BBC από την Καμπούλ: Ο απελπισμένος αγώνας για απόδραση

«Επιστρέψτε, επιστρέψτε», φώναξε ο Βρετανός στρατιώτης σε πλήθος συγκεντρωμένο μπροστά από το ασφαλές συγκρότημα όπου μεταφέρονται εκείνοι που εκκενώνονται από την πρεσβεία του Ηνωμένου Βασιλείου πριν βρουν μια θέση σε αεροπλάνο για να ταξιδέψουν στο εξωτερικό.

Μπροστά του, πολλοί κούνησαν μανιωδώς τα βρετανικά διαβατήριά τους στον αέρα, ελπίζοντας να τους επιτραπεί να περάσουν, αλλά μια ομάδα Αφγανών φρουρών ασφαλείας προσπάθησαν να τους απωθήσουν.

Πολλοί από το πλήθος δεν είχαν λάβει καμία ένδειξη ότι θα απομακρυνθούν, αλλά είχαν ανέβει σε κάθε περίπτωση, απελπισμένοι για μια διαδρομή έξω από το Αφγανιστάν. Άλλοι, ωστόσο, είχαν λάβει μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από την πρεσβεία που τους έλεγαν να φτάσουν εδώ και να περιμένουν να υποβληθούν σε επεξεργασία για μια πτήση.

Περιλαμβάνουν τον Χέλμαντ Χαν, οδηγό της Uber από το δυτικό Λονδίνο, ο οποίος είχε φτάσει με τα μικρά παιδιά του στο Αφγανιστάν λίγους μήνες πίσω για να επισκεφθεί συγγενείς. Σπρώχνει μια χούφτα βρετανικά διαβατήρια προς το μέρος μου. «Τις τελευταίες τρεις μέρες προσπαθώ να μπω μέσα», μου λέει απελπισμένος, έχοντας δίπλα του τους δύο μικρούς γιους του.

Επίσης εδώ είναι ο Χαλίντ, πρώην διερμηνέας του βρετανικού στρατού. Η σύζυγός του γέννησε ένα παιδί μόλις πριν από δύο εβδομάδες και φοβάται ότι το μωρό μπορεί να πεθάνει σε τέτοιες σκηνές. «Ήμουν εδώ από το πρωί», λέει, «οι Ταλιμπάν με χτύπησαν στην πλάτη στο δρόμο μου».

Σε μικρή απόσταση με τα πόδια βρίσκεται η κύρια είσοδος του συγκροτήματος. Χιλιάδες έχουν εμφανιστεί, η συντριπτική πλειοψηφία χωρίς καμία ρεαλιστική προοπτική εκκένωσης. Βρετανοί στρατιώτες κατά καιρούς πυροβολούσαν στον αέρα για να ελέγξουν το πλήθος. Ο μόνος τρόπος για να μπείτε μέσα είναι να περάσετε με κάποιο τρόπο από το πλήθος και να κουνήσετε τα έγγραφά σας στα πρόσωπά τους, ελπίζοντας ότι θα σας επιτρέψουν να περάσετε. Η κατάσταση φαίνεται ακόμη πιο χαοτική στις πύλες του αεροδρομίου με επανδρωμένους Αμερικανούς στρατιώτες, ενώ μπροστά από την κύρια είσοδο του πολίτη στο αεροδρόμιο οι Ταλιμπάν πυροβολούσαν τακτικά στον αέρα και χτυπούσαν πίσω πλήθη που προσπαθούσαν να ξεφύγουν μέσα.

Βομβαρδίζομαι συνεχώς με ερωτήσεις από τους Αφγανούς που προσπαθούν να εισέλθουν στο υπό έλεγχο βρετανικό συγκρότημα και οι οποίοι έχουν πλήρη απώλεια ως προς το τι πρέπει να κάνουν. “Μπορείς να με βοηθήσεις?” «Θα με αφήσουν να μπω;» Πολλοί προσπαθούν να μου δείξουν έγγραφα που έφεραν μαζί τους, αποδεικνύοντας ότι πέρασαν χρόνο συνεργαζόμενοι με διεθνείς δυνάμεις ή ξένες πρεσβείες.

Μια νεαρή γυναίκα μου λέει ότι ήταν διεθνής παίκτης μπάσκετ. Δεν είχε καμία επαφή με τη βρετανική πρεσβεία, αλλά λέει ότι φοβάται τη ζωή της. Πνίγεται προσπαθώντας να περιγράψει τον τρόμο της.
Οι Ταλιμπάν επιμένουν ότι όλοι όσοι συνδέονται με την κυβέρνηση έχουν λάβει αμνηστία. Η ομάδα λέει ότι σκοπεύει να δημιουργήσει μια κυβέρνηση «χωρίς αποκλεισμούς», αλλά πολλοί εδώ ανησυχούν βαθιά για το μέλλον.

