Πρόταση Μπογδάνου για πολιτικό γάμο ομοφύλων

Την νομική κατοχύρωση του γάμου μεταξύ ομοφύλων προτείνει με άρθρο του στην “Καθημερινή” ο βουλευτής της Ν.Δ Κωνσταντίνος Μπογδάνος, επηρρεασμένος, ως λέει, και από την συνέντευξη του συμβούλου του πρωθυπουργού Αλέξη Πατέλη (στην ίδια εφημερίδα), ο οποίος είπε πως ο πρωθυπουργός έχει γνωρίζει τον σύντροφό του.

Βεβαίως, ακόμα κι αυτή την πρόταση που εφάπτεται των προσπαθειών αριστερών και φιλελεύθερων κομμάτων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο βουλευτής την “φιλτράρει” μέσα από την πολιτική σκοπιμότητα να έρθει σε δύσκολη θέση ο ΣΥΡΙΖΑ και να του αφαιρεθούν τα επιχειρήματα σχετικά με θέματα δικαιωμάτων. Βεβαίως, όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε φέρει το νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης, μόνο 19 βουλευτές της Ν.Δ το είχαν ψηφίσει, ουδείς, φυσικά, εκ της σκληρής δεξιάς πτέρυγας της την οποία εκπροσωπεί και ο βουλευτής της Α’ Αθήνας.

Λέει χαρακτηριστικά:

Ιδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν́ για τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η παράταξή μας ποτέ δεν κρύφτηκε πίσω από το δάχτυλό της. Με τη νομική αναγνώριση του πολιτικού γάμου μεταξύ ομοφύλων, μπορούμε να διασφαλίσουμε στην πράξη την ισονομία. Και μπορούμε να ακυρώσουμε μια και καλή τους τζάμπα μάγκες του φωνακλάδικου δήθεν δικαιωματισμού της αριστεράς.

Πιθανότατα το άρθρο Μπογδάνου, όπως και η συνέντευξη Πατέλη αποτελούν πολιτικό προοίμιο μιας προσπάθειας της κυβέρνησης να προσεταιρισθεί τον χώρο του κέντρου, με νομοσχέδια που θα έχουν “άρωμα δικαιωμάτων” και στο πλαίσιο ενός τακτικισμού με στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ και λιγότερο το ΚΙΝΑΛ, όπως ακριβώς τον περιιγράφει ο βουλευτής.

Το άρθρο Μπογδάνου στην “Καθημερινή”:

Οι συντηρητικοί φιλελεύθεροι δεν φοβόμαστε να επιχειρηματολογούμε από θέση αρχής – αντιθέτως, το επιδιώκουμε. Δεν αποστρέφουμε το βλέμμα μας από τον κόσμο και τον άνθρωπο όπως στην πραγματικότητα είναι για να καταφύγουμε σε βολικές αφαιρέσεις. Δεν διστάζουμε, όπως δεν δίστασε και ο Εντμουντ Μπερκ όταν στα τέλη του 18ου αιώνα υποστήριξε τους επαναστάτες Αμερικανούς έναντι της δικής του αποικιακής Βρετανίας, να καταγγείλουμε την αδικία, την καταπίεση και το παράλογο όπου τα εντοπίζουμε. Σε αντίθεση με τους δήθεν δικαιωματιστές του ρηχού νερού και της κακιάς ώρας, εμείς δεν μετράμε το δίκιο ανάλογα με το αν απέναντί μας έχουμε δικούς μας ή όχι. Είπαμε: μας αρέσουν οι αρχές – οι γενικές, αφηρημένες, καθολικής εφαρμογής αρχές της νομοκρατίας και της ισονομίας.

Και θέμα νομοκρατίας και ισονομίας είναι το ζήτημα του πολιτικού –και τονίζω εδώ το «πολιτικού»– γάμου μεταξύ ομοφύλων στη χώρα μας. Μιας ληξιαρχικής πράξης δηλαδή που αναγνωρίζει από πλευράς του κράτους τον δεσμό ζωής μεταξύ ενός ζευγαριού. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος ένα ομόφυλο ζευγάρι να μην κάνει για παράδειγμα κοινή φορολογική δήλωση, να μην μπορεί να διεκδικήσει ισότιμα κοινές ημέρες άδειας διακοπών, να μην είναι και κατά νόμο ζεύγος εγγυτέρων συγγενών στα κληρονομικά και τις κρίσιμες αποφάσεις ζωής και θανάτου. Δεν υπάρχει κανένας λόγος η κατά νόμο αναγνώριση ενός δεσμού ζωής μεταξύ δύο συναινούντων ενηλίκων να εξαρτάται σήμερα από το φύλο τους.

Ο κ. Πατέλης μίλησε στη συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα στην «Κ» για τον σύζυγό του. Ορισμένοι ίσως βιάστηκαν να προκαταλάβουν αδιακρίτως τη στάση όσων δεν δηλώνουν καλά και ντε προοδευτικοί. Γιατί όμως να δυσανασχετήσουν, ή να σοκαριστούν, οι ετεροφυλόφιλοι συντηρητικοί φιλελεύθεροι; Και να το πω κι αλλιώς: Πόσοι άραγε στ’ αλήθεια σοκαρίστηκαν; Πόσοι στ’ αλήθεια φοβήθηκαν για την ακεραιότητα της δικής τους ετεροφυλόφιλης ταυτότητας;

Αντιθέτως, αυτό που θα έπρεπε να μας σοκάρει και να μας εξοργίζει είναι ότι μια καθαρή υπόθεση νομοκρατίας και ισονομίας –των θεμελίων δηλαδή της φιλελεύθερης αστικής δημοκρατίας– την έχουμε παραδώσει βορά σε ακραίους και μισαλλόδοξους φανατικούς της αριστεράς (οι οποίοι βέβαια ως κυβέρνηση δεν τόλμησαν να αναγνωρίσουν τον πολιτικό γάμο μεταξύ ομοφύλων). Θα έπρεπε να μας σοκάρει και να μας εξοργίζει ότι χιλιάδες ομόφυλα ζευγάρια στην πατρίδα μας, άνθρωποι πολλοί από αυτούς φιλελεύθεροι και συντηρητικοί, νοικοκυραίοι και πατριώτες, αισθάνονται ότι τα αυτονόητα δικαιώματά τους σήμερα τολμά να τα προάγει –έστω και στα λόγια– ένα τσούρμο ακραίων.

Ιδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν́ για τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η παράταξή μας ποτέ δεν κρύφτηκε πίσω από το δάχτυλό της. Με τη νομική αναγνώριση του πολιτικού γάμου μεταξύ ομοφύλων, μπορούμε να διασφαλίσουμε στην πράξη την ισονομία. Και μπορούμε να ακυρώσουμε μια και καλή τους τζάμπα μάγκες του φωνακλάδικου δήθεν δικαιωματισμού της αριστεράς. Η κοινωνία μας είναι πια ώριμη για να κάνουμε αυτό το συμβολικό και ουσιαστικό βήμα νομοκρατίας. Ας το τολμήσουμε, καθώς μόνο εμείς το μπορούμε!