Πένθος για τον Γιάνη Βαρουφάκη – Πέθανε ο πατέρας του

Πέθανε ο πατέρας του Γιάνη Βαρουφάκη, Γιώργος. Τη δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή ο ίδιος ο Γραμματέας του ΜέΡΑ25 με μια ανάρτηση στο Twitter και το site του.

Η κηδεία του θα γίνει την Παρασκευή 1η Οκτωβρίου.

“Γιώργος Βαρουφάκης (1925-2021)” έγραψε στην ανάρτηση.

Γιώργος Βαρουφάκης (1925-2021) https://t.co/zJpQBouwgd

— Yanis Varoufakis (@yanisvaroufakis) September 29, 2021

Χτες το βράδυ, λίγο μετά τα μεσάνυκτα, πέθανε ο Γιώργος Βαρουφάκης. Ο Γιώργος Βαρουφάκης γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου τον Ιούνιο του 1925 όπου τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στην Αμπέτειο Σχολή. Μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε σε παράρτημα ελληνικής τράπεζας στο Κάιρο προτού έλθει στην Αθήνα το 1946 για να γραφτεί στο Χημικό Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Λίγο πριν ξεσπάσει ο δεύτερος εμφύλιος, μετά από διάβημά του στην Κοσμητεία διαμαρτυρόμενος εκ μέρους του φοιτητικού του συλλόγου για την αύξηση των διδάκτρων, συνελήφθη από την Ασφάλεια. Αρνούμενος να υπογράψει τη γνωστή τότε «δήλωση», φυλακίστηκε στην Αθήνα και αργότερα εξορίστηκε στη Μακρόνησο. Εκεί είχε την τύχη να συμπάσχει με συντρόφους όπως ο Γιάννης Ρίτσος, ο Μανώλης Κατράκης και ο Σπύρος Λιναρδάτος.

Μετά την Μακρόνησο εξορίστηκε στην Ικαρία, πριν τελικά επιστρέψει στην Αθήνα και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου γνώρισε τη σύντροφο της ζωής του Ελένη Τσαγγαράκη. Η Ελένη ήταν η πρώτη φοιτήτρια στην ιστορία του Τμήματος Χημείας που αργότερα θα εργαζόταν ως βιοχημικός, θα δραστηριοποιείτο στο φεμινιστικό κίνημα και θα εκλεγόταν για πολλά χρόνια δημοτική σύμβουλος (συμπεριλαμβανομένης μιας θητείας ως Αντιδήμαρχος) Παλαιού Φαλήρου. Με την Ελένη, απέκτησαν δύο παιδιά – τον Γιάνη και την Τρισεύγενη.

Μετά από πολλές δυσκολίες, λόγω «κοινωνικών φρονημάτων», ο Γιώργος Βαρουφάκης ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία το 1954 στη «Χαλυβουργική» όπου, το 1961, ανέλαβε την θέση του Διευθυντή του Τμήματος Ελέγχου Ποιότητας. Μετά την συνταξιοδότησή του, το 2003, διορίστηκε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της «Χαλυβουργική», θέση που διατήρησε ως τον Γενάρη του 2020.

Από το 1959, παράλληλα με την απαιτητική θέση του στην «Χαλυβουργική», άρχισε να μελετά συστηματικά τη διάβρωση των αρχαίων μπρούντζινων αγαλμάτων του Κούρου και της Άρτεμης που τώρα εκτίθενται στο αρχαιολογικό μουσείο του Πειραιά. Οι μεταλλουργικές και πειραματικές εκείνες μελέτες του εξελίχθηκαν σε διδακτορική διατριβή την οποία υποστήριξε επιτυχώς στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, το οποίο του απένειμε το διδακτορικό του δίπλωμα το 1965.
Από το 1965, και με τη συνεργασία κορυφαίων αρχαιολόγων, συνέχισε να μελετά αρχαία μεταλλικά ευρήματα και να δημοσιεύει πρωτότυπες εργασίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ανάμεσα τους ήταν:

