Από τον Κουροπάτκιν μέχρι τον Μάο- Νέα κόμματα, μεγάλες φιλοδοξίες…

Πριν λίγο καιρό, ο Φάηλος (Κρανιδιώτης) της “Νέας Δεξιάς” ανακοίνωσε πως “τα βρήκε” με τον Τζήμερο της “Δημιουργίας Ξανά” και προετοιμάζουν την κοινή εκλογική τους κάθοδο. Χώρος επιχειρούμενης “διείσδυσης” η (πολύ) δεξιότερα της Ν.Δ περιοχή του πολιτικού φάσματος. Προς τέρψη των “καφενόβιων” της παραπολιτικής που κραυγάζουν “δεξιότερα Κουροπάτκιν”, σαν εκείνους στις αρχές του 20ου αιώνα που παρότρυναν τον Ρώσο στρατηγό πως να παρατάξει τα στρατεύματά του έναντι των Ιαπώνων (φωτό επάνω).

του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ

Κάποιες αναλύσεις αναφέρουν πως η συγκεκριμένη περιοχή έχει ενδιαφέρον μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματική οργάνωση, υπάρχει, ωστόσο, στα ίδια εκλογικά εδάφη και ο Κυριάκος Βελόπουλος με την “Ελληνική Λύση” που εμφανίζει ανθεκτικότητα. Παραπολιτικές στήλες και οι γνωστές εστίες φημών πέριξ του Κολωνακίου κάνουν λόγο και για νέο κόμμα που επωάζεται από τον βετεράνο δημοσιογράφο Γιώργο Τράγκα ( την ίδρυση του οποίου και ανακοίνωσε λίγες ώρες μετά την ανάρτηση του άρθρου-δείτε εδώ)με την συνδρομή του “χριστιανοδημοκράτη” και πρώην καραμανλικού “λοχαγού” Νίκου Νικολόπουλου. Οπότε θα προκληθεί συνωστισμός, με Φαήλο (+Τζήμερο), Βελόπουλο (που είναι και κοινοβουλευτικός), Τράγκα (+Νικολόπουλο), πιθανώς και κάποια απολειφάδια των νεοναζί που προσπαθούν να αναστηθούν.

Ένας σχετικός συνωστισμός ίσως δημιουργηθεί και στον χώρο του Κέντρου και της κεντροδεξιάς. Ήδη, ο πρώην βουλευτής του “Ποταμιού” Νίκος Νυφούδης -εκ Θεσσαλονίκης- ανακοίνωσε την ίδρυση της πολιτικής κίνησης “εΜείς” και προετοιμάζεται να δώσει εκλογικό παρών. Στο ευρύτερο Κέντρο τοποθετούνται διακριτικά αλλά με συνέπεια και μια σειρά από προβεβλημένα στελέχη της καραμανλικής Ν.Δ που εμφανίστηκαν, μάλιστα, πρόσφατα με κοινή δήλωση κατά του νομοσχεδίου Κεραμέως- Χρυσοχοϊδη. Πρόκειται για τους πρώην υπουργούς Άρη Σπηλιωτόπουλο και Χρήστο Ζώη μαζί με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο της κυβέρνησης Καραμανλή, Βαγγέλη Αντώναρο. Ένα πρώτο λογότυπο που χρησιμοποιήθηκε υπό την επωνυμία “Ακριβώς Κέντρο” φαίνεται πως δείχνει τις προθέσεις των συγκεκριμένων πολιτικών, οι οποίοι συνομιλούν πυρετωδώς το τελευταίο διάστημα και με άλλους πρώην υπουργούς της κυβερνώσας παράταξης που όμως βρίσκονται σε ιδεολογική σύγκρουση με την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Η φημολογία πως ενδιαφέρον για την ίδρυση νέου πολιτικού φορέα δείχνουν εσχάτως και πολιτικές προσωπικότητες που συνομιλούν με τον Ευάγγελο Βενιζέλο (Φλωρίδης κ.ά) μάλλον δεν είναι κάτι περισσότερο από επικοινωνιακός “θόρυβος”, ο πρώην αντιπρόεδρος, ωστόσο, της κυβέρνησης Σαμαρά δεν είναι ένας …ήσυχος άνθρωπος και ουδείς αποκλείει να εκδηλώσει πρωτοβουλίες.

Το ερώτημα είναι εάν έχουν λόγο ύπαρξης τέτοιες κινήσεις. Εκ πρώτης ανάγνωσης μάλλον ισχνές είναι οι προοπτικές τους, αν και δεν πρέπει να τις αντιμετωπίζει κανείς συλλήβδην. Πως δικαιολογείται, όμως, αυτό το έντονο ενδιαφέρον; Αναζητήστε την…απλή αναλογική.

