Editorial Libre: Οι “αόρατοι Νεοσμυρνιώτες” ζητούν δικαίωση…

Άνανδρη, ιταμή και απερίφραστα καταδικαστέα η επίθεση των κουκουλοφόρων που προκάλεσε τον τραυματισμό του αστυνομικού στη Νέα Σμύρνη. Από τύχη δεν θρηνήσαμε νεκρό. Θα ήταν, όμως, ανιστόρητο και εκτός κοινωνικής πραγματικότητας να αποσυνδέονται όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες αλλά και πριν απ΄ αυτές. Όποιος αγνοεί ή παραβλέπει την αλληλουχία των γεγονότων μάλλον το πράττει εκ του πονηρού για να επικαλεστεί το βολικότερο γι΄αυτόν “αφήγημα”.

Η κυβερνητική εκπρόσωπος (και δημοσιογράφος) Αριστοτελία Πελώνη απέρριψε την άποψη πως “η βία γεννά βία”. Δυστυχώς γι΄ αυτήν η ιστορία της ανθρωπότητας αποδεικνύει ακριβώς το αντίθετο. Όχι, φυσικά, υπό την διαστρέβλωση της φράσης και την διολίσθηση “η βία δικαιολογεί βία”. Επ΄ουδενί. Όπως έλεγαν, δε, οι Αρχαίοι” Έξεστι βία βίαν εξωθείν και όπλοις όπλα”…

Ωστόσο, αρκετοί είναι εκείνοι που αποκρύπτουν πως στη Νέα Σμύρνη δεν πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση “μπαχαλάκηδων” που επιτέθηκαν με δολοφονικό ένστικτο εναντίον του αστυνομικού. Αυτό που συνέβη ήταν μία πηγαία αντίδραση χιλιάδων Νεοσμυρνιωτών στο περιστατικό ακραίας και αναίτιας αστυνομικής βίας το απόγευμα της Κυριακής. Οι κάτοικοι της Νέας Σμύρνης που διαμαρτυρήθηκαν δεν είναι αόρατοι. Δεν μπορεί βολικά η κυβέρνηση να τους αφαιρεί από την αλληλουχία των γεγονότων. Και δεν πρέπει να ξεχνά πως εκτός από την ποινική διάσταση και τις προθέσεις συμψηφισμών, η κρατική βία –αυτή που επιτρέπει σε αστυνομικά όργανα να ξυλοκοπούν πολίτες– είναι απείρως χειρότερη διότι εκπορεύεται από την Πολιτεία που εκ της φύσεως της οφείλει να προστατεύει τους πολίτες.

Οι κουκουλοφόροι έδρασαν υπονομευτικά σε αυτή την λαϊκή αντίδραση, προκάλεσαν επικοινωνιακό και πολιτικό εκτροχιασμό και προσέφεραν επιχειρήματα σε εκείνους που προσπάθησαν από την πρώτη στιγμή να συγκαλύψουν την αστυνομική βία και στη συνέχεια να υποβαθμίσουν την δίκαιη οργή των πολιτών. Οι πολίτες δεν δικαιολογούν προφανώς την επίθεση των κουκουλοφόρων, η περιθωριοποίηση των τελευταίων, όμως, θα μπορούσε να είχε συμβεί εάν η κυβέρνηση καταδίκαζε το περιστατικό με τους άνδρες της ΔΙΑΣ ακαριαία, χωρίς μυθεύματα περί “καταδρομικής επιχείρησης” και δίχως εκ των υστέρων προσπάθειες να απαξιωθεί και να ενοχοποιηθεί το θύμα.

Η κυβέρνηση πρέπει να αντιληφθεί πως έχει σωρρευτεί άκρως επικίνδυνο “ιϊκό φορτίο” μίσους που εκπηγάζει από τα αρκετά περιστατικά αστυνομικής καταστολής και βίας και την επιμονή της να τα χαρακτηρίζει κάθε φορά “μεμονωμένα” και να τα παραπέμπει είτε σε εσωτερικές διαδικασίες (ΕΔΕ), είτε σε θεσμούς (επιτροπή Αλιβιζάτου, Συνήγορος του Πολίτη) που ενίοτε δρουν με δεμένα τα χέρια και ως άλλοθι.

Οι χειρισμοί του υπουργού Προστασίας του Πολίτη επιδεινώνουν την κατάσταση. Εάν από την πρώτη στιγμή η αστυνομική βαρβαρότητα είχε καταδικαστεί απερίφραστα, είχε διατυπωθεί μία συγγνώμη, είχε αναληφθεί η πολιτική ευθύνη και είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα οι “νταήδες”, η κατάσταση θα είχε εκτονωθεί αρκετά.

Η βία, λοιπόν, δεν απαντιέται με βία. Ακλόνητο. Όμως, η κυβέρνηση ως κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει πρωτίστως την βία που εκπορεύεται από τα δικά της όργανα. Σε εκείνους που δηλώνουν θρασύτατα πως έχουν, πλέον, “λυμένα τα χέρια”. Και μετά να επιβάλλει τους νόμους σε εκείνους που εκτός θεσμικού πλαισίου της Πολιτείας ασκούν βία.

Την Παρασκευή στη Βουλή, κυβέρνηση και κόμματα οφείλουν αφενός να καταδικάσουν κάθε (!) βία και στη συνέχεια να συγκλίνουν σε ένα θεσμικό πλαίσιο εκδημοκρατισμού της αστυνομίας. Η πρωτοβουλία ανήκει στον πρωθυπουργό. Εάν εγκαλέσει για μίσος και διχασμό την αντιπολίτευση ο σκοτεινός κύκλος θα συνεχιστεί. Η αντιπολίτευση από την πλευρά της οφείλει να πράξει τα δέοντα. Να παρουσιάσει προτάσεις και λύσεις, αναγνωρίζοντας και τα λάθη που έγιναν επί δικών τους διακυβερνήσεων.

Libre