Editorial: Συνομιλείς μόνος και στο παρασκήνιο με “ασεβείς” και “πειρατές”;

“Ασεβής”, όπως τον απόκαλεσε ο πρωθυπουργός, ή “πειρατής”, όπως τον χαρακτήρισε ο Αντώνης Σαμαράς, ένα είναι βέβαιο: Υπό τις παρούσες γεωπολιτικές συνθήκες, ο Ταγίπ Ερντογάν δεν μπορεί να είναι ένας αξιόπιστος συνομιλητής.

Τι είδους διάλογο και με ποιο περιεχόμενο μπορεί να κάνει οιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση με τον Τούρκο πρόεδρο που μόλις προσέβαλλε την παγκόσμια κοινότητα και το αίσθημα των Ελλήνων μετατρέποντας την Αγία Σοφία σε ισλαμικό τέμενος; Πως να συνομιλήσεις με μια χώρα που τις επόμενες εβδομάδες απειλεί να ξεκινήσει γεωτρήσεις νοτιοδυτικά της Κύπρου, ενεργοποιώντας το τουρκολιβυκό σύμφωνο που θεωρείται παράνομο από την διεθνή κοινότητα; Που μόλις προ ημερών άνοιξε και θέμα σχετικά με την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης. Και όταν μεθοδικά οικοδομεί μια ατζέντα παρανοϊκών διεκδικήσεων, από την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης, μέχρι την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών, την “γκριζοποίηση” του Αιγαίου και την επήρεια του Καστελόριζου.

Είναι προφανές πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δέχεται ισχυρές πιέσεις από την Άνγκελα Μέρκελ να συρθεί σε απευθείας διερευνητικές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία. Το ταξίδι Μπορέλ στην Άγκυρα ήταν ιδιαιτέρως αποκαλυπτικό αυτών των προθέσεων που άρχισαν να ξετυλίγονται και θα ενταθούν κατά την διάρκεια του εξαμήνου της γερμανικής προεδρίας.

Διέπραξε μείζον στρατηγικό και διαπραγματευτικό σφάλμα παρασυρόμενος σε μια μυστική συνάντηση (Σουρανή-Καλίν) στο Βερολίνο, την ώρα που κινητοποιούσε -υποτίθεται- την διεθνή κοινότητα εναντίον του Ερντογάν για την Αγία Σοφία. Διαπραγματεύεσαι για το χρώμα βαφής των τοίχων με κάποιον που έχει εισβάλλει στο σπίτι σου και εγκαταστάθηκε στο σαλόνι;

Δημιουργούνται υπόνοιες πως ο πρωθυπουργός έχει αποδεχθεί να συνομιλήσει με τον Ταγίπ Ερντογάν κάτω από αυτές τις συνθήκες γεωπολιτικής ομηρίας, υπό την πίεση της Γερμανίδας καγκελαρίου. Και μόνο η μυστική συνάντηση του Βερολίνου θα κλόνιζε οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση κατά το παρελθόν. Εν προκειμένω “δεν ανοίγει ρουθούνι”, τα δε κόμματα της αντιπολίτευσης περιορίζονται σε ανακοινώσεις, το δε Μέγαρο Μαξίμου αναμασά τις θριαμβευτικές δημοσκοπήσεις.

Ενώ έχουν περάσει τρεις ημέρες, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να ενημερώσει την αντιπολίτευση για την τριμερή του Βερολίνου και την ατζέντα της προωθούμενης γερμανικής διαμεσολάβησης. Η δε Πρόεδρος της Δημοκρατίας περί άλλα τυρβάζει. Η κοινωνία, τέλος, υποπληροφορημένη και θύμα του επικοινωνιακού αποπροσανατολισμού (με Novartis και Καλογρίτσες), εμφανίζεται αμήχανη, αν όχι παραιτημένη.

Ουδέποτε τα ελληνοτουρκικά βρέθηκαν σε τέτοια γεωπολιτική αιχμή, σε μια καμπή κρίσιμη από την οποία θα κριθεί η εθνική μας θέση τα χρόνια που έρχονται. Δεν θα ήταν στοιχειώδης οφειλή του πρωθυπουργού προς την Δημοκρατία και τον κοινοβουλευτισμό μια σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών; Ή θα προτιμήσει να συνεχίσει να συνομιλεί στο παρασκήνιο με τους ασεβείς και τους πειρατές;

Σεραφείμ Κοτρώτσος