“Ο πρωθυπουργός είναι αρκετά ικανοποιημένος με τον εαυτό του”

Όλες οι κυβερνήσεις, έτσι και η σημερινή, με το που εκλέγονται, ξεκινούν το «μήνα του μέλιτος»: δημοφιλία στο φουλ, στήριξη από τα μέσα ενημέρωσης, όλα καλά. Υπάρχει όμως, πάντα, ένα χρονικό σημείο κατά τα οποίο ΜΜΕ που ως τότε ο κυβερνήτης θεωρούσε… δεδομένα, αρχίζουν να ασκούν κριτική σε επιμέρους πτυχές της κυβερνητικής πολιτικής. Αυτά είναι και τα πρώτα ρήγματα στο καράβι, που με τον καιρό μεγαλώνουν και μεγαλώνουν, μέχρι που το νερό βυθίζει το καράβι.

Συνήθως δε, οι κυβερνήσεις σπανίως ασχολούνται με το αντικείμενο της κριτικής, να σκύψουν, δηλαδή, στο πρόβλημα και να διορθώσουν. Προτιμούν, με διάφορα τεχνητά μέσα, να δώσουν παράταση στο μήνα του μέλιτος.

Ο μήνας, τούτη τη φορά, κράτησε ένα χρόνο και το Μέγαρο Μαξίμου διαπιστώνει τη θεσμική επιμονή της εφημερίδας «Καθημερινή» αναφορικά με τη δημοσιοποίηση της καμπάνιας «Μένουμε Σπίτι».

Χθες όμως με το κύριο άρθρο της κάνει ένα βήμα πιο πέρα και επιχειρηματολογεί πώς αυτή η κυβέρνηση καταφέρνει να τα βγάζει πέρα στα δύσκολα (Έβρος – πανδημία) αλλά «πελαγοδρομεί στα ρηχά» («Φουρτούνες στα ρηχά», είναι ο τίτλος του σχετικού πρωτοσέλιδου σημειώματος). Με λέξεις προσεκτικά επιλεγμένες (π.χ. «αυτογκόλ») η «ναυαρχίδα» της συντηρητικής παράταξης επιμένει για τα ποσά που δόθηκαν στα ΜΜΕ, αλλά προσθέτει και ένα ακόμη ζήτημα: τα, ανεξήγητα, μπρος – πίσω στο θέμα του ανασχηματισμού.

Αν, όμως, είναι η «Καθημερινή» μόνη από τη χορεία των φιλικών προς την κυβέρνηση μέσων ενημέρωσης που διατυπώνει τις αντιρρήσεις της σε ασκούμενες πολιτικές, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ένα -προς το παρόν- παράδειγμα –όσο μεγάλο και αν είναι το ιστορικό βάρος της εφημερίδας.

Να, όμως, που χθες δημοσιευόταν και ένα ακόμη κείμενο, που έδειχνε βαθιά γνώση του συστήματος Μαξίμου. Σε μια εφημερίδα επίσης φιλο-κυβερνητική, και με την υπογραφή ενός αρθρογράφου, που μόνο …ΣΥΡΙΖΑ δεν τον λες. Εφημερίδα «Το Βήμα», στήλη «Εμπιστευτικά», του Γιάννη Πρετεντέρη.

Επαναλαμβάνοντας την εκτίμησή του ότι «ο Κ. Μητσοτάκης λανσάρει ένα νέο είδος άσκησης εξουσίας, το οποίο δεν είχε γνωρίσει η μεταπολιτευτική Ελλάδα, μια ‘προεδρική πρωθυπουργία’», ο Γ. Πρετεντέρης σημειώνει ότι ο νυν πρωθυπουργός είναι «πανταχού παρών»: «από το ‘μένουμε σπίτι’ και το ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη έως τα ατυχήματα στη θάλασσα!» (…) δεν νομίζω να έχω παρακολουθήσει άλλη τόσο ‘μονοπρόσωπη’ κυβέρνηση», αποφαίνεται επίσης.

Αλλά κάπου εδώ αρχίζουν τα «όμως»: «Ο Πρωθυπουργός αποτελεί ταυτοχρόνως και τη μοναδική άμυνα της κυβέρνησης. ‘Εως τώρα αυτό δεν του στοίχισε διότι (για να είμαστε ειλικρινείς) η κυβέρνηση δεν έχει έλθει σε πραγματικά δύσκολη θέση. Είτε επειδή η ίδια δείχνει διαχειριστική επάρκεια είτε επειδή είναι τραγική η ανεπάρκεια της αντιπολίτευσης. Αλλά καμία μοίρα δεν έρανε τον Μητσοτάκη με τη βεβαιότητα ότι θα θα κυλήσουν έτσι μέχρι τέλους. Κάθε δρόμος έχει τα αγκάθια του», σημειώνει με νόημα.

Και προσθέτει: «Δεν ξέρω αν ο επερχόμενος ανασχηματισμός ή οι ‘διορθωτικές κινήσεις’ (κατά την πρωθυπουργική έκφραση) προορίζονται να καλύψουν αυτό το κενό, Μεταξύ μας δεν το πιστεύω. Για να καλύψεις ένα κενό πρέπει να διαπιστώνεις ότι υπάρχει κενό, και εξ όσων αντιλαμβάνομαι ο Μητσοτάκης δεν τρέφει τέτοιες ανησυχίες. Είναι αρκετά ικανοποιημένος με τον εαυτό του».

Ρήγματα…

Ν. Παπ.