Ζώα συντροφιάς: Σφοδρές αντιδράσεις για το νομοσχέδιο – Την απόσυρσή του ζητά η Φιλοζωϊκή Ομοσπονδία

Την απόσυρση του νομοσχεδίου για τα ζώα συντροφιάς ζητά με ανακοίνωση της η Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία. 

«Το νομοσχέδιο δεν έχει σχέση με σύγχρονη νομοθεσία προστασίας των ζώων. Ούτε σε σκοπό, ούτε σε πνεύμα, ούτε σε περιεχόμενο . Αγνοήθηκαν όχι μόνο οι στοιχειώδεις κατευθυντήριες γραμμές των σύγχρονων πλαισίων προστασίας των ζώων, αλλά και οι αρχές καλής νομοθέτησης του ελληνικού δικαίου» αναφέρει μεταξύ άλλων η ανακοίνωση της και προσθέτει:

«Από το αρχικό προσχέδιο που είδαμε, ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΑΜΕ τον Πρωθυπουργό ότι το κείμενο είναι σε εντελώς λάθος βάση και δεν επιδέχεται διόρθωση. Και προτείναμε ξένο μοντέλο νομοθεσίας, το οποίο και μεταφράσαμε.  Οι επόμενες εκδοχές του νομοσχεδίου συνέχισαν στην ίδια λάθος βάση. Στη διαβούλευση, φάνηκε καθαρά ότι δεν είχαμε να κάνουμε με νομοσχέδιο για την προστασία των ζώων συντροφιάς, αλλά με επιχειρησιακό σχέδιο χρηματοδότησης των δήμων μέσω διαχείρισης των αδέσποτων, το οποίο για να υλοποιηθεί χρειαζόταν ΚΑΙ την καταστολή της συλλογικής φιλοζωικής δράσης».

Τσαρούχας: Η ανάρτηση-φωτιά για την Ελισάβετ Κωνσταντινίδου

Αναλυτικά η ανακοίνωση 

Το νομοσχέδιο δεν έχει σχέση με σύγχρονη νομοθεσία προστασίας των ζώων.  Ούτε σε σκοπό, ούτε σε πνεύμα, ούτε σε περιεχόμενο . Αγνοήθηκαν όχι μόνο οι στοιχειώδεις κατευθυντήριες γραμμές των σύγχρονων πλαισίων προστασίας των ζώων, αλλά και οι αρχές καλής νομοθέτησης του ελληνικού δικαίου.

Από το αρχικό προσχέδιο που είδαμε, ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΑΜΕ τον Πρωθυπουργό ότι το κείμενο είναι σε εντελώς λάθος βάση και δεν επιδέχεται διόρθωση. Και προτείναμε ξένο μοντέλο νομοθεσίας, το οποίο και μεταφράσαμε.  Οι επόμενες εκδοχές του νομοσχεδίου συνέχισαν στην ίδια λάθος βάση. Στη διαβούλευση, φάνηκε καθαρά ότι δεν είχαμε να κάνουμε με νομοσχέδιο για την προστασία των ζώων συντροφιάς, αλλά με επιχειρησιακό σχέδιο χρηματοδότησης των δήμων μέσω διαχείρισης των αδέσποτων, το οποίο για να υλοποιηθεί χρειαζόταν ΚΑΙ την καταστολή της συλλογικής φιλοζωικής δράσης.

Αντί  πλαισίου για την ευζωία των ζώων, είδαμε να θεσπίζεται ένα ασφυκτικό πλέγμα υποχρεώσεων του ιδιοκτήτη προς το κράτος, που μετατρέπει την κατοχή ενός σκύλου ή μιας γάτας σε πηγή άγχους, ακόμα και για τον πιο ευσυνείδητο κηδεμόνα. Είδαμε μια ανησυχητική τάση ελέγχου της ζωής των πολιτών, που δεν συνδέεται με την ευζωία των ζώων και δεν δικαιολογείται, όταν η κοινωνία έχει, αποδεδειγμένα, υψηλότερη φιλοζωική συνείδηση και μεγαλύτερη ευαισθησία από το Κράτος.

