Η βαρβαρότητα έγινε ευρωπαϊκή κανονικότητα

Την βαρβαρότητα που συμβαίνει στην Μόρια την αντιμετωπίζει κανείς με δυο τρόπους. Ή με θεωρίες συνωμοσίας που θέλουν κάποιες ΜΚΟ ή τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες να ξεκινούν την φωτιά, ή με τύψεις για όσα δεν πράξαμε ως πολιτισμένη δημοκρατία και θυμό για την ευρωπαϊκή υποκρισία. Όσοι επιλέγουν τον πρώτο κακό δρόμο και μένουν σ’ αυτό συσπειρώνονται γύρω από τις ακροδεξιές κραυγές που επαναφέρουν προτάσεις για ξερονήσια-στρατόπεδα και στο φασίζων κίνημα του #Απελαση_Τώρα. Οι άλλοι που μπορούν ακόμα να νοιώθουν τύψεις πρέπει να σηκώσουν το βλέμα προς τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο και να ενωθούν με τις δεκάδες χιλιάδες γερμανών πολιτών που γέμισαν τις πλατείες σε 60 πόλεις φωνάζοντας “Shame on you EU”.

του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ

Η καταστροφή στη Μόρια δεν θα μπορούσε, δυστυχώς, να μείνει εκτός της τρέχουσας κομματικής αντιπαράθεσης. Οι μεν (κυβερνώντες) διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και δεν διατυπώνουν ίχνος αυτοκριτικής.

Για τις δομές σε ολόκληρη τη χώρα που επρόκειτο να δημιουργήσουν για να αποσυμφορήσουν τα νησιά και οι οποίες ουδέποτε έγιναν επειδή η κυβέρνηση “σκόνταψε” στις τοπικές αντιδράσεις εκείνων που η ίδια είχε εκθρέψει τα προηγούμενα χρόνια με το προσφυγικό και τις Πρέσπες. Για τις θεωρίες περί πλωτού φράγματος που κατέληξε …μέθοδος αντιρύπανσης. Για τις ρατσιστικές ιαχές, από τον Φεβρουάριο, για τους μετανάστες που “φέρνουν τον κοροναϊό” (δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου) στην …covid free και άτρωτη κοινωνία μας, και που δεν έλεγαν κουβέντα εδώ και μήνες όταν ο ιός θέριζε παντού εκτός από τις απροστάτευτες υγειονομικά κλειστές δομές. Τώρα έφθασε κι εκεί.

Οι δε (της αξιωματικής αντιπολίτευσης) οχυρώνονται πίσω από το πραγματικό γεγονός ότι παρέδωσαν την “κολασμένη” Μόρια με 5.700 φιλοξενούμενους για να φθάσει σε μερικούς μήνες τις 25.000 και αποφεύγουν την ουσία του προβλήματος, το οποίο κι αυτοί δεν κατόρθωσαν να διαχειριστούν.

Επί ΣΥΡΙΖΑ οι πρόσφυγες …λοιάζονταν στις πλατείες, επί Ν.Δ γεμίζει η πλατεία Βικτωρίας με εκείνους που μετακινήθηκαν από τα νησιά. Περίσκεψη και σύνεση, λοιπόν, όχι κραυγές.

Είναι αλήθεια πως ο Ταγίπ Ερντογάν “εργαλειοποιεί” εδώ και χρόνια το μεταναστευτικό και οι Ευρωπαίοι υποχωρούν απέναντι στις κλειστοφοβικές κοινωνίες τους τις οποίες έχουν, όμως, οι ίδιοι”εκπαιδεύσει”. Η βαρβαρότητα έγινε κανονικότητα και η Ελλάδα εγκαταλλείφθηκε μόνη της. Ο Πάπας Φραγκίσκος, η Αντζελίνα Τζολί και πολλοί άλλοι που έφιγγαν τα χέρια των γιαγιάδων στη Λέσβο δεν κατόρθωσαν να πείσουν την γραφειοκρατία των Βρυξελλών και να πείσουν τους υπερδεξιούς που κυριαρχούν στα ασφαλή και περίκλειστα πολιτικά γραφεία των ευρωπαϊκών πρωτευουσών.

Κι εμείς επαναπαυτήκαμε στην “νικηφόρα” εκστρατεία του Έβρου απέναντι στον μεταναστευτικό εκβιασμό του Ερντογάν και αποφύγαμε να βάλουμε το θέμα έντονα και επιτακτικά -αν όχι και απειλητικά- στις Συνόδους Κορυφής.

Η “κόλαση” της Μόριας είναι συνυφασμένη με τα ελληνοτουρκικά επειδή η Άγκυρα χρησιμοποιεί την απειλή κατά της Γερμανίας και ολόκληρης της Ευρώπης. Δεν έχει άδικο σε όλα καθώς η Τουρκία υφίσταται κι αυτή το βάρος των μεγάλων μεταναστευτικών ρευμάτων. Όσο, όμως, το Βερολίνο δεν επιλύει μερικά από τα τουρκικά αιτήματα σχετικά με την αναβάθμιση της τελωνειακής σύνδεσης και των θεωρήσεων (βίζες) των Τούρκων πολιτών, τόσο ο Ερντογάν θα εκβιάζει με τα μεταναστευτικά ρεύματα. Και όσο η Ελλάδα θα υφίσταται τις συνέπειες τόσο περισσότερο οι Ευρωπαίοι θα επιδεικνύουν μόνο συμπάθεια.

Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάϊκο Μάας κάλεσε τους Ευρωπαίους να υποδεχθούν πρόσφυγες από την Μόρια. Έπρεπε να γίνει η καταστροφή για να συμβεί αυτό. Αντί να απευθύνεται, όμως, μόνο στους εταίρους πρέπει να πείσει τον κυβερνητικό του εταίρο των χριστιανοκοινωνιστών Χορστ Ζεεχόφερ που αρνείται εδώ και χρόνια και να υποτάξει τις ακροδεξιές κραυγές του AfD.

Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να αντιδράσει άμεσα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης οφείλουν να προσφέρουν συναίνεση σε αυτό.

Πρώτον, να απαιτήσει εδώ και τώρα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (24,25/9), την κατανομή των προσφύγων σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Αλλιώς, να μην συναινέσει η Ελλάδα (όπως θα πράξει και η Κύπρος για τους δικούς της λόγους που αφορούν την τουρκική προκλητικότητα) στις κυρώσεις κατά του Λουκασένκο. Η αρχή πρέπει να γίνει με τα 400 ασυνόδευτα προσφυγόπουλα που “ανακαλύψαμε” στη Μόρια.

Δεύτερον, πρωθυπουργός και πολιτικοί αρχηγοί πρέπει να εξηγήσουν καθαρά στους πολίτες πως είναι αναγκαία η δημιουργία ανοικτών αλλά υγειονομικά προστατευμένων και ασφαλών δομών σε όλη την Ελλάδα. Τα νησιά δεν μπορούν να σηκώνουν αυτό το βάρος, ακόμα και εάν τους τελευταίους μήνες ο αριθμός των φιλοξενούμενων στη Μόρια μειώθηκε.

Αλλιώς η βαρβαρότητα θα διαιωνίζεται και η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη θα παραμένει μια μεγάλη υποκρισία. Και ο ρατσισμός θα βρίσκει χώρο να απλωθεί περισσότερο…