“Ντροπή σας”!-Το ξέσπασμα του Νότη Μαυρουδή για την “λασπολογία” κατά Ξαρχάκου-Δεληβοριά

Ο πολιτισμικός ξεπεσμός εκφράζεται με πολλούς τρόπους· όμως, η συγκεκριμένη περίπτωση λασπολογίας κι απαξίωσης προς το πρόσωπο του Σταύρου Ξαρχάκου, προκαλεί την αντίδραση όσων έχουν μνήμη και γνώση, ενώ η φράση που αρμόζει είναι: Ντροπή σας! Με αυτή την εισαγωγική φράση, ο σπουδαίος συνθέτης και άνθρωπος ήπιων τονων Νότης Μαυρουδής παρεμβαίνει στον αχό των ημερών, απευθυνόμενος στην υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη και στον κυβερνητική εκπρόσωπο Στέλιο Πέτσα.

Γράφει σχετικά:

Το θέμα των διεκδικήσεων και των αιτημάτων των Ελλήνων συνθετών, μέσω του συνδικαλιστικού τους  φορέα «ΑΣΜΑ 450+» και τον νεοσύστατο εισπρακτικό Οργανισμό ΕΔΕΜ, το έχω επανειλημμένως θίξει και δεν θα ήθελα να τα επαναλάβω. Όμως: Δεν μπορώ να προσπεράσω κάποιες συμπεριφορές, όπως εκείνη του υπουργού Ανάπτυξης, που μίλησε υποτιμητικά για τον συνάδελφο Φοίβο Δεληβοριά, ο οποίος, εντελώς… τυχαία(?), είναι Πρόεδρος τόσο του σωματείου όσο και του εισπρακτικού οργανισμού, εκλεγμένος, κατόπιν γενικής συνελεύσεως. Και μάλιστα, επίτιμος Πρόεδρος στο σωματείο μας έχει ανακηρυχθεί ο Σταύρος Ξαρχάκος, η αξία του οποίου για τον ελληνικό πολιτισμό είναι αυταπόδειχτη!Αναφέρομαι στα δυο αυτά ονόματα για να υπενθυμίσω πως ο πρώτος λοιδορήθηκε από τον Αντιπρόεδρο της Κυβερνήσεως (!!!) Άδωνη Γεωργιάδη και ο δεύτερος από την τηλεφημερίδα Liberal.gr και την επί πολλά χρόνια έμπειρη δημοσιογράφο Αγγελική Κώττη!
Ο μεν υπουργός είπε: «ο κύριος Δεληβοριάς δεν εκπροσωπεί ούτε τα συμφέροντα των καλλιτεχνών ούτε τους καλλιτέχνες. Εκπροσωπεί ένα τυφλό μίσος κατά της κυβερνήσεως. Δικαίωμά του.»
Για τον Σταύρο Ξαρχάκο, η κα Κώττη έγραψε: «…να μη σε κάνει το κόμμα σου υπουργό και όταν δέσει ο καρπός να κατηγορείς αυτήν που έγινε.» (εννοώντας πως ο συνθέτης Ξαρχάκος, εποφθαλμιούσε το υπουργιλίκι).
https://www.liberal.gr/apopsi/mia-lemonia-xinizei-sti-geitonia/301133

Τα δηλωθέντα που προανέφερα, στην πραγματικότητα, δεν αντέχουν σε σχολιασμό, αλλά, αν αφήνεις το… τέρας να μεγαλώνει χωρίς αντίδραση, τότε μπορεί κι εσύ να γίνεις μέρος του προβλήματος.

Το να αποδείξω εγώ πως ο Ξαρχάκος δεν είναι ελέφαντας, θα προκαλούσα το αυθόρμητο γέλιο στους αναγνώστες. Να αποδείξω πως ο συνθέτης, από το ’60 έως σήμερα παρέμεινε δ η μ ι ο υ ρ γ ό ς από τους σπουδαιότερους και δεν διεκδίκησε ΠΟΤΈ υπουργικές πολυθρόνες, αυτό το γνωρίζει όλος ο κόσμος, αλλά το ξέχασε η έμπειρη δημοσιογράφος του καλλιτεχνικού ρεπορτάζ…
Το ίδιο και για τον Δεληβοριά. Τι να αποδείξω εγώ; την εκλογή του στο Δ.Σ. παρουσία όλου του σώματος της Γ.Σ.;

Γι αυτό λέω από την αρχή του σχολίου μου πως το θέμα είναι ο πολιτισμικός ξεπεσμός, ο οποίος μπορεί να πάρει διαστάσεις, με τα πρόθυμα μίντια να ρίχνουν λάσπη σε όποιον δεν συμμορφώνεται «προς τας υποδείξεις» και γίνεται στόχος. Κάτι τέτοιο είναι πολύ πιθανόν να συμβεί, εάν εμείς οι υπόλοιποι αδιαφορήσουμε για ό,τι λέγεται, ό,τι γράφεται, ό,τι κυκλοφορεί… Προσοχή! Ζούμε σε μια εντονότατη εποχή μιντιακής επιβολής. Κάθε γεγονός, μικρό ή μεγάλο, θα μπει στο μικροσκόπιο των πολυποίκιλων συμφερόντων μικρών ή μεγάλων…

Ο πολιτισμικός ξεπεσμός μπορεί να ξεπηδήσει κι από την αναγκαστική καραντίνα και την ξαφνική παύση κάθε καλλιτεχνικής-πνευματικής δράσης. Από την ευνοϊκή μεταχείριση που δέχεται, από τα μιντιακά μέσα, το τραγούδι της φθοράς, της νύχτας και της κοσμικής ελαφρότητας, όπως και της λαϊκής ψευτομαγκιάς το οποίο, ομολογουμένως, έχει απλωθεί σε όλη την ελληνική επικράτεια. Όσο οι εστίες πνευματικής ζύμωσης και επικοινωνίας λιγοστεύουν και υπολειτουργούν, η βαθιά πολιτισμική κρίση θα καραδοκεί και θα οξειδώνει την κοινωνία μας…
Μπορεί οι αφορμές τής υποτίμησης των δυο συνθετών, να προέκυψαν μέσα από το δυσμενές κλίμα που δημιουργήθηκε, δεν πρέπει όμως να επιτρέψουμε, οι υπόλοιποι,  να μοιάσουμε στο… τέρας.

Ποιος είναι ο Νότης Μαυρουδής

Τα δυο πρώτα χρόνια της ζωής του τα έζησε στη φυλακή δίπλα στη μητέρα του, που ήταν πολιτική κρατούμενη. Το 1958 ξεκίνησε μαθήματα κιθάρας στο Εθνικό Ωδείο με καθηγητή τον Δημήτρη Φάμπα και πήρε το δίπλωμά το 1969 με Άριστα. Το 1970 εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, όπου του ανατέθηκε η έδρα κλασικής κιθάρας στη Scuola Ciciva di Milano, στην οποία δίδαξε ώς το 1975. Το 1970 επίσης παρακολούθησε τα μαθήματα της Ακαδημίας Santiago de Compostella στην Ισπανία με τον Jose Tomas. Το 1975 εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα και από αυτή τη χρονιά δίδαξε κλασική κιθάρα στο Εθνικό Ωδείο. Τα έτη 1975, 1977 και 1979 έδωσε ρεσιτάλ στο Φεστιβάλ Κλασικής Κιθάρας του Esztergom της Ουγγαρίας. Το 1978 πήρε μέρος στο διεθνές Φεστιβάλ Πολιτικού Τραγουδιού στο Ανατολικό Βερολίνο και στο 11ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας στην Αβάνα της Κούβας. Ως συνθέτης και σολίστ έχει δώσει πολλά ρεσιτάλ σε πολλές χώρες (Ελλάδα, Ιταλία, Φινλανδία, Ελβετία, Γερμανία, Ουγγαρία, Αυστρία, Κούβα). Ως καθηγητής στο Εθνικό Ωδείο Αθήνας, είχε μαθητές αρκετούς δημοφιλείς καλλιτέχνες όπως οι Μανώλης Ανδρουλιδάκης, Σωκράτης Μάλαμας, Παναγιώτης Μάργαρης, Γιώργος Μελάς, Λάμπρος Ντούσικος, Δημήτρης Σωτηρόπουλος, κ.ά.. Από το 1994 ανέλαβε καθήκοντα προέδρου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Υπουργείου Πολιτισμού και από το 1995 ανέλαβε καλλιτεχνικός διευθυντής στο διεθνές Φεστιβάλ της Πάτρας (από το 1999 τη θέση κατέχει ο Αλέξανδρος Μυράτ).

Πηγή: Viewtag