Από τον Γιάννο Κρανιδιώτη στον Στυλιανίδη- Αναλογίες και διαφορές

Ο Χρίστος Στυλιανίδης δεν είναι ο πρώτος Κύπριος που τοποθετείται σε ελληνική κυβέρνηση. Αρκετοί, για να ενισχύσουν την επιλογή του Μεγάρου Μαξίμου, υπενθυμίζουν την περίπτωση του αειμνήστου Γιάννου Κρανιδιώτη, ακόμα και εκείνη του λογοτέχνη και διανοούμενου Λουκή Ακρίτα (που εξελέγη βουλευτής στις δεκαετίες του ’50 και του ’60, ενώ ήταν και υφυπουργός της κυβέρνησης της απελευθέρωσης το 1944) Ωστόσο οι περιπτώσεις είναι πολύ διαφορετικές, καθώς ο Κύπριος πρώην επίτροπος είναι η πρώτη περίπτωση ενεργού πολιτικού της Κύπρου, και, μάλιστα, με φιλοδοξίες να συμμετάσχει στις προεδρικές εκλογές του 2023.

Στην περίπτωση του Κυπρίου επιτρόπου έχουμε έναν ενεργό Κύπριο πολιτικό που τοποθετείται υπουργός σε ελληνική κυβέρνηση, χωρίς να έχει προηγουμένως καμία εμπλοκή με τα ελληνικά πολιτικά πράγματα. Στην περίπτωση του αείμνηστου Γιάννου Κρανιδιώτη τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Ο Γιάννος Κρανιδιώτης είχε μια μακρά διαδρομή, ως εκ των ιδρυτικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, από το διπλωματικό γραφείο του Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι την Ευρωβουλή και το υπουργείο Εξωτερικών. Διατηρούσε, πάντοτε, τη σχέση του με την Κύπρο και την ΕΔΕΚ του Βάσσου Λυσαρίδη, και είχε πολύ σημαντικό ρόλο στην προετοιμασία για την ευρωπαϊκή προοπτική της Κύπρου.

Ο Χρήστος Στυλιανίδης – σύμφωνα με το αναρτημένο βιογραφικό του- γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 26 Ιουνίου 1958. Ομιλεί, πέρα από την ελληνική, την αγγλική γλώσσα.Σπούδασε χειρουργική οδοντιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στις πολιτικές επιστήμες, διεθνείς σχέσεις και ευρωπαϊκές σπουδές, με ειδίκευση στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, στη Μεγάλη Βρετανία και στη Σχολή Χάρβαρντ Κένεντι. Είναι χειρούργος οδοντίατρος.

Σύμφωνα με όσα είναι γνωστά για την πολιτική του διαδρομή, συνεργάστηκε με τον Γιάννο Κρανιδιώτη και ανέλαβε πρωτοβουλίες για την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το 1995 ίδρυσε, μαζί με άλλους πολίτες, την Κίνηση Πολιτικού Εκσυγχρονισμού με στόχο την προώθηση της ευρωπαϊκής Κύπρου και τον εκσυγχρονισμό του πολιτικού συστήματος της χώρας. Παρότι δεξιός πολιτικός (ΔΗΣΥ), η φιλία του με τον αείμνηστο Νίκο Θέμελη τον έφερε κοντά στον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη και ουσιαστικά λειτούργησε ως “προωθητής” των εκσυγχρονιστικών ιδεών στην Κύπρο, μια σχέση που διατηρήθηκε στενή για πολλά χρόνια.

Το 1998 διορίστηκε Κυβερνητικός Εκπρόσωπος στην Κυβέρνηση Γλαύκου Κληρίδη. Παρέμεινε στη θέση αυτή έως το 1999. Παραιτήθηκε από τη θέση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου το 1999 για λόγους «αρχής σε θέματα εξυγίανσης και διαφθοράς της δημόσιας ζωής», μετά από καταγγελίες για διαφθορά που διατυπώθηκαν εναντίον του υπουργού Εσωτερικών Ντίνου Μιχαηλίδη, όπως αναφέρεται στην wikipedia.

Την περίοδο 2006-2008 ήταν Επίτροπος Ευρωπαϊκών Θεμάτων του ΔΗΣΥ. Στη συνέχεια διετέλεσε μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΔΗΣΥ και Συντονιστής του Τομέα Εσωτερικών και Αποκέντρωσης του ΔΗΣΥ.

Στις βουλευτικές εκλογές του 2006 εκλέχτηκε βουλευτής στην Εκλογική Περιφέρεια Λευκωσίας με τον ΔΗΣΥ για την Θ΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο. Επανεκλέχθηκε στις βουλευτικές εκλογές του 2011 για την Ι΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο.

Ως βουλευτής, διετέλεσε αναπληρωτής πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και μέλος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Επιπλέον, ήταν μέλος της αντιπροσωπίας της Βουλής στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη.

