Editorial: Μ@@@κες ή άτρωτοι;

Με την ταχύτατη άρση των περιοριστικών μέτρων που υλοποιεί η κυβέρνηση, υπό την δαμόκλειο σπάθη της κατάρρευσης του τουρισμού και κάθε οικονομικής δραστηριότητας, η κοινωνία χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: στους μ@@@@ες που φοβούνται και προσέχουν, και στους “άτρωτους”…

Ο διαχωρισμός “ενδύεται” από τα ήξεις αφίξεις των επιστημόνων, την ογκούμενη, πλέον, αμηχανία στις τοποθετήσεις του Σωτήρη Τσιόδρα και διάφορα επιχειρήματα περί “πολιτικής ορθότητας” που υπαγορεύουν περίεργες εξαιρέσεις.

Ο πρωθυπουργός, για παράδειγμα, περιφέρεται στην πολυσύχναστη Ερμού χωρίς μάσκα, βγάζει selfies και συνομιλεί με τους καταστηματάρχες χωρίς να τηρεί πάντοτε τις αποστάσεις-το ίδιο και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ σπεύδει να ξεναγηθεί στο εργοτάξιο της Εθνικής Πινακοθήκης φορώντας μάσκα.

Ο δήμαρχος Αθηναίων οργανώνει “αυθόρμητη” γιορτή για την λειτουργία της νέας πλατείας Ομονοίας, επιτρέποντας εκατοντάδες πολιτικούς του φίλους και περαστικούς να συγχρωτίζονται χωρίς το παραμικρό μέτρο προφύλαξης. Η εκ των υστέρων αναγνώριση του “λάθους” –από τον ίδιο και τον υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας– παραπέμπει σε χορήγηση ρεμδεσιβίρης σε πάσχονες από κοροναϊού. Ουδεμία πρόληψη, δηλαδή.

Η αστυνομία απέχει …διακριτικά από την παραβίαση των μέτρων στην Ομόνοια, σπεύδει, ωστόσο, με χρήση βίας, στις νεανικές εξαλλοσύνες ορισμένων στην Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης, όπως έπραξε και στην Κυψέλη, την Αγία Παρασκευή και τα Εξάρχεια.

Η Θεία Κοινωνία που μέχρι πρότινος αποτελούσε σημείο έριδας μεταξύ σκληρών ιεραρχών και επιστημόνων (θυμίζουμε τις πρόσφατες δηλώσεις του Ηλία Μόσιαλου που δεν βρήκαν ευήκοα ώτα στην κυβέρνηση και τους συναδέλφους του) επιτρέπεται κανονικότατα, πλέον, με το άνοιγμα των εκκλησιών. Κρατούνται(;), βέβαια, όπως διαφημίστηκε, οι αποστάσεις στις ουρές των πιστών, αλλά το κουταλάκι…κουταλάκι. Ενώ η επαναλειτουργία των οργανωμένων πλαζ προκάλεσε το αδιαχώρητο μεταξύ των λουομένων του καύσωνα χωρίς να τηρείται κανένα μέτρο.

Τα δημοτικά σχολεία δεν επαναλειτουργούν, προς το παρόν, την ίδια ώρα που οι μικροί μαθητές, που για λόγους δημόσιας υγείας δεν επιστρέφουν στις τάξεις και τα προαύλια, συγχρωτίζονται κατά δεκάδες στα πάρκα και τις πλατείες.

Στα σούπερ μάρκετ και τα εμπορικά καταστήματα, οι μάσκες έχουν μετατραπεί σε “υποσάγονα”, τα στόματα …ψεκάζουν (τύφλα να έχουν οι σχετικές μελέτες) και τα χέρια χωρίς γάντια μεταφέρουν, πιθανώς, τον ιό.

Στα, δε, αεροπλάνα, όπως εισηγήθηκε και η ελληνική κυβέρνηση, όλα τα καθίσματα θα είναι γεμάτα, την ώρα που στα τρένα και τα πλοία επιβάλλονται όροι απόστασης. Κοροϊδια, προφανώς, κι αυτό και εύκολα διαπιστώνεται εάν δει κανείς τι συμβαίνει στα λεωφορεία, τα τραμ και το μετρό. Κενά καθίσματα αλλά οι όρθιοι ο ένας πάνω στον άλλο σε απόσταση αναπνοής.

Αναφίβολα, μετά από δύο μήνες καραντίνας, ο κόσμος διψά να βγει στον ήλιο και τον καθαρό αέρα. Επιθυμεί να συναναστραφεί και να επιστρέψει σε κάποια κανονικότητα. Και θα χαλαρώνει καθημερινά και περισσότερο, βλέποντας τους κυβερνητικούς και άλλους παράγοντες να παραβαίνουν πρώτοι εκείνοι τα μέτρα που συστήνουν στον πληθυσμό.

Κανείς, εκ των αρμοδίων, δεν αναλαμβάνει την ευθύνη να απαντήσει εάν όλα αυτά συνιστούν κινδύνους εξάπλωσης του ιού ή όχι. Επαναπαύονται στην επιτυχία της πρώτης φάσης, παραγνωρίζοντας πως αυτή η επιτυχία οφείλεται όχι -όπως λένε- στην ατομική υπευθυνότητα αλλά στην επιβολή των αυστηρών μέτρων της καραντίνας και στα πρόστιμα.

Τα ίδια τα μέλη της επιστημονικής επιτροπής του υπουργείου Υγείας δηλώνουν στα μίντια πως η ζέστη δεν εξοντώνει τον Covid 19 (Ν. Σύψας, Γκ. Μαγιορκίνης κ.ά), επισήμως, όμως, συνηγορούν σε αποφάσεις που τείνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Τελικά, τι συμβαίνει; Επιδιώκεται “ατύπως” κάποια επέκταση της ανοσίας (η καθηγήτρια Αθηνά Λινού δήλωσε στο Libre πως με R0 0,5% συλλογική προστασία δεν επιτυγχάνεται), ή τα επιστημονικά δεδομένα με την δραστική μείωση κρουσμάτων οδηγεί στο συμπέρασμα πως ξεπεράσαμε τον κίνδυνο;

Και εφόσον προεξοφλείται ένα δεύτερο –ίσως χειρότερο-κύμα του κοροναϊού από το φθινόπωρο, πόσο εύκολα θα επιστρέψει η Πολιτεία σε δραστικά περιοριστικά μέτρα (ακόμα και “στοχοποιημένα” ή ευρύτερα lockdown), όταν ο πληθυσμός έχει αντιληφθεί πως πρώτοι οι ιθύνοντες τα παραβαίνουν;

Τελικώς, είμαστε μ@@@κες ή άτρωτοι; Θα μας απαντήσουν οι ειδικοί; Αντέχουμε οποιαδήποτε απάντηση…