Γεωργιάδης για Ακρόπολη και Dior: Τώρα τους πείραξε μία φωτογράφιση που θα διαφημίσει παντού την Ελλάδα
«Ένα θέμα για το οποίο να μην βγάλουν αυτή την μιζέρια και την γκρίνια που τους διακατέχει δεν υπάρχει. Τώρα τους πείραξε μία φωτογράφιση που θα διαφημίσει παντού την Ελλάδα», έγραψε στο twitter ο Άδωνις Γεωργιάδης απαντώντας στην ανακοίνωση το ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα.
O ΣΥΡΙΖΑ καταδίκασε τη συμφωνία:
«Ματαίως μέχρι σήμερα περιμέναμε την επίσημη ανακοίνωση του ΥΠΠΟ για το σκεπτικό και τους όρους μετατροπής της Ακρόπολης, καθώς και άλλων σημαντικών μνημείων, σε πασαρέλα του οίκου υψηλής ραπτικής Dior. Όμως η υπουργός, όπως άλλωστε το συνηθίζει, αρκέστηκε στις διαρροές στον Τύπο.
Με την αντίληψη που έχει για τη δημοκρατία και τους θεσμούς, δεν ενημερώνει τον ελληνικό λαό για την τύχη της «περιουσίας» του, αλλά αναθέτει τον θεσμικό της ρόλο σε επιλεκτικές «δημοσιογραφικές πηγές».
Άλλωστε, η Υπουργός Πολιτισμού φρόντισε συστηματικά εδώ και ένα μήνα να οργανώσει τη λήψη της συγκεκριμένης απόφασης. Με δελτία τύπου και αυτοδιαψεύσεις, με συνεντεύξεις στη συνέχεια σε πανελλήνιας εμβέλειας τηλεοπτικούς σταθμούς και τώρα με «αποκαλυπτικά δημοσιεύματα» από φίλους δημοσιογράφους, διαφημίζει το νέο της πολιτιστικό εγχείρημα: η Ακρόπολη θα γίνει γνωστή στα πέρατα του κόσμου χάρη στη φωτογράφιση του Dior. Και όλα αυτά χωρίς καν θεσμική ενημέρωση των πολιτών.
Η γνωμοδότηση του ΚΑΣ δεν μπορεί να νομιμοποιήσει εκ των υστέρων μία προειλημμένη πολιτική απόφαση από την υπουργό και τον πρωθυπουργό, ειδικά σε ότι αφορά την Ακρόπολη.
Σε χώρες που σέβονται τα αδιαπραγμάτευτα σύμβολά τους -και για τη χώρα μας είναι η Ακρόπολη- η όποια απόφαση έχει και πολιτικό χαρακτήρα.
Η Ακρόπολη είναι μη διαπραγματεύσιμη αξία από μόνη της και αυτό έπρεπε να είναι αυτονόητο για την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ. Για αυτή την αδιαπραγμάτευτη αξία που έχουμε την ιστορική τύχη να μας φιλοξενεί στη σκιά της, αναμένουμε τη θεσμική ενημέρωση από την κ. Μενδώνη.
Για αυτή την αδιαπραγμάτευτη αξία που θα ήταν σκόπιμο να μην ταυτίζεται με τραυματικές περιόδους της ελληνικής ιστορίας, όπως το 1951, έστω και μέσα από το φακό ενός οίκου μόδας όπως του Dior».