Την 1η Μαρτίου 2013 διορίστηκε Κυβερνητικός Εκπρόσωπος στην κυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη. Παρέμεινε στη θέση έως το 2014, όταν και παραιτήθηκε ως αποτέλεσμα της απόφασης του να διεκδικήσει έδρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις ευρωεκλογές του 2014.

Στις Ευρωεκλογές του 2014 εκλέχθηκε ευρωβουλευτής με τον ΔΗΣΥ για την περίοδο 2014-2019. Συμμετείχε στην πολιτική ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.

Στις 24 Οκτωβρίου 2014 διορίστηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως υπεύθυνος για το συντονισμό αντιμετώπισης του ιού Έμπολα στη Σιέρα Λεόνε, τη Γουινέα και τη Λιβερία.

Στις 31 Οκτωβρίου 2014 παραιτήθηκε από τη θέση του ευρωβουλευτή, αναλαμβάνοντας τη θέση του Ευρωπαίου Επίτροπου για τη Διεθνή Συνεργασία, την Ανθρωπιστική Βοήθεια και τη Διαχείριση Κρίσεων. Η θητεία του ολοκληρώθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2019.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα των κυπριακών εφημερίδων βρίσκεται σε σύγκρουση με το Νίκο Αναστασιάδη, ενώ το όνομά του συζητείται μεταξύ των πιθανών υποψηφίων για τις προεδρικές εκλογές του 2023.

Γιάννος Κρανιδιώτης- Η σημαντική πολιτική διαδρομή σταμάτησε στην τραγωδία του Falcon

O Γιάννος Κρανιδιώτης γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 25 Σεπτεμβρίου 1947. Ήταν γιος του Κύπριου διπλωμάτη, ποιητή και συγγραφέα Νίκου Κρανιδιώτη. Αποφοίτησε με Άριστα από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και κατόπιν έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στις Διεθνείς Σχέσεις στο Χάρβαρντ των ΗΠΑ και στο Πανεπιστήμιο του Σάσσεξ της Μεγάλης Βρετανίας.[1] Ήταν επίσης επίτιμος διδάκτορας Διεθνών Σχέσεων του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.

Από το 1976 ήταν μέλος του ΠΑΣΟΚ και την περίοδο 1981-1984 υπηρέτησε ως σύμβουλος στο Πολιτικό Γραφείο του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου για το Κυπριακό. Την περίοδο 1981–1989 διετέλεσε ειδικός γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών με αρμοδιότητα τα ευρωπαϊκά θέματα, και κατόπιν ως γενικός γραμματέας (1993-1994)[1] από το 1988 ως το 1990 ήταν πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών και από τις 8 Ιουλίου 1994 υφυπουργός Εξωτερικών, έως τον Ιανουάριο του 1995.[1] Το 1995 έγινε Ευρωβουλευτής στη θέση του Χρήστου Παπουτσή, ο οποίος ορίστηκε τότε Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στις 3 Φεβρουαρίου 1997 ορίστηκε ξανά υφυπουργός Εξωτερικών. Τον Μάρτιο του 1999 το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ τον εξέλεξε μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής, ενώ στις 19 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους ανέλαβε αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών, θέση που διατήρησε μέχρι το θάνατό του, στις 14 Σεπτεμβρίου 1999.

Την ημέρα εκείνη ο Γιάννος Κρανιδιώτης μαζί με το γιο του και άλλους υπηρεσιακούς παράγοντες μετέβαινε με το υπηρεσιακό αεροσκάφος τύπου Φάλκον της Ελληνικής Κυβέρνησης στο Βουκουρέστι, προκειμένου να συμμετάσχει σε Διαβαλκανική Διάσκεψη των υπουργών Εξωτερικών. Είκοσι λεπτά πριν την προσγείωση, το αεροσκάφος υπέστη σφοδρές αναταράξεις και έχασε απότομα ύψος, πέφτοντας από τα 25.000 στα 5.000 πόδια. Αποτέλεσμα ήταν να βρουν τραγικό θάνατο έξι από τους 13 συνολικά επιβαίνοντες που εκείνη την ώρα δεν ήταν δεμένοι στις θέσεις τους: ο Γιάννος Κρανιδιώτης, ο γιος του, Νικόλας, οι δημοσιογράφοι Δημήτρης Πανταζόπουλος (της ΕΡΤ) και Νίνα Ασημακοπούλου (της ΕΡΑ), ο εικονολήπτης της ΕΡΤ Παναγιώτης Πούλος, ο συνοδός της φρουράς του, αστυνόμος Νίκος Ασημακόπουλος και ο μηχανικός του αεροσκάφους Μιχάλης Παπαδόπουλος.

Ήταν κάτοικος Αθηνών, νυμφευμένος με τη διπλωματική υπάλληλο Αικατερίνη Μπούρα και από προηγούμενο γάμο είχε έναν γιο, το Νικόλα, ο οποίος σκοτώθηκε μαζί του στο ίδιο δυστύχημα.