Τι κρύβεται πίσω από την ξαφνική “αγάπη” Ερντογάν στην Ευρώπη

Γερμανοί αρθρογράφοι επιχειρούν να… εξηγήσουν την επίθεση φιλίας Ερντογάν στην Ευρώπη. Ο κόμπος για τον Τούρκο πρόεδρο έχει φθάσει στο χτένι υποστηρίζει, η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung, κυρίως λόγω των χείριστων επιδόσεων της οικονομίας, η οποία υπονομεύει και τη δική του κυριαρχία.

• «Η πολιτική στοχευμένων προκλήσεων στην αναζήτηση πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Μεσόγειο, η επιθετική, μιλιταριστική εξωτερική πολιτική από τη βόρεια Αφρική μέχρι τον νότιο Καύκασο και ο τρόπος μεταχείρισης της αντιπολίτευσης στη χώρα του που συχνά ξεπερνά κάθε όριο κράτους δικαίου, προφανώς όλα αυτά ωθούν τον Ερντογάν να αντιληφθεί ότι κάποια στιγμή έρχεται ο λογαριασμός για την πολιτική του τύπου “κανείς δεν μπορεί να τα βάλει μαζί μου”», σχολιάζει ο αρθρογράφος της εφημερίδας.

Ο Γερμανός αρθρογράφος διακρίνει ωστόσο στον Ερντογάν και κάποιον πραγματισμό, που τον έχει οδηγήσει μέχρι τώρα σε ξαφνικές αλλαγές στην πολιτική του. «Υπό αυτήν την έννοια η ρήση του ότι βλέπει την Τουρκία εντός της Ευρώπης θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από την μια πλευρά με τον απαιτούμενο σκεπτικισμό. Από την άλλη όμως μέσα από οπορτουνιστικές και αμφιλεγόμενες κινήσεις προκύπτουν συχνά δυνατότητες σε πολιτικό πεδίο. Και σε σχέση με την Τουρκία ο στρατηγικός στόχος θα πρέπει να παραμείνει η παραμονή της χώρας στην Ευρώπη» επισημαίνει η εφημερίδα.

Στο δημοσίευμα της Augsburger Allgemeine, με τίτλο «Τι κρύβεται πίσω από τη νέα αγάπη του Ερντογάν για την Ευρώπη;», ο αρθρογράφος παραθέτει αναλυτικά στοιχεία γύρω από τη συγκρουσιακή πολιτική της χώρας του, τις παράνομες, όπως αποκαλεί η ΕΕ, αξιώσεις της στα παράλια των ελληνικών νησιών, τις συνεχείς παρατάσεις των Navtex για ερευνητικό της πλοίο και διαπιστώνει:

• «Με τη νέα ομολογία του για την Ευρώπη ο Ερντογάν θέλει να αποτρέψει τις κυρώσεις που απειλεί να επιβάλλει η ΕΕ (…) Oι κυρώσεις της Ευρώπης ενδέχεται να δώσουν το οριστικό χτύπημα στην ήδη κλονισμένη τουρκική οικονομία».

Η εφημερίδα Die Welt επισημαίνει ότι ο Ερντογάν έχει «εξάρτηση από τον φόρο επί των ποτών». Σε εποχή κορωνοϊού και άδειων κρατικών ταμείων ο Τούρκος πρόεδρος χρειάζεται τα χρήματα από την φορολόγηση των αλκοολούχων, που απαγορεύονται στην μουσουλμανική Τουρκία, αναφέρει ο αρθρογράφος και συνεχίζει:

• «Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο του μεγαλύτερου αντιπολιτευόμενου κόμματος, του Ρεπουμπλικανικού, το σχέδιο του προϋπολογισμού προβλέπει για φέτος φορολογικά έσοδα ύψους 17 δισ. τουρκικών λιρών, αλλά αυτό που συμβαίνει είναι παράλογο. Το κράτος έχει μετατραπεί σε “αλκοολικό” που έχει εξάρτηση από τον φόρο επί των ποτών. Ο Ερντογάν προσπαθεί να κάνει την ανάγκη φιλοτιμία, αλλά η στρατηγική του μακροπρόθεσμα δεν αποδίδει. Ενώ οι φόροι επί των ποτών συνεχώς αυξάνονται, μειώνονται οι πωλήσεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι Τούρκοι πίνουν γενικά λιγότερο. Ευρισκόμενος σε δίλημμα απέναντι στην πολιτική για το αλκοόλ ο Τούρκος πρόεδρος υποτίμησε την δημιουργικότητα του λαού του, που του αρέσει να πίνει. Αντί να αγοράζει λοιπόν ποτά σε εξωφρενικές τιμές, όλο και περισσότεροι στην Τουρκία παράγουν τη δική τους ρακή».