Η επόμενη εκλογική αναμέτρηση, όποτε κι αν την αποφασίσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θα διεξαχθεί, ως γνωστόν, με αυτό το εκλογικό σύστημα και η μεθεπόμενη με το πλειοψηφικό σύστημα που ψήφισε η σημερινή κυβέρνηση για να ακυρώσει το προηγούμενο σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ. Η θέση της κυβέρνησης, την οποία, αίφνης, άρχισαν να μεταδίδουν εντονότερα και φίλα προσκείμενα μέσα ενημέρωσης, είναι πως η απλή αναλογική είναι ο ορισμός του πολιτικού χάους και της καταστροφής της χώρας.

Αυτό το “χάος”, όμως, έστω κι αν ισχύσει για μία μόνο εκλογική αναμέτρηση, φαίνεται πως ελκύει εκείνους που θέλουν να επιδιώξουν καταγραφή δυνάμεων και, πιθανώς, περίοπτη θέση στις συζητήσεις που θα ανακύψουν για συμμαχίες και μετεκλογικές συνεργασίες.

Ακόμα κι αν ορισμένες από τις προσωπικότητες που προαναφέραμε πως κινούνται πολιτικά θεωρούνται από την κυβερνητική πλευρά ως “γραφικές” και άνευ της παραμικρής δυνατότητας να διαδραματίσουν ρόλο στα πολιτικά πράγματα, η απλή αναλογική είναι από μόνη της μια “παράφρων μεταβλητή”. Ιδιαίτερα, δε, εάν η κυβέρνηση δεν διέλθει τελικά αλώβητη από την διαχείριση της πανδημίας και των εμβολιασμών και, ίσως ακόμα περισσότερο, από τον οικονομικό αρμαγεδδώνα που θα ενσκήψει μετά το καλοκαίρι.

Η χαλαρή ψήφος της απλής αναλογικής μπορεί να οδηγήσει δεξιούς ψηφοφόρους σε μικρά κόμματα της υπερδεξιάς. Αυτός είναι και ο λόγος που ο πρωθυπουργός, παρότι ομνύει στο Κέντρο, συγκρατεί εκείνες τις “περσόνες”, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος (και άλλοι), που μπορούν να συνομιλούν αδιαμεσολάβητα με τα υπερδεξιά ακροατήρια. “Φαήλος ή Μπογδάνος;”, θα είναι ίσως το δίλημμα του απογοητευμένου σκληρού δεξιού ψηφοφόρου που “μεγαλούργησε” στα συλλαλητήρια για την Μακεδονία και τώρα αντιδρά για την “τέλεια στροφή” της κυβέρνησης στο θέμα, και γοητεύεται από την αστυνομική καταστολή και τον περιορισμό των ατομικών ελευθεριών.

Σε αυτή, δε, την περιοχή του πολιτικού φάσματος ίσως διαδραματίσει αφανή ρόλο και ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. Η τελευταία του συνέντευξη στην “Καθημερινή”, άλλωστε, με σαφή το στίγμα διαφωνίας του σχετικά με την ελληνοτουρκική προσέγγιση ήταν μια τροχιοδεικτική βολή που δεν πέρασε απαρατήρητη.

Εν κατακλείδι, προοπτικά και εφόσον τα παραπάνω σχέδια πάρουν σάρκα και εκλογική μορφή, η Ν.Δ θα βρεθεί πλαγιοκοπούμενη από μικρές πολιτικές κινήσεις-όσες, τουλάχιστον, απ΄ αυτές βρουν την αναγκαία χρηματοδότηση και κατορθώσουν να σχηματίσουν ψηφοδέλτια.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι εκ των πραγμάτων αναγκασμένος να κινηθεί προς την μεγάλη εκλογική δεξαμενή που είναι ο χώρος του ευρύτερου Κέντρου. Εκεί υπάρχει, βεβαίως, και το ΚΙΝ.ΑΛ (μένει να δούμε εάν θα υπερισχύσει τελικά το αντιδεξιό σημερινό προφίλ της Φώφης Γεννηματά ή κάποια εκδοχή “θυγατρικής” της Ν.Δ που φιλοτεχνεί ο Ανδρέας Λοβέρδος), ενώ προς την ίδια terra incognita ήδη κινείται και ο Αλέξης Τσίπρας. Ο τελευταίος –παρά τον σαματά των “τάσεων”- δεν διατρέχει σοβαρό κίνδυνο διαρροών προς τα αριστερά του, άρα μάλλον μπορεί απερίσπαστα να απλώσει την επιρροή του. Μοναδικός -και ίσως σοβαρός- κίνδυνος μπορεί να προέλθει από την αυτόνομη εκλογική κάθοδο του “Πράττω” του Νίκου Κοτζιά (ο οποίος διατηρεί μεγάλη επιρροή στο εκλογικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ), ή κάποια σύμπραξή του με άλλα κόμματα ή κινήσεις της Αριστεράς.

Σε κάθε περίπτωση, η κινητικότητα άρχισε ήδη να επιταχύνεται και οι επόμενοι μήνες θα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση, όπως έλεγε και ο Μάο.