“Κραυγή αγωνίας” από ΑμεΑ για τον Μεγάλο Περίπατο: Δεν έχουμε πρόσβαση- Παράπονα πολιτών για την αδιαφορία του Δήμου

Πολλά μηνύματα και τηλεφωνήματα δέχονται καθημερινά, πλέον, οι υπηρεσίες του Δήμου Αθηναίων και της Δημοτικής Αστυνομίας σχετικά με την αδυναμία προσβασιμότητας Ατόμων Με Αναπηρία (ΑΜΕΑ) εξαιτίας των έργων του Μεγάλου Περιπάτου και των ειδικών κυκλοφοριακών και χωροταξικών ρυθμίσεων που έχουν γίνει.

Η ταλαιπωρία πολλών ΑμεΑ αλλά και άλλων εργαζόμενων στο κέντρο της Αθήνας οξύνεται και σε πολλές περιπτώσεις, όπως προκύπτει από καταγγελίες που είναι σε γνώση του Libre.gr, οι γυναίκες και άντρες της Δημοτικής Αστυνομίας σηκώνουν τα χέρια ψηλά, μη μπορώντας να βοηθήσουν, ενώ παρατηρήθηκαν και κρούσματα αγενούς συμπεριφοράς έναντι πολιτών που διαμαρτύρονται.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα ΑμεΑ που εργάζονται σε μεγάλες εταιρείες, τράπεζες, καταστήματα αλλά και δημόσιες υπηρεσίες που βρίσκονται επί της οδού Πανεπιστημίου ή σε κάθετους δρόμους και τα οποία κατά το παρελθόν είτε εξυπηρετούνταν κυρίως από ταξί και σπανιότερα από ΜΜΜ, είτε από Ι.Χ αυτοκίνητα συγγενών τους που τους άφηναν μπροστά από την εργασία τους.

Τώρα, με τις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, κάτι τέτοιο είναι αδύνατον, καθώς κανένα όχημα δεν μπορεί να πλησιάσει το πεζοδρόμιο, ενώ έχει καταργηθεί και η “πιάτσα” ταξί που βρισκόταν στην συμβολή των οδών Πανεπιστημίου και Αμερικής. Για το θέμα αυτό, αν και είναι γνωστό από την πρώτη μέρα των ρυθμίσεων στην Δημοτική Αστυνομία, δεν έχει ληφθεί καμία μέριμνα. Ο επικεφαλής της υπηρεσίας, μάλιστα, φαίνεται πως δεν ασχολείται πλέον και οι αρμόδιοι υπάλληλοι παραπέμπουν τυπικά στην “πλατφόρμα” …παραπόνων στο διαδίκτυο.

Πολλοί πολίτες που κυκλοφορούν, μάλιστα, στο κέντρο μιλούν με θυμό για τα προβληματικά ή και κατεστραμμένα πεζοδρόμια της Πανεπιστημίου, κάτι που προκαλεί μια αντίφαση, μεταξύ της κατάστασης τους (φωτό) και της προσπάθειας εξωραϊσμού του δρόμου. Από τη μια λακούβες και σπασμένα πεζοδρόμια και από την άλλη οι πανάκριβες ζαρντινιέρες!

Χαρακτηριστική είναι η “κραυγή αγωνίας” εργαζόμενης ΑμεΑ που τις τελευταίες ημέρες προσπαθεί να επικοινωνήσει με τους αρμοδίους στον Δήμο Αθηναίων, δίχως μέχρι τώρα να βρει ανταπόκριση. Όπως φαίνεται και στο φωτογραφικό οδοιπορικό του libre, πολίτες που έχουν ανάγκη να επιβιβασθούν σε ταξί είναι αναγκασμένοι να βγουν κυριολεκτικά στην μέση του δρόμου.

Αναφέρει χαρακτηριστικά η εργαζόμενη ΑμεΑ:

        “… Έχω κινητική αναπηρία που μου επιτρέπει να περπατώ MONON 10-20 μέτρα (πάντα με βακτηρία). 

