Εμβατήρια και διακύβευμα

Καταρχάς δεν είναι ώρα για πολεμικά εμβατήρια. Όσοι αφελώς ή σκοπίμως ορέγονται εκστρατείες τύπου “βυθίσατε το Oruc Reis” ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Ελληνικά πολεμικά πλοία δεν μπορούν να προβούν σε επιθετικές ενέργειες εναντίον του τουρκικού πολιτικού σκάφους όσο αυτό δεν προβαίνει σε έρευνες που θα αγγίξουν την ελληνική υφαλοκρηπίδα (βυθός) σε μια θαλάσσια περιοχή μη οριοθετημένη. Με όρους διεθνούς δικαίου το άπλωμα των καλωδίων δεν συνιστά κάτι τέτοιο.

του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ

Σε αυτό βασίζονται οι Τούρκοι που κάνουν επίδειξη ισχύος και προβολή σημαίας στο ανατολικό τμήμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και παρουσιάζουν προκλητικά χάρτες ευθείας αμφισβήτησης της επήρειας του Καστελόριζου.

Αυτό επικαλείται η ελληνική πλευρά, η οποία για να αποφύγει (σωστά) την πρώτη κίνηση μιας στρατιωτικοποίησης της κρίσης που θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου, επισημαίνει πως ο…θόρυβος των πολεμικών σκαφών στην περιοχή δεν επιτρέπει στο Oruc Reis να προχωρήσει σε έρευνες βυθού. Αυτό αξιοποιούν και οι σύμμαχοι (ΝΑΤΟ,Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, ΕΕ) όταν κάνουν λόγο για αμφισβητούμενες δικαιοδοσίες και διεκδικούμενες θαλάσσιες περιοχές. Και έτσι άπαντες παραμένουν σε μια στασιμότητα με την οποία η Τουρκία επιχειρεί να δημιουργήσει τετελεσμένα και η Ελλάδα να αποφύγει τα χειρότερα.

Ο τουρκικός σχεδιασμός είναι σαφής και ευδιάκριτος: η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας σε μια μεγάλη θαλάσσια ζώνη που εμποδίζει την επαφή της τουρκικής ΑΟΖ με τις περιοχές που ορίζονται από το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, και η δημιουργία διπλωματικών ερεισμάτων ώστε να καταστεί αναπόφευκτο το θέμα της συνεκμετάλλευσης όταν φθάσει η ώρα των απευθείας διαπραγματεύσεων για τις οποίες πιέζουν τόσο η Γερμανία όσο και οι ΗΠΑ.

Προς την αντίθετη κατεύθυνση υποτίθεται πως κινείται η Ελλάδα με την συμφωνία με την Αίγυπτο και το παιχνίδι με τον χρόνο για την κατοχύρωσή της στον ΟΗΕ, ακόμα και εξαιρώντας περιοχές που θα καθιστούσαν ανέφικτη την συμφωνία με το Κάϊρο υπό την ανάγκη (;) ενός γεωπολιτικού και διπλωματικού επιχειρήματος το επόμενο διάστημα. Αυτό το παιχνίδι με τον χρόνο έχει, αναμφίβολα, στοιχεία παθητικότητας έναντι της τουρκικής προκλητικότητας και γι αυτό δεν ακολουθήθηκε μέχρις ώρας το παράδειγμα του 2018, όταν η φρεγάτα “Νικηφόρος Φωκάς” κινήθηκε προς το τουρκικό ερευνητικό κατά τρόπο που να μπλεχτούν τα απλωμένα καλώδια και να το αναγκάσει να αποχωρήσει. Η κυβέρνηση πιστεύει πως ούτε η Τουρκία επιθυμεί ένα θερμό επεισόδιο στην περιοχή, γι αυτό ο Ερντογάν κινείται στην κόψη του ξυραφιού μιας νομιμοφανούς τακτικής- τουλάχιστον στα μάτια της διεθνούς κοινότητας που επιδεικνύει ανεκτικότητα προς την Άγκυρα. Διότι βασικός στόχος της Άγκυρας είναι η κατοχύρωση διεκδικήσεων ενόψει ενός διαλόγου που γρηγορότερα ή αργότερα θα ξεκινήσει.

Kαι πως με την παρέμβαση της Άγκελα Μέρκελ και των Αμερικανών η κατάσταση θα εξομαλυνθεί και το κρισιμότερο διακύβευμα θα παραπεμφθεί στις λεγόμενες διερευνητικές επαφές που εκ των πραγμάτων πια θα είναι δύσκολο να έχουν ως μοναδικό θέμα συζητήσεων την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και των υπερκείμενων θαλασσίων ζωνών. Επ΄ αυτού είναι μάλλον βέβαιο πως θα δεχθούμε πιέσεις εταίρων και συμμάχων.

Όλα τα παραπάνω το Μέγαρο Μαξίμου τα αντιμετωπίζει με…υπομονή και σιγουριά στην μιντιακή-επικοινωνιακή του υπεροπλία, έτσι ώστε να μένουν στο απυρόβλητο τυχόν αστοχίες, ακόμα και αυτές της απουσίας στρατηγικής βάθους που ίσως φανούν και ακόμα χειρότερα ίσως στοιχίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Γι αυτό και καθυστέρησε, για ακόμα μια φορά, να ενημερώσει τους πολιτικούς αρχηγούς και να διεκδικήσει την συγκρότηση αρραγούς μετώπου, όπως επίμονα ζητεί η αντιπολίτευση.

Η υπόθεση του Oruc Reis δεν θα κριθεί τελικά στην θαλάσσια περιοχή 100 ναυτικά μίλια νοτίως του Καστελορίζου αλλά στις όποιες συναντήσεις στο Βερολίνο ή ίσως ακόμα και στη Χάγη. Όμως, οι επόμενες ώρες και ημέρες ίσως παραγάγουν τετελεσμένα που θα διαμορφώσουν όσα συμβούν προσεχώς. Κι αυτό, είτε το θέλουν, είτε όχι, όσοι αισθάνονται πολιτικά άτρωτοι θα το βρουν μπροστά τους. Μοναδικές “ασπίδες” είναι η εθνική στρατηγική, η αποτρεπτική ισχύς, οι διεθνείς συμμαχίες και ένας λαός ενημερωμένος…