατεστημένα.

2. Η ριζική αλλαγή της χώρας, παραμένει ανολοκλήρωτο διακύβευμα.

Και δεν αφορά μόνον τη θεσμική ανασυγκρότηση, αλλά και την αντιμετώπιση των προβλημάτων, όπως και τον σχεδιασμό της μετάβασης σε ένα καλύτερο, αλλά και διαφορετικό μέλλον. Αφορά όλη τη χώρα, αφορά και την Πελοπόννησο.

Η Πελοπόννησος, είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, που περιγράφει την μεγάλη πρόκληση στην οποία με ακούτε να αναφέρομαι συχνά και έχει να κάνει με το διακύβευμα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε στη μετάβασή μας σε ένα νέο πρότυπο ζωής.

Έχει φυσικό πλούτο και εντυπωσιακό ανάγλυφο, το βουνό και τη θάλασσα μαζί, πολλά και ξακουστά τοπόσημα από την αρχαιότητα, πανεπιστήμια, ποιοτική αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγική, μεταποίηση αλλά και καινοτόμες μονάδες, πολλές και συχνές πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες, έντονο τουριστικό ρεύμα, κινητικότητα στο μεγαλύτερο μέρος του χρόνου και βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο στη Μεσόγειο.

Τι λείπει;

Το σχέδιο, οι συνέργειες και οι υποδομές που θα οδηγούν προς ένα μέλλον με υψηλό ανταγωνιστικό αποτύπωμα και υψηλές υπεραξίες, αλλά παράλληλα, θα καθιστούν ελκυστική την παραμονή των ανθρώπων στον τόπο τους, ιδιαίτερα των νέων μας, αλλά και τόπο προσέλκυσης για άλλους ανθρώπους και για επιχειρηματικές δραστηριότητες. Αναλογιστείτε έναν τόπο, με τουριστικό ενδιαφέρον για ολόκληρο το χρόνο και πανεπιστημιακό κέντρο για νέους από την ευρύτερη περιοχή.

Οι συνέργειες μεταξύ αγροτικού τομέα, τουριστικού, εκπαιδευτικού και επιστημονικού, υγείας και ευζωίας, πολιτισμού και αθλητισμού, αποτελούν το μέλλον για αυτόν τον τόπο, αν αναλογιστεί κανείς και τις καινοτόμες μονάδες startups που αναπτύσονται στην Αχαΐα, γιατί την Πελοπόννησο δεν μπορεί να τη δει κανείς ως διοικητική περιφέρεια και μόνο.

Η μεγάλη πρόκληση για όλους μας, το μεγάλο στοίχημα, είναι το πως θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνέργειες, αξιοποιώντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου, και διαμορφώνοντας τις κατάλληλες υποδομές.

Πάρτε ως παράδειγμα τον δικό σας τόπο, τη Μεσσηνία. Απλά αναφέρω:

Ανάκτορο του Νέστορα στην Πύλο, αρχαία Μεσσήνη, τα κάστρα και τα υπόλοιπα μνημεία, αλλά και σημερινές εκφάνσεις του πολιτισμού όπως το Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας συνθέτουν μια παρακαταθήκη, αλλά μπορούν να δημιουργήσουν και μια ελπιδοφόρα προοπτική.

Πως θα συνδέσουμε αυτή την κληρονομιά, με την κοιτίδα της γνώσης, το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου;

Αλλά και τα εμβληματικά αγροτικά προϊόντα, ελαιόλαδο, ελιές, σύκα,σταφίδα.

Πως θα αξιοποιήσουμε τις πράσινες αγροτικές παραγωγικές διαδικασίες, προκειμένου τα προϊόντα μας να γίνουν περισσότερο ανταγωνιστικά.

Πως η μεταποίηση θα γίνει ουσιαστική παράμετρος του κύκλου της παραγωγής.

Ακόμα, η στόχευσή μας πρέπει να είναι να συνδέσουμε την αγροτική παραγωγή με τον δεύτερο ισχυρό πυλώνα αυτού του τόπου, τον τουρισμό.

Και βέβαια, να δούμε πώς πρέπει να ολοκληρωθεί το οδικό δίκτυο της Πελοποννήσου και να αξιοποιηθεί το αεροδρόμιο της Καλαμάτας.

Τελευταίο, αλλά όχι σε σημασία, το πως μεριμνούμε ώστε να υπάρξει η καλύτερη δυνατή διαχείριση των υδάτων, για να διασφαλίσουμε την επάρκεια νερού για ύδρευση άλλα και για άρδευση, σε αυτόν το τόπο που θα υφίσταται ήδη και πιο έντονα τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης, και βέβαια, σε συνδυασμό με όλες τις άλλες πρόνοιες για αυτήν την μείζονα πρόκληση.

Όλα αυτά πρέπει να τα δούμε μαζί, στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού και αποκεντρωμένου προγραμματισμού, αλλά ενταγμένου σε ένα ολιστικό εθνικό σχέδιο, που θα υλοποιεί έμπρακτα τις στοχεύσεις ενός νέου, πράσινου κοινωνικού συμβολαίου.