Όταν ένας στενός συνεργάτης του Καραμανλή διαφωνεί με τις “έξι λέξεις” του πρωθυπουργού- Μια συνέντευξη Βαληνάκη με μηνύματα…

Να αυξήσουμε άμεσα τις διπλωματικές και εξοπλιστικές προετοιμασίες μας και να διαλέξουμε μια ευνοϊκότερη διαδικασία από έναν θολό διάλογο με έναν αδίστακτα επιθετικό γείτονα όπως η Τουρκία, προτείνει μεταξύ άλλων ο καθηγητής διεθνών σχέσεων Γιάννης Βαληνάκης σε συνέντευξή του στο cnn.gr. Μια συνέντευξη με ενδιαφέρον καθώς ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών παραμένει στενός φίλος, συνεργάτης και σύμβουλος του Κώστα Καραμανλή και κάποιοι μπορούν να υποθέσουν πως η παρέμβασή του με στοιχεία κριτικής για τους κυβερνητικούς χειρισμούς απηχεί και τις απόψεις του πρώην πρωθυπουργού.

Ο κ. Βαληνάκης καταθέτει τις απόψεις του στο CNN Greece για το πλαίσιο ενός διαλόγου με την Τουρκία, καθώς και για τους τρόπους αποτελεσματικής αντιμετώπισης της επιθετικότητάς της, βάσει τόσο της πολιτικής του εμπειρίας ως υφυπουργός Εξωτερικών επί των κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή, όσο και των γνώσεων του ως ακαδημαϊκός δάσκαλος.

«Το θέμα είναι με ποιους όρους θα γίνει η αποκλιμάκωση» διερωτάται για να προσθέσει πως «το να πας σε ένα διάλογο, ενώ η τουρκική αρμάδα συνεχίζει να αλωνίζει προκλητικά και πρακτικά ανεμπόδιστη στην Ανατολική Μεσόγειο, ούτε ίση απόσταση είναι, ούτε συμφέρει την Ελλάδα».

«Φοβάμαι ότι ως προτεινόμενη φόρμουλα απεμπλοκής μέσω ενός θολού διαλόγου, οι λεγόμενες “έξι λέξεις” δεν φαίνεται επαρκώς διεκδικητική» σχολιάζει, αναφερόμενος στην γνωστή δήλωση του πρωθυπουργού «τελειώνουν οι προκλήσεις, αρχίζουν οι συζητήσεις».

Προτείνει να ζητήσουμε πολύ περισσότερα για το προκαταρκτικό πλαίσιο αποκλιμάκωσης, να αυξήσουμε άμεσα τις διπλωματικές και εξοπλιστικές προετοιμασίες μας και να διαλέξουμε μιά ευνοικότερη διαδικασία από έναν θολό διάλογο με έναν αδίστακτα επιθετικό γείτονα.

Ο κ. Βαληνάκης εμφανίζεται επικριτικός και ως προς τις διαμεσολαβητικές προσπάθειας που γίνονται και ειδικά εκείνη που βρίσκεται σε εξέλιξη από την πλευρά του Βερολίνου: «Για να είναι αξιόπιστος ο μεσολαβητής πρέπει να είναι ουδέτερος. Εξ ορισμού η Γερμανία δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ουδέτερη. Ως προεδρεύουσα της ΕΕ οφείλει να εκπροσωπεί έναντι της Άγκυρας τις θέσεις, την αλληλεγγύη και τα συμφέροντα της Ευρώπης αλλά και των απειλούμενων κρατών-μελών της. Δεν βλέπω όμως να κάνει αυτό. Δυστυχώς μεσολαβεί στη βάση των ίσων αποστάσεων και άρα παραβαίνει την ευρωπαϊκή αποστολή της».

«Δείχνει» επίσης τον κίνδυνο να βρεθεί η Ελλάδα σε δυσμενέστερη θέση ως αποτέλεσμα αυτών των διαμεσολαβητικών προσπαθειών, έτσι όπως αυτές εξελίχθηκαν μέχρι σήμερα. Όπως παρατηρεί: «Η Ελλάδα κατά την εκτίμηση Μπορέλ και Κραμπ-Κάρενμπαουερ είναι “ήπια” και η Τουρκία “πολύ δύσκολη”. Συμπέρασμα για τον μεσολαβητή: Πρέπει να δώσω κι άλλα στο δύσκολο μέρος πιέζοντας το ήπιο μέρος».

Ο καθηγ. Γ. Βαληνάκης επαναλαμβάνει την πρότασή του για επίσημη ανακοίνωση από την Αθήνα, με Προεδρικό Διάταγμα, των συντεταγμένων της ελληνικής ΑΟΖ στο Ιόνιο, την Κεντρική και Ανατολική Μεσόγειο, με παράλληλο «πάγωμα» της εφαρμογής του για έναν χρόνο ώστε: α) Να απευθύνει πρόσκληση για κατά περίπτωση έναρξη, συνέχιση ή ολοκλήρωση των διμερών διαπραγματεύσεων οριοθέτησης με όλους τους γείτονές μας εντός του έτους και σε περίπτωση που δεν καταστεί αυτό δυνατό, β) Να προσφύγει παράλληλα με καθένα από τα γειτονικά κράτη στη Χάγη.

Ο κ. Βαληνάκης διαβλέπει πρόθεση του κ. Ερντογάν, μέσα στο νεοοθωμανικό του παραλήρημα, να προκαλέσει «θερμό επεισόδιο», έπειτα από τουρκική προβοκάτσια για να φανεί διεθνώς η Ελλάδα ως επιτιθέμενη και η Τουρκία δήθεν αμυνόμενη, που έτσι θα «αναγκαστεί» να κλιμακώσει σε στρατιωτική αναμέτρηση, συμπεριλαμβανομένης και της απόβασης σε ελληνικά νησιά.

Ερωτηθείς σχετικά δηλώνει ότι δεν είναι βέβαιος ότι σε μία τέτοια περίπτωση θα υπάρξουν άμεσα αποτελεσματικές διεθνείς επεμβάσεις, ώστε να περιοριστεί η κρίση μέχρι το επίπεδο του απλού και διαχειρίσιμου επεισοδίου και να μην κλιμακωθεί σε ανοιχτή στρατιωτική σύγκρουση. «Χρήσιμες είναι οι κοινές ασκήσεις με συμμαχικές χώρες, αλλά το καίριο είναι πως θα μας συνδράμουν στρατιωτικά σε περίπτωση σύγκρουσης. Και σε αυτό δεν βλέπω πολλή προθυμία».

«Ο σχεδιασμός πρέπει να γίνεται με βάση το χειρότερο δυνατό σενάριο» τονίζει.

Ολόκληρη η συνέντευξη στο cnn.gr