Περικαρδίτιδα μετά τον εμβολιασμό: Η Ι. Αλυσανδράτου (Πρ. Συλλόγου ασθενών) μίλα στο libre για την προσωπική της περιπέτεια

Πριν λίγες ημέρες, η πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Ασθενών με Πνευμονική Υπέρταση (Π.Υ.), κα Ιωάννα Αλυσανδράτου, δημοσιοποίησε την περιπέτεια της υγείας της, μετά τη λήψη της 2^ης δόσης του εμβολίου κατά της Covid -19, όταν διαγνώστηκε με περικαρδίτιδα.

Της Ρούλας Σκουρογιάννη

Τα συμπτώματα που ανέφερε η πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Ασθενών με Π.Υ. ήταν κακουχία, με χαρακτηριστικό πόνο στο στήθος, ναυτία και κάψιμο στο στομάχι. Το θετικό στην περιπέτεια της Ιωάννας Αλυσανδράτου είναι ότι ως χρονίως πάσχουσα και μάλιστα από τη σπάνια και σοβαρή νόσο της Πνευμονικής Υπέρτασης (Π.Υ.) είναι «εκπαιδευμένη» να ακούει τα σημάδια που δίνει το σώμα όταν πάσχει και συμβουλεύεται άμεσα το γιατρό της.

Το libre επικοινώνησε με την κα Αλυσανδράτου, καθώς είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουν όλοι οι πολίτες και κυρίως οι χρονίως πάσχοντες πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζουν κάθε παρενέργεια φαρμάκου και του εμβολίου και γενικότερα να μην παραμελούν όποιο ύποπτο σημάδι παρατηρήσουν σχετικά με την υγεία τους, ώστε να προλαμβάνουν πιθανά επικίνδυνες καταστάσεις.

«Στις 24 ώρες μετά τον εμβολιασμό μου με τη 2^η δόση του εμβολίου της Pfizer, ξεκίνησαν τα πρώτα συμπτώματα, τα οποία ήταν αρκετά έντονα: 38 πυρετός, κάψιμο στο στομάχι και πολύ οξύς θωρακικός πόνος, που αρχικά υπέθεσα ότι θα μπορούσε να συνδέεται με τις στομαχικές ενοχλήσεις, καθώς αναφέρεται στις ανεπιθύμητες ενέργειες του εμβολίου και συνοδευόταν από ναυτία. Άμεσα, ενημέρωσα τον γιατρό μου.

Την άλλη μέρα το πρωί, είχε υποχωρήσει ο οξύς πόνος αλλά συνέχισα να έχω δύσπνοια και σε κάθε ανάσα υπήρχε έντονος πόνος, ο όποιος χτυπούσε στην πλάτη και με υποψίασε, πλέον, για καρδιακό πρόβλημα. Έτσι, οδηγήθηκα στα εξωτερικά ιατρεία του Ωνασείου, όπου οι εξετάσεις μου επεφύλασσαν μία πολύ δυσάρεστη έκπληξη καθώς διαγνώστηκα με Περικαρδίτιδα», μας λέει η κα Αλυσανδράτου, η οποία με αφορμή τη συζήτησή μας, στέλνει τα εξής σημαντικά μηνύματα σε όλους τους πολίτες και κυρίως στους χρόνιους ασθενείς:

• Είμαστε θετικοί στον εμβολιασμό και δεχόμαστε ότι τα εμβόλια είναι κατά βάση ασφαλή.
• Αντιλαμβανόμαστε τον εμβολιασμό ως λήψη οποιουδήποτε νέου φαρμάκου. Άρα, είμαστε προσεκτικοί για οποιοδήποτε νέο σύμπτωμα προκύψει.
• Παρακολουθούμε τα σημάδια που μας στέλνει το σώμα μας. Ειδικά για τους χρόνιους ασθενείς –σπάνιους ή μη– είναι σημαντική η συμβουλή των οικογενειακών γιατρών ή των θεραπόντων ιατρών πριν τον εμβολιασμό.

«Ευτυχώς, με τη φαρμακευτική αγωγή, την οποία συνεχίζω, η φλεγμονή του μυοκαρδίου έχει υποχωρήσει, ενώ παρακολουθούμε την κατάσταση της υγείας μου με εξετάσεις». Αξίζει να αναφερθεί ότι έχει συμπληρωθεί η κίτρινη κάρτα με τη συγκεκριμένη αντίδραση στο εμβόλιο.

Απουσία ειδικών οδηγιών από την Πολιτεία στους πολίτες

Το σημαντικότερο που εξάγεται από τη συζήτησή μας με την κα Αλυσανδράτου είναι η έλλειψη ενημέρωσης ή και έκδοσης σχετικών οδηγιών προς τους πολίτες από τη μεριά της Πολιτείας.

Πάνω από ένας χρόνος περιορισμού, λόγω της πανδημίας, έχει οδηγήσει μεγάλο ποσοστό των πολιτών να έχουν παραμελήσει τις προληπτικές εξετάσεις τους, πολλοί και τη θεραπεία τους, με αποτέλεσμα να είναι πολλά τα αδιάγνωστα ζητήματα υγείας στους πολίτες που σπεύδουν να εμβολιαστούν χωρίς μία προηγούμενη επίσκεψη στο γενικό γιατρό.

«Συνήθως, εμείς οι ασθενείς, με δική μας πρωτοβουλία, για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας, κάνουμε εξετάσεις πριν πάμε να εμβολιαστούμε, επειδή είμαστε υποψιασμένοι, έχουμε συζητήσει αυτά τα θέματα και μέσω των συλλόγων συμβουλεύουμε τους συνασθενείς μας. Εμείς και όχι η Πολιτεία!

Εγώ προσωπικά έκανα και αιματολογικές εξετάσεις και τεστ Covid (για το ενδεχόμενο να έχω περάσει την Covid χωρίς συμπτώματα).

Η Πολιτεία, όμως, είναι απούσα στο θέμα αυτό, ενώ θα έπρεπε να έχει δώσει σχετικές οδηγίες προς τους πολίτες γενικά και προς τους χρονίως πάσχοντες ειδικότερα.

Είναι ξεκάθαρο ότι λέμε “Ναι” στον εμβολιασμό και αυτό φαίνεται από τις προσπάθειες που έχουμε κάνει όλοι οι Σύλλογοι για να εμβολιαστούμε εγκαίρως ως ευάλωτες ομάδες που είμαστε. Αλλά να εμβολιαστούμε υπό προϋποθέσεις.

Μπορεί ο εμβολιασμός είναι απαραίτητος και δεδομένος, όμως ειδικά στις ομάδες των ασθενών πρέπει να γίνεται μετά από συζήτηση με τον οικογενειακό γιατρό, με τον γιατρό στο εμβολιαστικό κέντρο και, όταν υπάρχει μία διαγνωσμένη ασθένεια πόσο μάλλον μία σπάνια ασθένεια, θα πρέπει να έχει άποψη, οπωσδήποτε, ο θεράπων ιατρός και να συνεκτιμώνται οι αγωγές που λαμβάνει ο ασθενής και οι κίνδυνοι που μπορεί να διατρέχει, για να συναποφασίζεται ποιο εμβόλιο θα δοθεί προς όφελος του ασθενή και όχι κατά το δοκούν της Πολιτείας», καταλήγει η κα Ιωάννα Αλυσανδράτου.