To Politico σχολιάζει το άρθρο Τσίπρα στη Le Monde – “Χολή” μετά την κριτική στο Βερολίνο

Στο άρθρο του πρώην πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα στη γαλλική Le Monde αναφέρεται μεταξύ άλλων ο Florian Eder αρθρογράφος του Polico διαπιστώνοντας πως οι «παλαιές συζητήσεις για την κρίση του ευρώ είναι σίγουρα πίσω». Ειδικότερα, στο άρθρο του ο Eder κάνει μνεία στις αναφορές του Αλέξη Τσίπρα για τα ευρωομόλογα και την κριτική που άσκησε σε μερίδα της ευρωπαϊκής ηγεσίας.

«Οι παλαιές συζητήσεις για την κρίση του ευρώ είναι σίγουρα πίσω. Απλά κοιτάξτε αυτό το γεγονός στη «Le Monde» από τον πρώην Πρωθυπουργό της Ελλάδας Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος λέει ότι τα ευρωομόλογα ήταν η λύση και είναι λύση τώρα και κατηγορεί τους Γερμανούς ότι «έχουν μολυνθεί εδώ και πολλά χρόνια από τον ιό σωβινισμού», αναφέρει ο αρθρογράφος και συνεχίζει : «Αλλά ο Τσίπρας δεν ήταν ποτέ ο επικεφαλής ιδεολόγος της ευρωπαϊκής αριστεράς. “Αν το πρόβλημα είναι ο συμβολισμός των ευρωομολόγων … είναι πάντα δυνατό να βρεθεί λύση. Υπάρχουν πάντα τεχνικές εναλλακτικές λύσεις με το ίδιο αποτέλεσμα αλλά ένα διαφορετικό όνομα”, γράφει. Ο Τσίπρας περιγράφει μια ρεαλιστική προσέγγιση – ένα νέο “μεγάλο ομόλογο του ESM”, το οποίο θα μεταφερθεί στις χώρες της ΕΕ «χωρίς άλλες προϋποθέσεις εκτός από την αντιμετώπιση της υγείας και της οικονομικής κρίσης».

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στο άρθρο του στη Le Mone αναφέρθηκε στην άμεση και επιτακτική αναγκαιότητα για συμφωνία και έμπρακτη αλληλεγγύη της ΕΕ με ευρωομόλογο, για την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων στα κράτη-μέλη από τη διεθνή κρίση του κορωνοϊού με άρθρο του στη γαλλική “Le Monde” με τίτλο: “Για ποιον χτυπάει η καμπάνα (ΙΙ)”.

Καλεί μέρος της ευρωπαϊκής ηγεσίας που εμφανίζεται αδιάλλακτη να αλλάξει στάση και εξηγεί ότι υπάρχουν λύσεις «αν το πρόβλημα είναι ο συμβολισμός του ευρωομολόγου». Αν όμως η ‘Ανγκελα Μέρκελ δεν κάνει την «ηγετική υπέρβαση για την ενότητα της ευρωζώνης», προτείνει τα 9 κράτη-μέλη που συνυπέγραψαν την επιστολή προς τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να επιβάλουν ευρωπαϊκή λύση. Ευρωομόλογο χωρίς τη Γερμανία και την Ολλανδία, καθώς τα υπόλοιπα κράτη-μέλη μαζί αντιπροσωπεύουν άνω των 2/3 του ΑΕΠ της ΕΕ.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει τον φόβο του ότι «η ακραία επίδειξη αμοραλισμού και αδιαλλαξίας από Ευρωπαίους ηγέτες – όπως ο Μαρκ Ρούτε που δεν κατάλαβε να έχει κάτι αλλάξει τις τελευταίες μέρες που θα μπορούσε να οδηγήσει τη χώρα του να δεχτεί νέα οικονομικά εργαλεία – ίσως αποβεί μοιραία για την ίδια την ενότητα της Ένωσης. Διότι η ενότητα δεν βασίζεται μόνο σε οικονομικούς όρους, αλλά και σε κοινές αξίες», τονίζει. Αναφέρει πως γνωρίζει καλά ότι «η Ευρώπη κινείται αργά, με μικρές ρήξεις και μεγάλους συμβιβασμούς» και εύχεται «ένας τέτοιος συμβιβασμός να επιτευχθεί τις επόμενες μέρες». Σημειώνει ότι «η μεγάλη ευθύνη βαραίνει την Άνγκελα Μέρκελ που πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στην υστεροφημία της ως Ευρωπαία ηγέτης και στο εθνικό της ακροατήριο που είναι μολυσμένο, εδώ και χρόνια, από τον ιό του σοβινισμού».

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σημειώνει πως «αν το πρόβλημα είναι ο συμβολισμός του ευρωομολόγου, λύσεις υπάρχουν. Πάντα υπάρχουν τεχνικές εναλλακτικές με το ίδιο αποτέλεσμα αλλά με διαφορετικό όνομα». Συγκεκριμένα αναφέρει: «θα μπορούσε, για παράδειγμα, να συμφωνηθεί η έκδοση ενός μεγάλου ομολόγου του EMΣ. Ο ΕΜΣ έχει την πιστοληπτική δυνατότητα να δανείζεται με εξαιρετικούς όρους, ένα μεγάλο αλλά απαραίτητο ποσό κεφαλαίων -ισοδύναμο, για παράδειγμα, του ποσού που συμφώνησαν οι Ρεπουμπλικανοί και οι Δημοκρατικοί για την προστασία της οικονομίας των ΗΠΑ. Βάσει αυτού του ομόλογου, ο ΕΜΣ θα μπορούσε στη συνέχεια να δημιουργήσει ανοιχτή πιστοληπτική γραμμή προς τα κράτη μέλη, χωρίς άλλη προϋπόθεση πέραν του να αξιοποιηθούν στην αντιμετώπιση των κρίσεων στην υγεία και την οικονομία».