Τα μυκηναϊκά μεταλλικά ευρήματα της Περατής – σε συνεργασία με τον καθηγητή και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών Σπύρο Ιακωβίδη
Οι χαλύβδινες λόγχες της γεωμετρικής εποχής – σε συνεργασία με τον ακαδημαϊκό Γ. Μυλωνά
Η μελέτη επιγραφών γύρω από τον έλεγχο ποιότητας μετάλλων και της γνησιότητας των αργυρών αττικών νομισμάτων του 4ου αιώνα π.Χ. – με συνεργάτη τον Ronald Stroud
Η μελέτη του περίφημου κρατήρα του Δερβενιού – στην μελέτη του οποίου συνεργάστηκε με τον Μανώλη Ανδρόνικο – και την οποία παρουσίασε στο Βρετανικό Μουσείο
45 ειδώλια της Μινωικής εποχής της Κρήτης
Πρώτες ύλες για τη χύτευση ειδωλίων στα Κύθηρα

Το 1979 ο Γιώργος Βαρουφάκης κατέθεσε διατριβή επί υφηγεσία με τίτλο «Χημική και μεταλλουργική έρευνα γύρω από 19 σιδερένια πόδια τριπόδων της γεωμετρικής εποχής», η οποία είχε ως αποτέλεσμα στην απονομή του τίτλου του Υφηγητή και αργότερα του Επίτιμου Επίκουρου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Σημαντική είναι η μελέτη του επί των σιδερένιων συνδέσμων του Παρθενώνα και του Ερεχθείου, που συνδέουν τους μεγάλους μαρμάρινους όγκους του γείσου και της βάσης των ναών. Η μελέτη εκείνη δημοσιεύθηκε στο Journal of Historical Metallurgy Society. Η εν λόγω έρευνα συνεχίσθηκε με τους σιδερένιους συνδέσμους του ναού της Τραπεζάς Αιγίου και του Επικούρειου Απόλλωνα σε μια προσπάθεια να εκτιμηθεί η εξέλιξη της τεχνολογίας από την αρχαϊκή στην κλασική εποχή. Επί πλέον, ύστερα από πρόσκληση των εκεί επιστημονικών εταιρειών, παρουσίασε πολλές ερευνητικές εργασίες, μεταξύ άλλων, στην Κύπρο, στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου, στην Πράγα, στη Ζυρίχη, στην Σικελία, στις ΗΠΑ, κλπ.

Για μια δεκαετία ο Γιώργος Βαρουφάκης διετέλεσε και Πρόεδρος του Ελληνικού Οργανισμού Τυποποίησης (ΕΛΟΤ). Κατά την διάρκεια της θητείας του ο ΕΛΟΤ αναβαθμίστηκε διευρύνοντας τις δραστηριότητές του στη βιομηχανική και οικονομική ζωή της χώρας. Όταν ολοκληρώθηκε η θητεία του, του απονεμήθηκε ο τίτλος του Επίτιμου Προέδρου του ΕΛΟΤ.

Παράλληλα με την θητεία του στον ΕΛΟΤ, από το 1988 εκλέγεται πρόεδρος της Ελληνικής Αρχαιομετρικής Εταιρείας (ΕΑΕ) η οποία εστιάζει στην μελέτη της αρχαίας τεχνολογίας. Συνδυάζοντας την θητεία του στον ΕΛΟΤ και την ΕΑΕ, μελέτησε την ιστορία του ελέγχου ποιότητας στην αρχαιότητα. Το 1996 εξέδωσε σχετικό βιβλίο με τίτλο «Αρχαία Ελλάδα και Ποιότητα: Η ιστορία και ο έλεγχος των υλικών που σημάδεψαν τον ελληνικό πολιτισμό» (Εκδόσεις Αίολος). Το βιβλίο εκδόθηκε το 1999 και στα αγγλικά. Το 2005 εξέδωσε την συνέχεια εκείνου το βιβλίου υπό τη μορφή νέου βιβλίου με τίτλο «Η Ιστορία του Σιδήρου από τον Όμηρο στον Ξενοφώντα: Τα σιδερένια ευρήματα και η αρχαία ελληνική γραμματεία με το μάτι ενός μεταλλουργού», (Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα).

Όταν πριν μερικά χρόνια του ζητήθηκε από ξένο επισκέπτη να συνοψίσει τη ζωή του, απάντησε: «Είμαι ένα παιδί από το Κάιρο που έμελλε να μάθει να αγαπά τη ζωή, τον άνθρωπο και την επιστήμη στην Μακρόνησο.»