Είδαμε να χρησιμοποιείται η τεχνολογία, όχι για να διασφαλίσει την ευζωία των ζώων, αλλά ως εργαλείο παρακολούθησης και είσπραξης, καθιστώντας τον πολίτη όμηρο των αυθαιρεσιών μιας διοίκησης με ασαφείς ή και μεταβαλλόμενες προθέσεις.

Είδαμε  να αποκλείονται από την περίθαλψη των αδέσποτων, όσες φιλοζωικές οργανώσεις δεν διαθέτουν καταφύγιο, δηλαδή η απόλυτη πλειοψηφία των φιλοζωικών.  Πώς είναι δυνατόν να αποκλείονται οι φιλοζωικές οργανώσεις από την περίθαλψη αδέσποτων επειδή δεν έχουν καταφύγιο, όταν το ίδιο το ΣτΕ σε πρόσφατη απόφασή του, τις θεωρεί απαραίτητο κομμάτι του συστήματος διαχείρισης?

Είδαμε το κράτος να παρεμβαίνει στο επιστημονικό αντικείμενο των κτηνιάτρων,  με παρωχημένα δεδομένα. Σας το φωνάζουν και οι κτηνίατροι.

Πάμε στις τομές, για τις οποίες πολύς λόγος έγινε. Ούτε τομές ήταν, ούτε έμεινε τίποτε από αυτές.  Η πρώτη υποτιθέμενη τομή οι 5 ελευθερίες, είναι ήδη ξεπερασμένη καθώς προχωρά η επιστήμη. Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν βλέπουμε οι 5 ελευθερίες  να δεσμεύουν τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης – ΟΤΑ, την Κεντρική και την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, τους υπαλλήλους τους, κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους. Ποια είναι τελικά η προστασία των αδέσποτων στα χέρια των δήμων;

Η άλλη τομή, η περίφημη απαγόρευση πώλησης ζώων σε  καταστήματα, που είχε εξαγγελθεί και υπήρχε στη διαβούλευση,  έχει αφαιρεθεί. 

Αλλά και παλαιότερη κατάκτηση του φιλοζωικού κινήματος,  το δικαίωμα παράστασης πολιτικής αγωγής για την υπεράσπιση των ζώων στα δικαστήρια, έχει αφαιρεθεί από το νομοσχέδιο, ενώ υπάρχει στην τρέχουσα νομοθεσία και υπήρχε ΚΑΙ στο κείμενο της διαβούλευσης. Ποιος ξέρει τι άλλο έχει αφαιρεθεί που δεν έχουμε δει.

Η υποχρεωτική στείρωση…

Έχουμε καταθέσει τις θέσεις μας στη διαβούλευση. Συντασσόμαστε με τους μεγάλους διεθνείς φιλοζωικούς οργανισμούς, που όλοι έχουν τοποθετηθεί, με τεκμηριωμένες θέσεις, κατά της υποχρεωτικής στείρωσης των δεσποζόμενων ζώων, γιατί όπου έχει επιχειρηθεί το μέτρο, έχει φέρει αντίθετα αποτελέσματα.

Για την υποχρεωτική αποστολή γενετικού υλικού μέσω του οποίου θα ταυτοποιείται, υποτίθεται,  η μάνα εγκαταλελειμμένου κουταβιού και θα αποστέλλεται το πρόστιμο στον ιδιοκτήτη, έχουμε να πούμε τα εξής.

