Πρόσκληση για αναβίωση της διαδρομής Γλέζου – Σάντα για το κατέβασμα της ναζιστικής σημαίας

Κάλεσμα για την αναβίωση της διαδρομής που είχαν ακολουθήσει, στις 30 Μαΐου του 1941, ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας, από την πλατεία Κουμουνδούρου μέχρι την Ακρόπολη, για να κατεβάσουν τη γερμανική σημαία από τον Παρθενώνα, απευθύνει ο ηθοποιός Άγης Εμμανουήλ. Η πρόσκληση είναι για σήμερα στις οκτώ το βράδυ, με αφετηρία την πλατεία Κουμουνδούρου.

“Σκέφτηκα πως η επέτειος των 79 χρόνων από το κατέβασμα της σημαίας από το Γλέζο και το Σάντα, στις 30/5/2020 θα ήταν μια ιδανική ημερομηνία για να τιμήσουμε το Γλέζο και να θυμηθούμε και την πράξη τους. Έτσι χτίστηκε στο κεφάλι μου αυτή η συνάντηση που επιθυμώ να εξελιχθεί σε έναν εναλλακτικό Μεγάλο Περίπατο στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, λίγων και καλών, αλλά γιατί όχι πολλών και καλών… Για μένα αυτός ο περίπατος που θα ξεκινήσει στις 20:00 το απόγευμα από την Πλατεία Κουμουνδούρου, όπως πριν από 79 χρόνια ξεκίνησε και η πορεία των Γλέζου και Σάντα, είναι πιο σημαντικός από τους Μεγάλους Περιπάτους που υπόσχονται ανάπτυξη μέσω του Τουρισμού και άρα «καλώς ήρθε το δολάριο», γιατί είναι περίπατος δύσκολος και πιο αξιόλογος, γιατί είναι σε βάθος και όχι πλατσουρίσματα στα ρηχά… Για να το πω με άλλο παράδειγμα, βγαλμένο από την εμπειρία μου στους δρόμους υπεραποστάσεων, είναι σα να συγκρίνουμε τον τερματισμό σε ορεινό αγώνα 100 χιλιομέτρων σε 26 ώρες, με μια προπόνηση σε διάδρομο στο γυμναστήριο… Με έναν τρόπο λοιπόν όλο αυτό είναι σαν με ένα ανεπίσημα επίσημο τρόπο το άλλο Σάββατο παραλάβουμε τη σκυτάλη από το Μανώλη Γλέζο” δήλωσε ο ηθοποιός στο beasty-press.com σχετικά με την πρωτοβουλία αυτή.

Δείτε αναλυτικά την πρόσκληση:

Η Ουτοπία είναι κάτι που σε προχωράει μπροστά, μιας και όσο την πλησιάζεις, τόσο απομακρύνεται. Υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που έλκονται από την Ουτοπία κι επειδή είναι ανάγκη τους κι όχι μιμητισμός, την κυνηγούν μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής τους. Ίσως ακόμα και την ύστατη στιγμή τους, στην πιο άνιση μάχη απέναντι στο θάνατο, να αντιστέκονται σθεναρά. Είναι επαναστατικές,καλλιτεχνικές, ανεξάρτητες και ελεύθερες φύσεις και ίσως αυτό ακριβώς τρομάζει τους σύγχρονούς τους. Οραματίζονται μια ιδανική κοινωνία χωρίς Πολέμους και φτώχεια, διαφορές και ανισότητες.

Στις 30 προς 31 Μαΐου, 79 χρόνια πριν, δύο νεαροί Έλληνες ρίσκαραν τη ζωή τους για τα πιστεύω και τις αξίες τους και άγγιξαν την Ουτοπία. Ένας από τους δύο, ο Μανώλης Γλέζος, το καλοκαίρι του 2015, στο Σύνταγμα, δε σταμάτησε να το κάνει κι ας κόντευε 93 χρονών. «Έφυγε» πριν λίγες εβδομάδες μέσα στην καραντίνα χωρίς αυτοί που θα ήθελαν να τον «ξεπροβοδίσουν», να μπορέσουν να το κάνουν. Όσο υπάρχουν άνθρωποι όμως, θα συνεχίσουν να υπάρχουν και Γλέζοι και ο ίδιος εκεί που (δεν) υπάρχει, καθόλου δε θα ενδιαφέρεται για επικήδειους και εκδηλώσεις στη μνήμη του, σίγουρα όμως, ακόμα και από την ανυπαρξία, ο πρώτος και τελευταίος Παρτιζάνος θα νοιάζεται για τον αδύναμο.

Θα είμαι κάτω από την Ακρόπολη να συνδεθώ με όσους κάνουν το ίδιο, με αυτούς που συγκινούνται από ανθρώπους σαν το Μανώλη Γλέζο, με αφορμή την πράξη του τότε και το χρωστούμενο τελευταίο αντίο.

«Κι αν πεθάνω, θα σας κυνηγάει η ύπαρξή μου, για να κάνετε αυτό που πρέπει να κάνετε, μη νομίζετε πως θα γλιτώσετε από μένα…»

Μανώλης Γλέζος

Σάββατο 30 Μαΐου στις 20:00

Σημείο συνάντησης Πλατεία Κουμουνδούρου.

Προαιρετικό ένα γαρύφαλλο

Υποχρεωτικές οι αποστάσεις

Αχρείαστες οι συλλογικότητες και οι κομματικές ταυτότητες

Άγης Εμμανουήλ

Ηθοποιός