Το μικρό επικοινωνιακό “βατερλό” του ΣΥΡΙΖΑ για τον Έβρο…

Η επικοινωνιακή “μοναξιά” του ΣΥΡΙΖΑ αποκτά, πλέον, δομικά χαρακτηριστικά, κάτι που απασχολεί εντονότατα το επιτελείο της Κουμουνδούρου, παρά το γεγονός πως δεν ομολογείται.

Μπορεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να στρέφει τα πυρά του προς το ΕΣΡ για την “μονοφωνία” των μέσων ενημέρωσης αλλά και να προβαίνει σε συχνές ανακοινώσεις που εγείρουν (και δικαίως) θέμα Δημοκρατίας και πλουραλισμού, ωστόσο τα πράγματα είναι ακόμα πιο ανησυχητικά και δεν αφορούν μόνο την επικοινωνιακή υπεροπλία της κυβέρνησης.

Διότι, μπορείς -δικαίως- να ισχυρίζεσαι πως η κυβέρνηση με την πλουσιοπάροχη καμπάνια των 20 εκατ. ευρώ περνάει ευκολότερα την “γραμμή” της και αποσιωπά όσα θεωρεί πως δεν την συμφέρουν, ωστόσο όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες στον Έβρο αποκαλύπτουν και μια άλλη πτυχή των μικρών αλλά σοβαρών επικοινωνιακών βατερλό που υφίσταται η Κουμουνδούρου.

Είναι χαρακτηριστικό πως το θέμα “έσκασε” την Παρασκευή, αρχικώς με τις ανεκδιήγητες δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών στην ΕΡΑ, και από το βράδυ της ίδιας μέρας με τα διαβήματα προς την τουρκική πλευρά και με τα δημοσιεύματα του ξένου Τύπου περί “κατάληψης ελληνικού εδάφους”. Έστω και με αργά αντανακλαστικά, ο ΣΥΡΙΖΑ “σήκωσε” το θέμα. Ζήτησε απαντήσεις και ενημέρωση από τον υπουργό Εξωτερικών και στη συνέχεια ήγειρε το μείζον ερώτημα “γιατί έγινε διάβημα εάν δεν υπήρξε παράνομη ενέργεια εκ μέρους της Τουρκίας και παραβίαση συνόρων, όπως ισχυριζόταν το ΥΠΕΞ”.

Παρά ταύτα, σχεδόν καμία κυριακάτικη εφημερίδα δεν ανέδειξε το θέμα (πλην της “δημοκρατίας”) και, ακόμα χειρότερα η “σιωπή” συνεχίστηκε και την Δευτέρα. Απουσιάζει η κριτική στην κυβέρνηση, ακόμα δε και φίλα προσκείμενα ΜΜΕ στον ΣΥΡΙΖΑ δεν φιλοξενούν ίχνος κριτικής για τις δηλώσεις Δένδια και όσα συνέβησαν στον Έβρο στις πρώτες τους σελίδες. Το θέμα “απουσίαζε” και από το κυριακάτικο φύλλο της “Αυγής”.

Τι κι αν έγιναν δηλώσεις από τον Αλέξη Χαρίτση, τον Γιώργο Κατρούγκαλο, τον Νίκο Βρούτση, τι κι αν εκδόθηκαν ανακοινώσεις από το Γραφείο Τύπου του κόμματος, οι αναφορές στα δελτία ειδήσεων των καναλιών ήταν περιορισμένες. Σε ορισμένα δελτία, μάλιστα, το θέμα έπαιξε εξαιρετικά υποβαθμισμένα για ελάχιστα δευτερόλεπτα.

Πρόκειται αναμφίβολα για μια ακόμα σοβαρή επικοινωνιακή ήττα για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι απόψεις του οποίου δεν τυγχάνουν προβολής ούτε από τα ελάχιστα “φίλια” μέσα που διαθέτει. Μια ακόμα “σπαζοκεφαλιά” για τον Αλέξη Τσίπρα που αντιλαμβάνεται πως οδηγείται σε επικοινωνιακή απομόνωση, την ώρα, μάλιστα, που πληθαίνουν οι αστοχίες της κυβέρνησης και δημιουργείται πεδίο κριτικής και μεγαλύτερης αντιπολιτευτικής έντασης. Φταίνε, όμως, μόνο τα ΜΜΕ, ή, μήπως, πρέπει να αναζητηθεί το δομικό πρόβλημα στην επικοινωνία και στην εκφορά αντιπολιτευτικού λόγου;

Όταν δεν στηρίζουν ακόμα και φιλικά μέσα, κάτι επιπλέον συμβαίνει…