“Ντρίμπλα” Μέρκελ με το προσφυγικό για να αποφύγει ξανά τις κυρώσεις- Η παρέμβαση Δένδια και η τακτική του Μαξίμου

To μήνυμα του Νίκου Δένδια μέσω του Politico για την “αφελή” (επιεικώς, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά) στάση της Γερμανίας έναντι της Τουρκίας, αλλά και το καταιγιστικό ψήφισμα του Ε.Κ (με τεράστια πλειοψηφία) υπέρ των κυρώσεων, δημιουργούν, αναμφίβολα, προϋποθέσεις για μια σκληρή στάση της Ελλάδας και της Κύπρου στην προσεχή Σύνοδο Κορυφής.

Η αποχώρηση -στο παρά ένα- του Oruc Reis από την ελληνική υφαλοκρηπίδα -όπου είχε φτάσει μόλις 6 μίλια από το Καστελόριζο και τη Ρόδο- αποτελεί μια προσχηματική κίνηση αποκλιμάκωσης εκ μέρους του Ερντογάν, όπως έχει πράξει ξανά τις παραμονές προηγούμενων Συνόδων.

Το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν η Ελλάδα έχει δημιουργήσει συμμαχίες και προϋποθέσεις για την επιβολή κυρώσεων. Οι γνωρίζοντες δεν τρέφουν αυταπάτες και επισημαίνουν πως κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά δύσκολο.

Σε τηλεδιάσκεψη που είχε χθες με εκπροσώπους επιτροπών του Ευρωκοινοβουλίου η Αν. Μέρκελ, ως προεδρεύουσα της Ε.Ε., τόνισε στην εισαγωγική της δήλωση τα εξής: «Δυστυχώς η πρόοδος δεν είναι τόσο άξια αναφοράς όσο θα επιθυμούσα. Υπάρχει μια σειρά δυσκολιών που επανέρχονται συνεχώς, οπότε θα πρέπει να αναμένουμε πώς θα εξελιχθεί η συζήτηση τον Δεκέμβριο».

Στη συνέχεια η καγκελάριος της Γερμανίας αναφέρθηκε στις ερωτήσεις ευρωβουλευτών για τις θέσεις της Ελλάδας και της Κύπρου για την τουρκική προκλητικότητα: «Αυτά που συμβαίνουν στη Μεσόγειο, τόσο έναντι της Κύπρου και τώρα ως προς το ζήτημα της επανένωσης της νήσου, αλλά και ως προς το ζήτημα της αξιοποίησης των ορυκτών πόρων, είναι ζητήματα που έχουν έναν πολύ, ναι, επιθετικό χαρακτήρα ή έναν προκλητικό χαρακτήρα, θα έλεγα. Είναι ένα καλό σημάδι ότι το “Ορούτς Ρέις” επέστρεψε στο λιμάνι, αλλά στα ανοιχτά της Κύπρου έχουμε γεωτρητικές δραστηριότητες. Εχουμε πει ότι στο Συμβούλιο του Δεκεμβρίου θα ασχοληθούμε για ακόμα μία φορά με το ζήτημα και θα σκεφτούμε πώς θα αντιδράσουμε στην όλη κατάσταση».

«Από την άλλη η Τουρκία είναι η χώρα η οποία πιθανότατα έχει υποδεχθεί τους περισσότερους πρόσφυγες λόγω της σύγκρουσης στη Συρία, στην οποία συνέβαλαν ασφαλώς και χώρες της Δύσης. Πάνω από 3 εκατομμύρια Σύροι πρόσφυγες, αλλά και 1 εκατομμύριο άλλοι πρόσφυγες ζουν στην Τουρκία. Και αν κοιτάξουμε πόσο πολύ έχουμε στην Ε.Ε. δυσκολευτεί με το ζήτημα της μετανάστευσης, τότε οφείλεται στην Τουρκία μεγάλος σεβασμός. Γι’ αυτό και είμαι υπέρ του να εξακολουθήσουμε να στηρίζουμε ως προς αυτό την Τουρκία. Ολα αυτά θα είναι θέματα συζήτησης τον Δεκέμβριο».

Όλα δείχνουν πως το Βερολίνο, με πρόσχημα το προσφυγικό, θα προσπαθήσει για ακόμα μία φορά να αποφύγει τις κυρώσεις κατά της Τουρκίας και προσώρας η Γαλλία δεν δείχνει πλήρως αποφασισμένη να πιέσει μέχρι τέλους προς αυτή την κατεύθυνση. Για την Ελλάδα οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη από την επιβολή κυρώσεων θα ισοδυναμεί με διπλωματική ήττα.

Η “στροφή” Δένδια: Τι σημαίνει η επιθετική ρητορική κατά της Μέρκελ λίγο πριν τη Σύνοδο Κορυφής

Ακόμα και μια υποκριτική διαφυγή με εντολή της Μέρκελ στον Μπορέλ να επεξεργαστεί λίστα πιθανών κυρώσεων δεν θα εξομαλύνει την κατάσταση που εξελίσσεται σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων και με την Τουρκία να οικοδομεί “τετελεσμένα” από το περασμένο καλοκαίρι και την πρώτη έξοδο του Oruc Reis.

Ο Νίκος Δένδιας επιμένει για εμπάργκο όπλων στην Τουρκία, ήτοι για την μη παράδοση των υποβρυχίων που κατασκευάζει η γερμανική Thyssen Krup. Εάν δεν συμβεί κάτι τέτοιο η Γερμανία αναλαμβάνει την ευθύνη να διαταράξει τις ισορροπίες ισχύος στο Αιγαίο και την ανατ.Μεσόγειο σε βάρος της Ελλάδας. Θα προτιμήσει δηλαδή την ταραχοποιό Τουρκία από ένα κράτος-μέλος.

Την ώρα που ο υπουργός Εξωτερικών έχει στείλει σαφή μηνύματα και ο επικεφαλής των ευρωβουλευτών της Ν.Δ Βαγγέλης Μεϊμαράκης κατόρθωσε να δημιουργήσει ερείσματα υπέρ της Ελλάδος στο ΕΛΚ και να εκδοθεί το ψήφισμα του ΕΚ με την σύμπνοια των ευρωβουλευτών όλων των κομμάτων, θα ήταν παράδοξο ο πρωθυπουργός να μην προσέλθει με αυστηρές και αμετακίνητες θέσεις στη Σύνοδο Κορυφής.

Κάποιοι,μάλιστα, διαβλέπουν “αποστάσεις” μεταξύ του υπουργείου Εξωτερικών και του Μεγάρου Μαξίμου με πιθανές εσωτερικές πολιτικές παρενέργειες στο μέλλον.