ΣΥΡΙΖΑ: Η κομματική ανθρωπογεωγραφία της πανδημίας και του “μετά”- Ποιοι προκρίνονται και ποιοι όχι…

Μπορεί η πανδημία να ανέδειξε την επικοινωνιακή αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να διατρήσει τον τοίχο της σχεδόν πλήρους επικοινωνιακής ασυλίας της κυβέρνησης στον χώρο των μίντια, από την άλλη, ωστόσο, προσέφερε μαθήματα στον Αλέξη Τσίπρα σχετικά με την ανθρωπογεωγραφία του κόμμματός του και το στελεχικό δυναμικό που διαθέτει.

Η προσπάθεια να αρθρώσει αντιπολιτευτικό λόγο, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε συνδυασμό με την συναινετική του στάση ως προς το υγειονομικό σκέλος της πανδημίας, αποκάλυψε τις πραγματικές δυνατότητες συγκεκριμένων στελεχών και την ουσιαστική αδυναμία κάποιων άλλων. Και, όπως λένε οι γνωρίζοντες, ίσως αυτό ωθήσει τον Αλέξη Τσίπρα να λάβει αποφάσεις για την συγκρότηση μιας πιο ευέλικτης -με κυβερνητικές προδιαγραφές- ομάδας για την περίοδο μετά την πανδημία και τα διλήμματα που θα προκύψουν.

Ο εκπρόσωπος Τύπου Αλέξης Χαρίτσης δεν αποτελεί “αποκάλυψη”, καθώς οι τεχνοκρατικές και επικοινωνιακές του δυνατότητες είχαν ήδη αναδειχθεί την εποχή της διακυβέρνησης, κατόρθωσε, ωστόσο, να συμπυκνώσει τον αντιπολιτευτικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ. Αναδεικνύεται, αναμφίβολα, σε έναν εκ των βασικών πρωταγωνιστών, σε βαθμό που αρκετοί να θεωρούν σχεδόν “αναντικατάστατο”. Η καθημερινή παρουσία του στα ΜΜΕ, η ήπια και εμπεριστατωμένη εκφορά λόγου, και το εγγονός ότι “γράφει στο γυαλί”, αποτελούν σημαντικά προτερήματα. Ίσως, δε, αυτό του στερήσει τη δυνατότητα να επιδιώξει να εκλεγεί -με μεγάλες πιθανότητες- γραμματέας του διευρυμένου ΣΥΡΙΖΑ, αν και εκ των πραγμάτων, λόγω της πανδημίας, ο καιρός αυτός αργεί.

Σημαντικό κέρδος για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί, αναμφίβολα, και η πολιτική “νεκρανάσταση” του Ευκλείδη Τσακαλώτου. Μετά από ένα μεγάλο διάστημα αποχής, ο πρώην υπουργός Οικονομικών βρέθηκε στην πρώτη γραμμή με την υπόθεση του “μαξιλαριού” και κατόρθωσε να υπερασπίσει και το κυβερνητικό του έργο αλλά και να αναδείξει τις “γκρίζες” ζώνες των οικονομικών μέτρων της κυβέρνησης.

Η Έφη Αχτσιόγλου είναι, επίσης, ένα πρόσωπο που με τις παρεμβάσεις της στα εργασικά έδειξε πως η θετική της πορεία στο υπουργείο Εργασίας μπορεί να έχει συνέχεια. Το επόμενο διάστημα, άλλωστε, θα κληθεί να αντιπαρατεθεί με το “recovery plan” του Γιάννη Βρούτση και εκεί οι συγκρούσεις θα είναι έντονες.

Καλό δείγμα γραφής έχει δείξει και ο Νίκος Παππάς, ως αντίπαλος του Άδωνη Γεωργιάδη, στα θέματα της οικονομίας και της ανάπτυξης. Είναι, άλλωστε, ένα πρόσωπο που πάντοτε εμπιστεύεται ο Αλέξης Τσίπρας.