Αλλού στην πόλη, τα πράγματα είναι πολύ πιο ήρεμα. Αισθάνεται σαν ένας διαφορετικός κόσμος. Ανοίγουν καταστήματα και εστιατόρια, αν και οι πάγκοι της αγοράς φρούτων και λαχανικών μου λένε ότι υπάρχουν ακόμα πολύ λιγότεροι άνθρωποι. Ένας άνδρας, πουλάει καλλυντικά προϊόντα, λέει ότι υπάρχουν πολύ λιγότερες γυναίκες, αν και δεν είναι ασυνήθιστο να τις βλέπεις στους δρόμους.

Οι Ταλιμπάν εν τω μεταξύ είναι παντού, περιπολούν με οχήματα που κατασχέθηκαν από τις αφγανικές δυνάμεις ασφαλείας. Λένε ότι διατηρούν την παρουσία τους για να αποτρέψουν τις λεηλασίες και τις αναταραχές και ορισμένοι κάτοικοι μας λένε ότι αισθάνονται πιο ασφαλείς, κυρίως επειδή οι μαχητές δεν πραγματοποιούν πλέον στοχευμένους φόνους ή εκρήξεις βομβών.

Πολλοί προσπαθούν ακόμη να καθορίσουν πώς θα μοιάζει η ζωή υπό την κυριαρχία των Ταλιμπάν. Ένας οδηγός ταξί μου λέει ότι μετέφερε μια ομάδα μαχητών σε όλη την πόλη ενώ έπαιζε μουσική από το στερεοφωνικό του αυτοκινήτου. «Δεν είπαν τίποτα», μου λέει ενώ χαμογελούσε, «δεν είναι αυστηροί όπως πριν».

Αλλά εμφανίζονται άλλες αναφορές ότι οι Ταλιμπάν εμφανίζονται στα σπίτια δημοσιογράφων ή πρώην κυβερνητικών στελεχών και τους ανακρίνουν. Πολλοί φοβούνται ότι είναι θέμα χρόνου να στοχοποιηθούν βίαια.

Πάνω από 18.000 άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει το Αφγανιστάν μέσω του διεθνούς αεροδρομίου της Καμπούλ αφότου κατέλαβαν την πρωτεύουσα οι Ταλιμπάν, την ώρα που μουτζαχεντίν συνεχίζουν τις στοχευμένες έρευνες στα σπίτια για να βρουν άτομα που συνεργάστηκαν με το ΝΑΤΟ, όπως αποκάλυψε έγγραφο.

Πλήθη συνεχίζουν να είναι συγκεντρωμένα έξω από το αεροδρόμιο καθώς θέλουν απεγνωσμένα να εγκαταλείψουν τη χώρα, δήλωσε σήμερα στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters αξιωματούχος του Οργανισμού του Συμφώνου του Βόρειου Ατλαντικού.

Την ίδια ώρα οι Ταλιμπάν εντείνουν τις έρευνες για άτομα που πιστεύουν ότι συνεργάστηκαν με τις δυνάμεις των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένων όσων Αφγανών βρίσκονται στο αεροδρόμιο της Καμπούλ και προσπαθούν να διαφύγουν, απειλώντας ότι θα σκοτώσουν ή θα συλλάβουν τα μέλη της οικογένειάς τους αν δεν βρουν τους ίδιους, σύμφωνα με ένα απόρρητο έγγραφο των Ηνωμένων Εθνών που επικαλούνται οι New York Times.

Πίσω στο αεροδρόμιο, και ο Χαλίντ, ο πρώην διερμηνέας με ένα μικρό μωρό καταφέρνει τελικά να μπει στο συγκρότημα εκμετάλλευσης.

Άλλοι δυσκολεύονται ακόμη και ένας Βρετανός Αφγανός με παρακαλεί να βοηθήσω. «Πώς μπορώ να περάσω τα παιδιά μου μέσα από αυτό το πλήθος», ρωτάει; Πολλοί άλλοι, που δεν είναι επιλέξιμοι για εκκένωση αλλά απελπισμένοι να φύγουν, θα μείνουν πίσω για να αντιμετωπίσουν ένα βαθιά αβέβαιο μέλλον.

Πηγή: BBCnews