Οι τέσσερις φάκελοι του Κυριάκου Μητσοτάκη

Υπάρχει  ένα σοφό ανέκδοτο που κυκλοφορεί με παραλλαγές στους επιχειρηματικούς αλλά και στους  πολιτικούς κύκλους εδώ και πολλά- πολλά χρόνια. Είναι η γνωστή ιστορία των τριών φακέλων.

Του Αντρέα Παναγόπουλου

Στην τελευταία ιδιωτική συνάντηση μεταξύ ενός τέως πρόεδρου (μία επιχείρησης ή μίας κυβέρνησης) και του διαδόχου του, ο πρώτος αφήνει στον δεύτερο τρεις φακέλους λέγοντάς του να τους ανοίγει έναν-έναν «σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης».

Υστερα από λίγους μήνες, όταν άρχισαν να ζώνουν μαύρα σύννεφα την επιχείρηση (ή την κυβέρνηση), ανοίγει τον πρώτο φάκελο ο οποίος γράφει: «Ρίξε το φταίξιμο στον προηγούμενο πρόεδρο και την διακυβέρνησή του για τα λάθη που έγιναν». Ακολουθεί τη συμβουλή και ηρεμούν τα αρνητικά σχόλια (οι δημοσκοπήσεις του δίνουν 47%) και τα σύννεφα απομακρύνονται.

Επειτα από λίγους μήνες η κατάσταση χειροτερεύει. Ο πρόεδρος αποφασίζει ν’ ανοίξει τον δεύτερο φάκελο που γράφει: «Ρίξε το φταίξιμο στη συγκυρία. Να δηλώσεις ότι αντιλαμβάνεσαι την κρισιμότητα της κατάστασης και να ανακοινώσεις ανασχηματισμό του διοικητικού (ή υπουργικού) συμβουλίου».

Η κατάσταση βελτιώνεται, όμως έπειτα από λίγο καιρό οι διαδηλώσεις μεγαλώνουν και η γκρίνια του λαού φουντώνει. Ο πρόεδρος λοιπόν ανοίγει τον τελευταίο φάκελο που γράφει: «Ετοίμασε τρεις φακέλους».

Αυτό είναι το αυθεντικό ανέκδοτο. Υπάρχει όμως μία παραλλαγή της ιστορίας που την κάνει και πολύ πιο ενδιαφέρουσα:

Ο υποψήφιος ακόμη πρόεδρος παραλαμβάνει τέσσερις και όχι τρεις φακέλους και μάλιστα από τον προ-προηγούμενο πρόεδρο,  πολύ πριν τις εκλογές (ο οποίος προ-προηγούμενος πρόεδρος ουδέποτε συνάντησε τον διάδοχό του, προηγούμενο πρόεδρο επειδή ακριβώς τον είχε κερδίσει. Αλλά αυτό είναι ΑΛΛΟ ανέκδοτο).  Ο προ-προηγούμενος πρόεδρος του λέει «τον πρώτο φάκελο θα τον ανοίξεις αμέσως».

Ετσι και κάνει ο υποψήφιος (ακόμη τότε) πρόεδρος και διαβάζει: «Αν θες να κερδίσεις τις εκλογές θα ανεβοκατεβάζεις τον νυν πρόεδρο “ψεύτη” και “εθνοπροδότη”, θα βάλεις και όλα τα ΜΜΕ να κάνουν το ίδιο κι εγώ με τους δικούς μου θα κάνω τα υπόλοιπα». Ετσι και έκανε. Και κέρδισε τις εκλογές.

Πέρασαν οι μήνες και τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά. Κάτι που οι μπουλντόζες της ανάπτυξης δεν πήραν μπροστά, κάτι που άρχισαν να εμφανίζονται σημάδια ύφεσης, κάτι που η Τουρκία αποφάσισε να καθορίσει ΑΟΖ με τη Λιβύη, κάτι που ξέσπασαν γκρίνιες πάλι για το προσφυγικό. Πήγε ο νέος πρόεδρος να ανοίξει τον δεύτερο φάκελο. Με το που τον έβγαλε από το συρτάρι χτύπησε τηλέφωνο: «Είναι νωρίς ακόμη!» του είπε ο προ-προηγούμενος πρόεδρος. «Συνέχισε να κάνεις αυτό που έγραφε ο πρώτος και θα ρίξουμε και καμιά 20αριά δημοσκοπήσεις να λένε τι καλά που τα πας!». Ετσι κι έγινε!