‘Ελλειμμα διαπιστώνουν αρκετοί στα θέματα της διπλωματίας και το νέο τοπίο που διαγράφεται τόσο στα ελληνοτουρκικά, όσο και στα της Ε.Ε. Ως προς το δεύτερο, τα κενά καλύπτονται από τις συχνές παρεμβάσεις του Δημήτρη Παπαδημούλη, και το συνολικό πλαίσιο καλύπτει ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Γνωρίζει τα θέματα και η επιρροή του σε ευρωπαϊκούς κύκλους “σώζουν την παρτίδα”. Πολλοί, πάντως, διαπιστώνουν το κενό του Νίκου Κοτζιά, ωστόσο, αυτό είναι κάτι που αφορά, πλέον, μόνο τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα και τις μεταξύ τους σχέσεις.

Ανδρέας Ξανθός και Παύλος Πολάκης κατόρθωσαν να αναδείξουν τις πραγματικές ανάγκες του ΕΣΥ και λειτούργησαν με ισορροπία μεταξύ των προβλημάτων της κυβερνητικής πολιτικής και της συναινετικής στάσης. Λίγοι γνωρίζουν πως ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας αλλά και οι δύο πρώην υπουργοί επικοινωνούσαν τακτικά με τον υπουργό Υγείας Βασίλη Κικίλια και δεν δίστασαν να κρατήσουν χαμηλούς τόνους ακόμα και σε θέματα που θα προσφερόταν για σκληρότερη αντιπολίτευση. Ειδικότερα, ο Παύλος Πολάκης ανέδειξε ένα πρόσωπο τεχνοκράτη της Υγείας και υπερασπιστή του δημοσίου συστήματος, μακράν των ακραίων εξάρσεων του κυβερνητικού παρελθόντος. Ήταν “ένας άλλος Πολάκης”, όπως επισημαίνουν ακόμα και σκληροί επικριτές του από το κυβερνητικό στρατόπεδο.

Ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατόρθωσε να αναδείξει μια νέα ομάδα στελεχών. Η Προοδευτική Συμμαχία και στελέχη που προέρχονται απ΄ αυτήν (με εξαίρεση τον επικοινωνιακά άριστο και δραστήριο Γιάννη Ραγκούση που, όμως, συγκαταλλέγεται, πλέον, στο δυναμικό του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και η άρτια κοινοβουλευτικά Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου) δεν βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή. Είτε επειδή “έμειναν_σπίτι”, είτε επειδή δεν τους δόθηκε χώρος.

Οι πληροφορίες αναφέρουν πως ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό την δραστηριοποίηση νεότερων στελεχών καθώς και την καλή διάθεση στελεχών της αγοράς που επιθυμούν να ενεργοποιηθούν. Είναι, για παράδειγμα, ευθύνη των Γ. Χουλιαράκη και Δ. Λιάκου που δεν συμμετέχουν ενεργά, ή, μήπως, έχουν αποκλειστεί για άλλους λόγους; Όπως και στελέχη του τομέα Οικονομικών και Υγείας που θα μπορούσαν να αναδειχθούν περισσότερο.

Πολλά θα κριθούν το επόμενο διάστημα από το πρόγραμμα που θα παρουσιάσει η ομάδα του Γιώργου Σταθάκη και η επεξεργασία πολιτικών από στελέχη της παλαιότερης ομάδας του Γιάννη Δραγασάκη. Ένα είναι βέβαιο: η κυβέρνηση αξιοποίησε την πανδημία για να αναδείξει ειδικούς και πολιτικά στελέχη που, με την βοήθεια των δημοσκοπήσεων, ανανεώνουν το προφίλ της και κρύβουν τις αδυναμίες άλλων φλύαρων στελεχών. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει, όπως επισημαίνουν στελέχη κοντά στον πρόεδρο του κόμματος, να αναδείξει γρήγορα εκείνα τα πρόσωπα που θα αντιμετωπίσουν vice versa τους υπουργούς της κυβέρνησης. Κι αυτό προϋποθέτει μια νέα προσέγγιση από την ηγεσία του κόμματος και πρωτίστως τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα.