Olympus has fallen?
Το αντίθετο του “Olympus has fallen” * είναι το “Ο Έβρος κράτησε“. Ακριβές. Αι ημέτεραι δυνάμεις αντιστάθηκαν ενδόξως στην “ασύμμετρη απειλή” των μεταναστευτικών ροών που οργανωμένα και μεθοδικά καθοδήγησε το καθεστώς Ερντογάν. Και η κυβέρνηση κέρδισε μια επικοινωνιακή μάχη και προσπορίζεται τώρα τα δημοσκοπικά οφέλη της εκρηκτικής συντηρητικοποίησης της κοινής γνώμης και της ανόδου της δημοτικότητας του πρωθυπουργού.
Του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ
Στον Έβρο, όμως, σημειώθηκαν και απώλειες. Υποδόριες αλλά επικίνδυνες.
Ο πληθυσμός της χώρας μπορεί να μην…αλλοιώθηκε από τους απελπισμένους απεσταλμένους του συστήματος διακίνησης μεταναστών και προσφύγων που έστησε η Άγκυρα, αλλοιώθηκε, όμως, το πολιτικό μας σύστημα και μερίδα της κοινωνίας. Ανεπανόρθωτα; Θα το διαπιστώσουμε σύντομα.
Πρώτη απώλεια: Με τη “βούλα” του κυβερνητικού εκπροσώπου και την συνυπογραφή του πρωθυπουργού –διότι, ως είθισται, οι απόψεις εκάστου κ. Πέτσα δεν είναι “προσωπικές” αλλά εκφράζουν την κεφαλή της διακυβέρνησης-, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι τίποτε περισσότερο παρά ένας “sleeper” του εχθρού. “Δούρειος Ίππος”, ο οποίος την κρίσιμη στιγμή υιοθετεί την εχθρική προπαγάνδα και κατατρώει τις σάρκες της εθνικής συνείδησης.
Η αφωνία του πρωθυπουργού, έναντι της βαρύτερης κατηγορίας που έχει ακουστεί σε βάρος αρχηγού αξιωματικής αντιπολίτευσης μεταπολιτευτικά, ισοδυναμεί με αποδοχή. Έτσι το εκλαμβάνουν οι πιο τοξικές φωνές στα social media, έτσι το εκλαμβάνουν ακόμα και κυβερνητικοί βουλευτές. Ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος είναι ένας εξ αυτών και δεν είναι “απόπατος”, όπως τον αποκάλεσε ο συνάδελφός του του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Βέττας. Είναι εκλεγμένος εκπρόσωπος του λαού της Α’ Αθηνών, είναι τηλεοπτική “περσόνα” με σημαντικό κύκλο επιρροής. Είναι opinion maker. Και έχει μιμητές.
Δεύτερη απώλεια: Η “εγκρατής” σε βαθμό πολιτικού αυτοκτονικού ιδεασμού αντίδραση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης συνιστά μείζον σφάλμα. Και τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα εάν ισχύουν οι πληροφορίες πως ήταν προσωπική επιλογή του Αλέξη Τσίπρα “να δώσει τόπο στην οργή”.
“Ποιος το είπε; Ο Πέτσας; Ε, και; Ποιος είναι ο Πέτσας;”, θα μπορούσε να είναι η απάντηση της επικοινωνιακής παραλυσίας που επικρατεί κάποιες στιγμές στην Κουμουνδούρου. Βεβαίως, όπως λέει η γνωστή παροιμία “όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος”. Ίσως κάτι περισσότερο να γνωρίζει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι να έχει υπόψη του για όσα επίκεινται και να μην θέλει να κάψει τις γέφυρες. Μακάρι. Διότι εάν δεν ισχύει αυτό, τότε το δηλητήριο θα διαχυθεί ακόμα περισσότερο, θα διασπαρεί σαν κοροναϊός στο σκληρό έως και ακραίο ακροατήριο της Ν.Δ. Κι αυτό θα έχει συνέπειες.
Τρίτη απώλεια: Η συναίνεση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναλαμβάνει μια θεόρατη ευθύνη έχοντας μπροστά του την οικονομική ύφεση λόγω του Covid 19, τον πανικό των πολιτών, την ανατροπή κοινωνικών συμπεριφορών και όρων διαβίωσης, την κλιμάκωση της Ερντογανικής απειλής που δεν θα σταματήσει στον Έβρο, το φαραωνικό προσφυγικό-μεταναστευτικό και μια σειρά άλλων παρενεργειών.
Τους τελευταίους μήνες ζήτησε αρκετές φορές την ανοχή, συγκατάβαση, συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων. Και στο μέτρο των θεσμικών δυσλειτουργιών του πολιτικού μας συστήματος την είχε. Στην ψήφο των αποδήμων, στην εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, στα ελληνοτουρκικά, ακόμα και στην οικονομία.
Το πιο ουσιαστικό, όμως, αίτημα για συναίνεση θα χρειαστεί να το διατυπώσει γι’ αυτά που έπονται. Τι θα πει τότε;
“Έλα να τα βρούμε κ. Τσίπρα, αν και είστε λίγο “προδότης” και “Δούρειος Ίππος” του εχθρού και υπονομεύετε την εθνική ασφάλεια;”
Πως θα μαζέψει όσα είπε ο Πέτσας, όσα λέει ο κομπορρήμων Μπογδάνος, όσα γράφουν οι “αγιογράφοι” του στα μέσα ενημέρωσης, όσα λένε οι πιο φρικτοί οπαδοί του διχασμού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; ‘Η θα συνεχίσει να επικαλείται τις ανοησίες της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ ως απόδειξη της… προδοσίας του Συριζαϊκού αστερισμού;
Οι πρωτοβουλίες είναι στα χέρια του.
Και θα ήταν σήμα ηγετικότητας εάν, έστω και καθυστερημένα, δηλώσει (ε, ας τον ρωτήσει κάποιος δημοσιογράφος στην πρώτη δημόσια εμφάνισή του…) πως ήταν ατόπημα η δήλωση Πέτσα και πως δεν την συμμερίζεται.
Κι ας προσκαλέσει τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε μια συνάντηση στο Μαξίμου, υπό το πρόσχημα αλλά και την πραγματική ανάγκη να τον ενημερώσει για τις ραγδαίες εξελίξεις στα πολλά μέτωπα, ώστε μπροστά στις κάμερες να καταστήσει σαφές πως “όλοι το ίδιο πατριώτες είμαστε”.
*Η γνωστή blockbuster ταινία με τον Λευκό Οίκο να καταλαμβάνεται από τρομοκράτες