Θα πρέπει να μας εξηγήσετε γιατί ο Έλληνας πολίτης θα πρέπει να πληρώνει 150 ευρώ ανά ζώο, για κάτι που δεν γίνεται πουθενά αλλού στον κόσμο και δεν στέκει ούτε επιστημονικά ούτε οικονομικά.  ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να προσδιοριστεί με ακρίβεια η μάνα ενός εγκαταλελειμμένου κουταβιού μέσω του DNA του, μόνο ενδείξεις μπορεί να δώσει η εξέταση αυτή. Με ενδείξεις θα στέλνετε  πρόστιμα στους πολίτες;

Ως πολίτες, λοιπόν, έχουμε την απαίτηση από τη Βουλή να ζητήσει από τον υπουργό την πλήρη επιστημονική τεκμηρίωση της υλοποιησιμότητας του εγχειρήματος ιχνηλάτησης του θηλυκού γεννήτορα μέσω του DNA ενός εγκαταλελειμμένου κουταβιού, καθώς και τη σχέση κόστους-απόδοσης του εγχειρήματος αυτού. Θα χρειαστεί να εξηγήσει  πώς συνδέεται το φακέλωμα του γενετικού υλικού των ζώων συντροφιάς με την προστασία της ευζωίας τους. Και επειδή βλέπουμε σε δυο τουλάχιστον  άρθρα του νομοσχεδίου να αναφέρεται η λέξη “ημίαιμα”, ένας όρος που δε χρησιμοποιείται σε καμία νομοθεσία προστασίας των ζώων, τα τελευταία 30 χρόνια τουλάχιστον, ο υπουργός θα πρέπει να εξηγήσει , σε εμάς και στην κοινωνία, γιατί τον θυμήθηκε και με ποιο σκοπό.

Οι ξένες νομοθεσίες ρυθμίζουν πριν απ’  όλα το εμπόριο. Τι να πρωτοπούμε εδώ?

Ότι με τις προβλέψεις του νομοσχέδιου, τα ζώα θα εισάγονται, με σήμανση μεν, αλλά ακαταχώρητα,  επιτρέποντας στον έμπορο να  καταχωρεί στη συνέχεια μόνο τα κουτάβια που επιβιώνουν της μεταφοράς; Να μας πει ο νομοθέτης αν υπάρχει άλλη χώρα στη Ευρώπη που αφήνει τον έμπορο να καταχωρεί τα ζώα εκ των υστέρων, να μην υπολογίζονται και να μην καταγράφονται οι απώλειες ζωής.

Να πούμε ότι εξαφανίστηκε η πρόβλεψη διπλασιασμού των προστίμων για τον έμπορο που κατ’ επανάληψη εισάγει ζώα χωρίς σήμανση ή κατ’ επανάληψη παραβιάζει τους όρους ευζωίας;

Να πούμε για τα εμπορικά εκτροφεία, για τα οποία το νέο πλαίσιο δεν προβλέπει μηχανισμό ελέγχου, ούτε οριστική διακοπή λειτουργίας ακόμα και σε πολύ σοβαρές παραβάσεις (ενώ το κάνει για τα καταφύγια);

Να πούμε ότι έτσι , το νέο πλαίσιο διευκολύνει τη διοχέτευση στην αγορά κουταβιών προερχόμενων από κατώτερης ποιότητας εκτροφεία, παράνομα  και μη;

Να πούμε για το άρθρο 16, τη διατήρηση ζώων σε εγκαταστάσεις, ότι απουσιάζει η προϋπόθεση ότι πρέπει να τηρούνται οι κανόνες ευζωίας, ανάλογα με το είδος και τη φύση των ζώων που διατηρούνται;

