Από λάθος σε… λάθος: Οι μαθητές ανά τάξη, τα παγουρίνια και οι μάσκες-αλεξίπτωτο

Τι, αλήθεια, γίνεται με την εκπαίδευση στον τόπο μας και το αρμόδιο υπουργείο; Είναι ένα διαρκές ερώτημα στα χείλη γονέων και όχι μόνον, καθώς η ηγεσία του πέφτει από… αστοχία σε αστοχία, ή μάλλον για να είμαστε περισσότερο δίκαιοι, οι αστοχίες στη μαθητική κοινότητα είναι πολλές το τελευταίο διάστημα χωρίς να είναι κατ’ ανάγκην υπεύθυνο το υπουργείο Παιδείας.

• Η αρχή έγινε από το διαβόητο μέσο όρο μαθητών ανά τάξη, που εύκολα διαψεύδεται από την πραγματικότητα την οποία βιώνουν οι γονείς, και δη όσοι ζουν στην Αθήνα και τα άλλα μεγάλα αστικά κέντρα. Επιχείρημα φθηνό συνεπώς, που καταρριπτόταν από αυτούς στους οποίους απευθυνόταν το επόμενο κιόλας, λεπτό.
• Μετά, περάσαμε στα καλαίσθητα μεν, πλην όμως εξαιρετικά μικρά, μικρότερα από το μικρό μπουκαλάκι νερό, παγουρίνια, που τόσο διαφήμισε η κυβέρνηση.
• Και τώρα, οι μάσκες – αλεξίπτωτο, όπως προσφυώς τις χαρακτήρισε ο πάντα ευφάνταστος κόσμος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και όχι μόνον:

«Αίφνης οι μάσκες – αλεξίπτωτα που μοιράστηκαν σε ορισμένα σχολεία καλύπτουν μεν σχεδόν όλο το πρόσωπο, αποκαλύπτουν δε αμετροεπείς τους επαίνους που απένειμε η κυβέρνηση στον εαυτό της προ εορτής, περί πλήρους ετοιμότητας», σημειώνει δηκτικά ο Παντελής Μπουκάλας από το άρθρο του στην πρώτη σελίδα της «καθημερινής», που καταλήγει, «θα υπάρξει ειλικρινής συγγνώμη έστω γι’ αυτό;».

Εν προκειμένω, βεβαίως, οι ευθύνες χάνονται κάπου μεταξύ ΚΕΔΕ και υπηρεσιακών παραγόντων του υπουργείου Υγείας. Σε κάθε περίπτωση πάντως, κάποιοι δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους, με αποτέλεσμα κάποια παιδιά να μην έχουν την προστασία που το κράτος όφειλε να παράσχει.

Αλλά και τον πρωθυπουργό εξέθεσαν όταν έλεγε το μεσημέρι της Κυριακής στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου στη Θεσσαλονίκη, «τα σχολεία θα ανοίξουν αύριο και όλα θα είναι έτοιμα (…) αν τώρα υπάρξουν κάποιες ελάχιστες, μεμονωμένες αστοχίες, νομίζω ότι αυτές μπορούν πάντα να συγχωρεθούν, αλλά θα είμαστε έτοιμοι με τις μάσκες στα σχολεία».

Παράλληλα δε, με τη βασική πτυχή της προστασίας της δημόσιας υγείας, της προστασίας της υγείας των μαθητών, των γονιών τους κ.λ.π. αλλά και των εκπαιδευτικών, υπάρχει και μία ακόμη, που έρχεται να αναδείξει με το σημερινό πρωτοσέλιδό της η «Δημοκρατία»:

Μέγα σκάνδαλο με τις μάσκες», είναι ο πρωτοσέλιδος τίτλος της, με το επιχείρημα της «απίστευτης διασπάθισης 6 εκατομμυρίων ευρώ». Ενώ η «Αυγή» από την πλευρά της αναδεικνύει μιαν άλλη παράμετρο: «Έραψαν μάσκες ακόμη και εταιρείες που ειδικεύονται σε κατασκευές αλουμινίου, σε αποκριάτικα εποχικά είδη, αλλά και εταιρείες διαφημιστικών προϊόντων!».

Ως εκ τούτου, οι λάθος διαστάσεις δόθηκαν σε άσχετους ανθρώπους για την υλοποίηση του… project.

Γυρνώντας όμως πίσω το χρόνο, η μάσκα έγινε το …must της φετινής σχολικής προστασίας, γιατί απουσίαζε η άλλη, εξίσου βασική παράμετρος: οι αποστάσεις. Παράμετρο που έθετε μετ’ επιτάσεως η καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, Αθηνά Λινού για παράδειγμα. Αποστάσεις που «χτίζονται» με τα αισθητά λιγότερα παιδιά ανά τάξη, άρα με περισσότερες αίθουσες, ίσως και με απογευματινό ωράριο.

Το παραδέχθηκε ο Κ. Μητσοτάκης στη συνέντευξη Τύπου: «Ο λόγος για τον οποίο επιλέξαμε τις μάσκες είναι πολύ απλός. Ήταν πρακτικά αδύνατον, θα το ξαναπώ, πρακτικά αδύνατον, να δημιουργήσουμε εντός λίγων μηνών τόσες πρόσθετες σχολικές τάξεις, ώστε να μπορούμε πρακτικά να μοιράσουμε τα παιδιά σε μικρότερα τμήματα. Όπως κρίθηκε τελικά και ότι δεν θα ήταν σωστό να επεκτείνουμε τη σχολική μέρα, διότι αυτό θα δημιουργούσε πολύ μεγάλα κοινωνικά προβλήματα σε γονείς, ειδικά στα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα. Επιλέχθηκε, λοιπόν, αυτή η λύση».

Κι όμως, υπήρχε ο χρόνος από την ημέρα που έκλεισαν τα σχολεία την περασμένη άνοιξη λόγω κορονοϊού, το υπουργείο Παιδείας σε συνεργασία με άλλα υπουργεία να αναζητήσουν είτε βοηθητικούς χώρους μέσα στη σχολική μονάδα (αίθουσα τελετών, αίθουσα ολοήμερης διδασκαλίας, εργαστήρια, αίθουσα διδασκόντων) είτε δημόσια κτίρια που δεν χρησιμοποιούνται, σε μικρή όμως απόσταση από το σχολείο. Τα έλεγε η κυρία Λινού στη συνέντευξη που έδωσε στο libre.gr., αυτό σημαίνει, άλλωστε, προγραμματισμός και μάλιστα απέναντι σε έκτακτες συνθήκες, που έχουν την πρωτοτυπία ότι ξέρουμε πως θα έρθουν σχεδόν ένα εξάμηνο πριν.

Εκτός, πάντως, από το κτιριακό ζήτημα, οι εκπαιδευτικοί φορείς υπογραμμίζουν την έλλειψη 20.000 εκπαιδευτικών με το «καλημέρα» της σχολικής χρονιάς, αλλά και τα κενά σε προσωπικό καθαριότητας, προσωπικό που φέτος είναι αναγκαίο παρά ποτέ.

Η πολιτική επιλογή, ωστόσο, της κυβέρνησης είναι σαφής ωστόσο –και φάνηκε και στη συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού: προσλήψεις δικαιολογούνται μόνο όπου υπάρχει κρίση (άμυνα, υγεία) και πουθενά αλλού.

Πιθανώς αν δεν είχαμε και τον κοροναϊό, να μην γίνονταν ούτε στο υποστελεχωμένο ΕΣΥ δηλαδή…

Νίκος Παπαδημητρίου