         Στα 10 μέτρα του σαθρού πεζοδρομίου (εύκολη η αυτοψία σας) που υποχρεούμαι να κινηθώ ΣΥΧΝΑ με τη συνοδεία συναδέλφου, στον οποίο στηρίζομαι,  ΠΡΟΣΤΕΘΗΚΑΝ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΟΣΑ ΜΕΤΡΑ στο δρόμο στο μέσο του οποίου στέκομαι ασταθής προς αναζήτηση ΤΑΧΙ. Κάθομαι δηλαδή και περιμένω υποβασταζόμενη ή μη χωρίς να γνωρίζω εάν θα με χτυπήσει αυτοκίνητο ή ποδήλατο ή θα πέσω μόνη μου λόγω χρόνου. Κυριολεκτικά στους λόγους ‘ανωτέρας βίας” όπως προείπα ήδη προστέθηκαν και οι λόγοι της ”βίας κυριολεκτικά και μεταφορικά των αναπλαστικών σας έργων”.    

         Αναζητώντας λύση επικοινώνησα με τη Δημοτική Αστυνομία… Σιγήν ιχθύος. Επικαλούμαι τα νόμιμα δικαιώματά μου και επιφυλάσσομαι υπέρ αυτών και ΑΠΑΙΤΩ  τη μόνιμη διευκόλυνσή μου ως κινητικά ανάπηρης. Πιο συγκεκριμένα αιτούμαι τη χορήγηση ειδικής άδειας έγγραφης που θα μου επιτρέπει να την επικαλούμαι στα ΤΑΧΙ τα οποία θα μπαίνουν στην πράσινη λωρίδα για την αποβίβαση και επιβίβαση μου…”

Το ερώτημα είναι εάν όλα αυτά φθάνουν στον δήμαρχο Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη ή οι παρεμβάσεις του έχουν περιοριστεί μόνο στις…ζαρντινιέρες των 550 ευρώ (η κάθε μία) και στον επικοινωνιακό “βομβαρδισμό” των μέσων ενημέρωσης…

Ένα από τα ηλεκτρονικά μηνύματα (χωρίς τα στοιχεία του ατόμου για ευνόητους λόγους) που έφτασαν στην αρμόδια υπηρεσία του Δήμου Αθηναίων:

    ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΚΙΝΗΤΙΚΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ

 Καλημέρα, 

εργάζομαι στην…………που εδράζεται στην οδό Πανεπιστημίου ……. και η προσέλευση και η αναχώρηση από την υπηρεσία μου για λόγους ανωτέρας βίας, γίνεται με ΤΑΧΙ.

         Έχω κινητική αναπηρία που μου επιτρέπει να περπατώ MONON 10-20 μέτρα (πάντα με βακτηρία). 

         Στα 10 μέτρα του σαθρού πεζοδρομίου (εύκολη η αυτοψία σας) που υποχρεούμαι να κινηθώ ΣΥΧΝΑ με τη συνοδεία συναδέλφου, στον οποίο στηρίζομαι,  ΠΡΟΣΤΕΘΗΚΑΝ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΟΣΑ ΜΕΤΡΑ στο δρόμο στο μέσο του οποίου στέκομαι ασταθής προς αναζήτηση ΤΑΧΙ. Κάθομαι δηλαδή και περιμένω υποβασταζόμενη ή μη χωρίς να γνωρίζω εάν θα με χτυπήσει αυτοκίνητο ή ποδήλατο ή θα πέσω μόνη μου λόγω χρόνου. Κυριολεκτικά στους λόγους ‘ανωτέρας βίας” όπως προείπα ήδη προστέθηκαν και οι λόγοι της ”βίας κυριολεκτικά και μεταφορικά των αναπλαστικών σας έργων”.    

         Αναζητώντας λύση επικοινώνησα με τη Δημοτική Αστυνομία… Σιγήν ιχθύος. Επικαλούμαι τα νόμιμα δικαιώματά μου και επιφυλάσσομαι υπέρ αυτών και ΑΠΑΙΤΩ  τη μόνιμη διευκόλυνσή μου ως κινητικά ανάπηρης. Πιο συγκεκριμένα αιτούμαι τη χορήγηση ειδικής άδειας έγγραφης που θα μου επιτρέπει να την επικαλούμαι στα ΤΑΧΙ τα οποία θα μπαίνουν στην πράσινη λωρίδα για την αποβίβαση και επιβίβαση μου. 

          Επισημαίνω ότι η περίπτωσή μου δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί ως μοναδική καθώς πολλοί άλλοι συνάνθρωποι μας αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα. 

                                   Αναμένοντας την άμεση ανταπόκρισή σας. 

                                                         Ευχαριστώ….