Θεωρήσαμε αρχικά ότι είχατε καλές προθέσεις και ότι απλώς δεν είχατε τις γνώσεις.  Δεν μπορεί όμως κάποιος με καλές προθέσεις να κάνει όλα τα παραπάνω,  να αφαιρεί τις διατάξεις για την παράσταση πολιτικής αγωγής από σωματεία ή την πώληση ζώων στα καταστήματα, ούτε να συστήνει την ευθανασία των σκυλων με καλααζάρ.  Όταν προτείναμε το πολύ απλό, να υιοθετήσετε μια ξένη νομοθεσία, δεν το θέλατε.  Τι περιμένετε τώρα να σας πούμε για αυτό το νομοσχέδιο; Έρχεστε με παρωχημένα επιστημονικά δεδομένα και προκαλείτε χάος στη ζωή των ανθρώπων; Σοβαρά θα έρθει ο  κρατικός υπάλληλος στον πολίτη που έσωσε ένα ζώο, και θα του πει ότι πρέπει να το ευθανατώσει επειδή έχει καλααζάρ, ή ότι είναι υποχρεωμένος να κάνει αντιλυσσικό κάθε χρόνο στη γάτα του, όταν οι ίδιες οι φαρμακευτικές εταιρείες συστήνουν το εμβόλιο να γίνεται κάθε τρία χρόνια;

Θέλετε να χρηματοδοτήσετε τους δήμους; Κάντε το. Θέλετε να δώσετε δύο εκατομμύρια σε εργαστήριο DNA; Κάντε το, αλλά μην προφασίζεστε ότι το κάνετε για την προστασία των ζώων.

Θλιβερό θεωρούμε το παρασκήνιο του νομοσχεδίου. Πρώτη φορά  βλέπουμε νομοσχέδιο για την προστασία των ζώων, να δουλεύεται μυστικά, πίσω από κλειστές πόρτες, χωρίς συνεργασία με επιστήμονες και θεσμικούς φορείς, από άτομα που δεν έχουν ειδικές γνώσεις και χωρίς επίσημη αρμοδιότητα. Αναμενόμενο το αποτέλεσμα.

Από τα πρόστιμα φαίνεται ότι η προστασία της ευζωίας δεν είναι ο στόχος του νομοσχεδίου. Γραφειοκρατικού τύπου παρατυπίες επιφέρουν πολύ βαρύτερα πρόστιμα από σοβαρές μορφές κακοποίησης όπως ακρωτηριασμός αυτιών και ουράς ή  διαβίωση ζώου σε κλουβί, κλπ. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο σκύλος μόνιμα δεμένος, ίσως η συνηθέστερη μορφή κακοποίησης στην ύπαιθρο, απαγορεύεται  θεωρητικά αλλά δεν προβλέπεται πρόστιμο.

Ποιος ευθύνεται για το τιμωρητικό  και εισπρακτικό χαρακτήρα του νομοσχεδίου και την αυθαιρεσία των διατάξεών του; Έτσι σκέφτεται την προστασία των ζώων η Νέα Δημοκρατία;  Ποιος συμβουλεύει προς αυτή την κατεύθυνση τον Πρωθυπουργό; Με ποιαν ιδιότητα, προσόντα και επιστημονική κατάρτιση;

Σαν φορέας, δεν μας απασχολεί αν τα ζώα συντροφιάς θα υπάγονται στο ΥπΑΑΤ, στο ΥΠΕΣ, στου Μαξίμου ή στην Προεδρία. Έχουμε όμως την απαίτηση, η αρμόδια κρατική υπηρεσία να είναι επιστημονικά καταρτισμένη.  Γιατί, όποιος κι αν ευθύνεται, το σίγουρο είναι ότι δεν έχουμε να κάνουμε εδώ με ένα σύγχρονο πλαίσιο προστασίας των ζώων αλλά με ένα μεγάλο επιχειρησιακό σχέδιο, που στήθηκε με αφορμή τα ζώα, που όμως τελικά οι ρυθμίσεις του τα αφήνουν απροστάτευτα. 

Απευθύνομαι στους βουλευτές, ελπίζοντας ότι αναλογίζονται  την προσωπική τους ευθύνη και ζητώντας σας,  να ζητήσετε την απόσυρση του νομοσχεδίου.  Τα ζώα και η ελληνική κοινωνία αξίζουν καλύτερα.