Πέθανε ο εμβληματικός φωτογράφος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Νίκος Μαγγίνας

Πενθεί ο Ελληνισμός της Πόλης και το Φανάρι για τον αδόκητο θάνατο του φωτογράφου του Οικουμενικού Πατριαρχείου και δημοσιογράφου, Νίκου Μαγγίνα.

Έφυγε από τη ζωή σήμερα, Σάββατο, ύστερα από μάχη ολίγων ημερών με τον κορoναϊό. Bρισκόταν σε καραντίνα στο δωμάτιό του στο Φανάρι, χωρίς βαριά συμπτώματα.

Ο Νίκος Μαγγίνας ήταν επί σειρά ετών ο προσωπικός φωτογράφος του Οικουμενικού Πατριάρχη, Βαρθολομαίου, και απαθανάτισε με τον φακό του όλα τα μεγάλα γεγονότα του Οικουμενικού Πατριαρχείου για πάνω από τρεις δεκαετίες, συνδέοντας το όνομα του όσο λίγοι με το Φανάρι.

Ακολουθούσε τον Πατριάρχη σε όλα του τα ταξίδια του ανά τον κόσμο και τόσο με τη μαρτυρία του φακού του, όσο και με την ευρύτητα των γνώσεων του αποτελούσε ζωντανή καταγραφή της σύγχρονης Ιστορίας της Ομογένειας στην Τουρκία και του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Γέννημα θρέμα της Κωνσταντινούπολης, αγάπησε από πολύ μικρός την τέχνη της φωτογραφίας. Ήδη από τα νεανικά του χρόνια κατέγραφε με τον φακό του τη ζωή του Οικουμενικού Πατριαρχείου, της Ομογένειας αλλά και την καθημερινότητα στις δύο ακτές του Βοσπόρου.

Ως μαθητής του Ζωγραφείου Λυκείου συμμετείχε σε διαγωνισμό φωτογραφίας με θέμα την παλαιά Πόλη κερδίζοντας ειδικό Έπαινο.

Νεαρός ξεκίνησε να συνεργάζεται με ελληνικά και ξένα περιοδικά και εφημερίδες που δημοσίευαν φωτορεπορτάζ του.

Πέραν από το φωτογραφικό του έργο, άρθρα του Νίκου Μαγγίνα δημοσιεύτηκαν κατά καιρούς στον ελληνικό Τύπο και τις ομογενειακές εφημερίδες στην Τουρκία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η αρθρογραφία του διακρινόταν για την κρυστάλλινη ανάλυση και ολοκληρωμένη άποψη με αντίληψη του ιστορικού βάθους του Πατριαρχείου και του Γένους.

Όσοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν τον περιέγραφαν ως έναν εργατικό και έμπιστο άνθρωπο με πηγαίο χιούμορ.

Ήταν ένας από τους πλέον στενούς και έμπιστους συνεργάτες του κ.κ. Βαρθολομαίου και για τον λόγο αυτό αυτό πολλοί του είχαν προσάψει τον χαρακτηρισμό «ο άνθρωπος του Πατριάρχη».

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης είχε τιμήσει το 2012  για την προσφορά του στην ελληνική ομογένεια, απονέμοντάς του τον Σταυρό του Απόστολου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου.