Τσίπρας: Ο κάβουρας στα κάρβουνα…

“Εάν θέλετε συμπροεδρία και συνδιοίκηση, ας μου το πει κάποιος εδώ μέσα”, φέρεται ειπών ο Αλέξης Τσίπρας στην σύσκεψη του διευρυμένου “πρωϊνού καφέ” της Κουμουνδούρου. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως ακολούθησε σιωπή και αμηχανία. “Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε λάθη επικοινωνίας αλλά και πολιτικής, τα οποία θολώνουν το στίγμα μας, τις συλλογικές μας αποφάσεις”, συνέχισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Κι επειδή “δεν μπορούμε να επιτρέψουμε”, η κατακλείδα ήταν σαφής: “Οφείλουμε προς αυτή τη κατεύθυνση να πάρουμε συγκεκριμένες αποφάσεις και πολιτικά και οργανωτικά μέτρα. Να αποφασίσουμε συγκεκριμένους κανόνες και διαδικασίες, που θα τηρούνται από όλους. Και για όποιον τους παραβαίνει θα υπάρχουν κυρώσεις”.

του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ

Για τους έστω και ελάχιστα γνωρίζοντες σχετικά με την “κουλτούρα” του ΣΥΡΙΖΑ, η απειλητική λέξη “κυρώσεις” (διαγραφές, για να μην το κουράζουμε) συνιστά για τον Τσίπρα την διάβαση του Ρουβίκωνα.

Μέχρι τώρα ουδείς μπορούσε να διανοηθεί οιαδήποτε “κύρωση” για όποιον “σπάει” την ενιαία γραμμή προβάλλοντας τις θέσεις μιας τάσης ή συνιστώσας δίπλα στην επίσημη τοποθέτηση του κόμματος. Η χαλαρότητα και η συντροφικότητα δημιουργούσαν συχνά εντυπώσεις “καφενείου”, αλλά όλα αυτά αποτελούσαν, υποτίθεται, δημοκρατική λειτουργία και μια ιδιότυπη “αρμονία των αντιθέσεων”.

Περίπου την ίδια ώρα που ο Τσίπρας έλεγε τα παραπάνω, η αδελφή του προέδρου Ζανέτ Τσίπρα διεμήνυε (μέσω facebook) πως “όποιος έχει θέμα με την γραμμή, να παραιτηθεί…”, ενώ κατά πληροφορίες το τηλεφωνικό κέντρο του κομματικού ραδιοσταθμού “Στο Κόκκινο” αλλά και τα social media “βομβαρδιζόταν” από ακροατές και χρήστες που “στόλιζαν” τον Ευκλείδη Τσακαλώτο.

Οι διαρροές από την Κουμουνδούρου διευκρίνιζαν, βεβαίως, πως το τελεσίγραφο Τσίπρα δεν αφορούσε μόνο τον συμπαθέστατο, ικανότατο και φλεγματώδη Ευκλείδη αλλά “δείχνει” και άλλους δημοσίως φλυαρούντες, ενίοτε εκτός κεντρικής γραμμής, όπως προσφάτως η Θεοδώρα Τζάκρη και ο “αψύς” Παύλος Πολάκης. Ωστόσο όλοι γνωρίζουν πως η πρώτη εύκολα θα σιωπήσει και ο δεύτερος επίσης εύκολα θα συνταχθεί με την βούληση του προέδρου, στο όνομα του οποίου πίνει νερό και τσικουδιές.

Η παρέμβαση Τσίπρα μετά την μομφή και έμμεση αμφισβήτηση του από τον πρώην υπουργό Οικονομικών και κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του κόμματος είναι αναμφίβολα μια τομή στην διαδρομή του. Κάποιοι λένε πως με όσα είπε στον “πρωϊνό καφέ” έγινε ο …αρχηγός που δίσταζε να είναι. Και πως το κόμμα εξελίσσεται σε μια προεδρική συμπαγής δομή που πόρρω θα απέχει πλέον από την σχέση παιδικής χαράς και παιδονόμου του παρελθόντος. Επιτέλους, αναφώνησαν οι περισσότεροι.

Όταν η πολιτική αντιπαράθεση έχει από καιρό αναβαθμιστεί σε μια σύγκρουση προσωπικών/πολιτικών αφηγημάτων Μητσοτάκη-Τσίπρα, ο δεύτερος δεν μπορεί να εμφανίζεται μόνο ως “πρώτος μεταξύ ίσων”, όταν ο πρώτος οικοδομεί ανεμπόδιστα την πολιτική ηγεμονία του. Η εσωστρέφεια και οι δισταγμοί εισπράττονται αρνητικά από τους ψηφοφόρους και εκφράζονται αναλόγως στην κάλπη. Τα δε μίντια “κάνουν πάρτι”.

Καθένας, άλλωστε, είναι αυτό που του επιτρέπουν οι ψηφοφόροι. Και ως προς το εκλογικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ, το συντριπτικά μεγαλύτερο τμήμα του ψηφίζει Τσίπρα μονοκούκι. Ο Τσακαλώτος και όλοι οι άλλοι, ικανοί και χρήσιμοι, δεν ήταν, όμως, ποτέ κάτι περισσότεροι από τους ανθρώπους δίπλα στον πρόεδρο.

Το μήνυμα, λοιπόν, το έστειλε. Μένουν δύο πράγματα: πρώτον να δούμε εάν το έλαβαν πλήρως οι αποδέκτες, και, δεύτερον, εάν ο ίδιος ο Τσίπρας είναι έτοιμος να κάνει το επόμενο βήμα εάν και όταν χρειαστεί.

Διότι το όργανο δεοντολογίας που συστήνει, όσο κι αν θα διακατέχεται από την “κουλτούρα” της αριστεράς, δεν μπορεί να είναι διακοσμητικό ή μηχανισμός εξορκισμού της εσωστρέφειας. Τα πειθαρχικά είναι για να λειτουργούν και να υλοποιούν τις αποφάσεις των αρχηγών. Κυνικό αλλά σαφές.

Αφ’ ης στιγμής, όμως, ο Τσίπρας εκστόμισε την λέξη “κυρώσεις” είναι υποχρεωμένος να τις επιβάλλει την επόμενη φορά που ο τάδε ή ο δείνα αποφασίσει να πιάσει το πληκτρολόγιο του υπολογιστή και να αναρτήσει στο facebook την “δική του” άποψη για την γραμμή του κόμματος, τα υπαρξιακά του, την εξωτερική πολιτική, ή οτιδήποτε άλλο.

Έχει ζήσει τραυματικά μια διάσπαση το καλοκαίρι του ’15 και όχι μόνο την ξεπέρασε αλλά εξήλθε πολιτικά ενισχυμένος. Το έργο το γνωρίζει χωρίς, ωστόσο, αυτό να σημαίνει πως πρέπει να φτάσει ξανά στο ίδιο σημείο. Όμως αυτό θα κριθεί και από τους άλλους. Εφεξής οποιαδήποτε απόκλιση θα συνιστά ευθεία αμφισβήτηση του αρχηγού και έμμεση υπονόμευση της πορείας του κόμματος.

Ο ίδιος ο Τσίπρας θα βρεθεί αντιμέτωπος με την λαϊκή ρήση “εδώ σε θέλω κάβουρα, να περπατάς στα κάρβουνα”. Η απειλή κυρώσεων σε συνδυασμό με την ίδρυση, πλέον, οργάνου δεοντολογίας τον οδηγούν εκ των πραγμάτων σε συγκεκριμένες αποφάσεις εάν κάποιοι συνεχίσουν να επαναφέρουν την εσωστρέφεια. Αλλιώς θα αυτουπονομευθεί…

Τα δε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επειδή ξέρουν να διαβάζουν τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων, και ειδικά εκείνα που αφορούν τον χώρο τους, είναι βέβαιο πως αντιλαμβάνονται σε ποιες θέσεις είναι τα ονόματά τους στην σχετική λίστα.

Και επιπλέον, επειδή γνωρίζουν και την ιστορία των “αστικών” (όπως τα αποκαλούν) κομμάτων στην Ελλάδα είναι βέβαιο πως θυμούνται την ρήση του Αβέρωφ για το μαντρί και τον λύκο…

Υ.Γ Είναι σαφές πως μετά το τελεσίγραφο Τσίπρα, οι πολιτικές εξελίξεις βαραίνουν πάνω του. Και επειδή είναι πολύ έμπειρος πλέον είναι βέβαιο πως γνωρίζει ότι μετά τις επόμενες δύο εκλογικές αναμετρήσεις, ίσως βρεθεί αντιμέτωπος με εκείνους που ίσως σιωπήσουν για το επόμενο διάστημα. Αλλά, ένα βήμα κάθε φορά…