Τουμασάτου για Λιγνάδη: “Είχαμε ακούσει ότι κάνει παρέα με νεαρά αγόρια, αλλά δεν φανταζόμασταν ότι μπορεί να είναι ανήλικα”
Η Συντακτική ομάδα του Libre
Η Μαριάννα Τουμασάτου μίλησε στο περιοδικό ΟΚ για τις καταγγελίες που έχουν γίνει στο θέατρο, για τον Δημήτρη Λιγνάδη, αλλά και και τη δική της εμπειρία συνεργασίας με τον Γιώργο Κιμούλη και τον Πέτρο Φιλιππίδη.
Για τις καταγγελίες που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα είπε: «Πολλά από αυτά τα είχαμε ακούσει, αλλά όχι όλα και όχι στον βαθμό που καταγγέλθηκαν… Είχαμε ακούσει δηλαδή ότι ο Λιγνάδης κάνει παρέα με νεαρά αγόρια, αλλά δεν φανταζόμασταν ότι μπορεί να είναι ανήλικα. Κάποια άλλα περιστατικά μού τα είχαν διηγηθεί οι κοπέλες που τα κατήγγειλαν και τα γνώριζα».
Για την καταγγελία της Ζέτας Δούκα είπε:
«Για το συγκεκριμένο περιστατικό δεν είχα ακούσει κάτι. Αλλά δεν χρειάζεται να ξέρεις τη λεπτομέρεια της λεπτομέρειας… Αυτό που έχει σημασία είναι ότι υπήρχαν άνθρωποι που είχαν παραβατική συμπεριφορά και την εξέφραζαν είτε ασκώντας στους άλλους λεκτική ή ψυχολογική βία είτε παρενοχλώντας τους σεξουαλικά. Δεν μπορεί να μαζεύτηκαν πενήντα άνθρωποι για να κατηγορήσουν κάποιον που δεν έχει κάνει τίποτα. Είναι δυνατόν να ακούμε από την πλευρά του Λιγνάδη ότι τον ζήλευαν από το Σωματείο (σ.σ. Ελλήνων Ηθοποιών); Ποιος να λιμπιστεί την καριέρα ποιανού και για ποιο λόγο;
Κι αν όντως την είχαν λιμπιστεί, γιατί δεν το έκαναν νωρίτερα; Είναι αστεία πράγματα αυτά».
Όπως εξήγησε γνώριζε για την περίπτωση της Τζένης Μπότση γιατί της το είχε εκμυστηρευτεί.
«Είδα στα μάτια της ταραχή. Τα χέρια της έτρεμαν, κόμπιαζε. Ήταν σαν να προσπαθούσε να το ξεχάσει και παράλληλα να θέλει να το θυμάται για να προστατεύεται. Νομίζω ότι τώρα που το είπε δημόσια λυτρώθηκε. Κι αυτό έγινε γιατί εξέθεσε αυτόν που την έφερε σε δύσκολη θέση, ενώ όλο αυτό τον καιρό ήταν εκτεθειμένη η ίδια στον εαυτό της. Μην ξεχνάμε ότι το 90% των ηθοποιών που κατήγγειλαν τέτοια ή άλλα περιστατικά ήταν όταν ήταν πολύ νέοι στον χώρο και δεν γνώριζαν τις φήμες που ακολουθούν κάποιους ανθρώπους.
Και επειδή έχω ακούσει να λένε «Γιατί ένας ηθοποιός να πάει στο σπίτι κάποιου για να κάνει οντισιόν;» θέλω να θυμίσω ότι τη δεκαετία του ’90 ήταν εντελώς διαφορετικά τα πράγματα. Δεν υπήρχαν κινητά, δεν υπήρχε Ίντερνετ και για να βρεις τον άλλο άφηνες μήνυμα στον αυτόματο τηλεφωνητή. Σε εκείνη την εποχή λοιπόν ήταν πολύ συνηθισμένο να πας στο σπίτι κάποιου, να πάρεις το κείμενο ή ακόμη και να κάνεις πρόβα.
Εγώ έχω κάνει και φωτογράφιση σε σπίτι φωτογράφου. Όταν είσαι μικρός και άμαθος, δεν πάει το μυαλό σου εκεί. Γι’ αυτό και θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να υπάρξει κώδικας δεοντολογίας. Γίνομαι πραγματικά τρελή όταν ακούω έστω και μια νύξη ότι μπορεί κάποιο από τα θύματα να έκανε κάτι λάθος ή να βρίσκουν δικαιολογίες για τους θύτες. Προσωπικά θεωρώ τον εαυτό μου απλά τυχερό που δεν έπεσα θύμα σεξουαλικής κακοποίησης».
Για την δική της συνεργασία με τον Γιώργο Κιμούλη και τον Πέτρο Φιλιππίδη είπε:
«Με τον Γιώργο Κιμούλη συνεργαστήκαμε στο Θέατρο Τζένη Καρέζη όταν ήμουν νεαρή ηθοποιός. Επειδή ήμουν ένα κορίτσι που λάτρευε η Τζένη και με είχε κάτω από τις φτερούγες της, δεν νομίζω ότι θα τολμούσε κανείς να με πειράξει. Με τον Πέτρο Φιλιππίδη συνεργαστήκαμε στη Μαύρη κωμωδία. Οφείλω να ομολογήσω ότι ήμουν πολύ τυχερή. Διότι αν μου συνέβαινε κάτι από αυτά που καταγγέλλουν συνάδελφοί μου, δεν ξέρω αν θα αντιδρούσα επιθετικά ή αν θα σιωπούσα και θα κρατούσα επί σειρά ετών τον θυμό μου, τη φοβία μου και όλα τα συναισθήματα.
Θεωρώ ότι είναι μεγάλο λάθος να κριτικάρουμε την αντίδραση κάποιου που έχει υποστεί βία. Έξω από τον χορό πολλά τραγούδια ξέρουμε όλοι μας. Και επειδή δεν ήμασταν εκεί για να δώσουμε μια χείρα βοηθείας στα αγόρια και τα κορίτσια που κακοποιήθηκαν, καλά θα κάνουμε να κρατάμε το στόμα μας κλειστό και να μην πούμε κάτι που μπορεί να φέρει σε δύσκολη θέση έναν άνθρωπο που πόνεσε».
Για τους χαρακτηρισμούς που ακούστηκαν όπως «επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι» και «μέτριοι ηθοποιοί» δήλωσε:
«Εγώ δεν πιστεύω ότι ήταν καθόλου άσχετοι με το θέμα. Θεωρώ ότι είναι πολύ συνειδητή η επιλογή από τους θύτες ορισμένων εκφράσεων που θα προκαλέσουν συζήτηση και θα απομακρύνουν τη σκέψη και τη μνήμη από αυτά που θα έπρεπε να μας απασχολούν. Δεν δίνω καμία σημασία στους παράγοντες και στους διαμεσολαβητές. Είμαι με το μέρος των θυμάτων και κατηγορώ τους θύτες. Δεν θα ασχοληθώ με τους ενδιάμεσους».
SiteDesign