Μπήκε όμως η νέα χρονιά και οι δείκτες της οικονομίας αντί να ανεβαίνουν στο 4,5% ανάπτυξη έπεφταν πάνω από 2,5%. Τι να πεις τώρα; Φταίει ο προηγούμενος; Δεν κολλάει πια. Πήγε και άνοιξε τον δεύτερο φάκελο που είχε στο συρτάρι: «Να τα ρίξεις στην διεθνή συγκυρία και να κάνεις ανασχηματισμό για να αλλάξεις την ατζέντα» έγραφε. Ποια διεθνή συγκυρία αναρωτιόταν όταν χτύπησε ξανά τηλέφωνο: «Πρόεδρε έχουμε πολλά κρούσματα από μια εκδρομή στα Ιεροσόλυμα» ακούστηκε από την άλλη άκρη της γραμμής. Στην αρχή δεν κατάλαβε περί τίνος πρόκειται. Μετά ο υπουργός υγείας προσπάθησε να του εξηγήσει.  «Και τώρα τι κάνουμε;» ρώτησε ο πρόεδρος. «Μήπως ξέρω; Να ρωτήσουμε κανέναν ειδικό!».

Φωνάζουν τον ειδικό. «Lockdown!» τους λέει «να μην πάθουμε αυτά που έπαθε η Ιταλία!». Λιγοθυμία τον έπιασε τον υπουργό Οικονομικών. «Θα καταστραφούμε!» ψέλλισε. «Ενώ τώρα τα πάμε καλύτερα;» ειρωνεύτηκαν κάποιοι. «Τα κλείνουμε όλα!» είπε ως άλλος Μωϋσής ο πρόεδρος ενώ δίπλωνε το σημείωμα του δεύτερου φακέλου και το έβαζε στην τσέπη του. Όλα πήγαν λαμπρά! Για τρεις μήνες…

Μόλις φάνηκαν τα αποτελέσματα του lockdown και μαζί τα μαύρα χάλια του πρώτου τριμήνου στην οικονομία αλλά και οι ακόμη χειρότερες προβλέψεις για ύφεση, ήταν η κατάλληλη στιγμή να βγάλει από την τσέπη το σημείωμα: Φταίει η συγκυρία και θα γίνει ανασχηματισμός, είπε. Και χτύπησε το τηλέφωνο: «Τι θα κάνεις, είπες;» ακούστηκε ο προπροηγούμενος. «Ανασχηματισμό!». «Συμφωνήσαμε κάτι τέτοιο;». «Όχι αλλά…». «Το διαψεύδεις τώρα!». Οπερ και εγένετο… Ετσι το σημείωμα ξαναμπήκε στην τσέπη ως… διορθωτική κίνηση. Και βλέπουμε…

Όμως το τηλέφωνο ξαναχτύπησε: «Ανοιξε τον τρίτο φάκελο!». Το έκανε. Το σημείωμα έγραφε: «Να τελειώνουμε με τη σκευωρία της Novartis. Κλείσε τους όλους φυλακή και πέτα το κλειδί στη θάλασσα!».

Μέχρι εκεί ξέρουμε για την νεότερη εκδοχή της  ιστορίας που θυμίζει μια… παλαιότερη εκδοχή της ιστορίας από το μακρινό 1989.

Εκείνο που δεν ξέρουμε είναι το πότε θα ανοίξει τον τέταρτο φάκελο ο πρόεδρος. Που είναι ο ίδιος με εκείνον της αυθεντικής ιστορίας, με ένα σημείωμα που γράφει: «Ετοίμασε τρεις φακέλους!». Ή και τέσσερις, εν πάση περιπτώσει…